حمایت شویم، در ناگویا فینالیست می‌شویم
کریمی: حسرت طلا به دل‌مان ماند
تیم ملی واترپلو که با سلاخی ژاپن، گربه سیاه خود، به فینال مسابقات قهرمانی آسیا رسیده بود، در دیدار نهایی نتوانست از دیوار چین عبور کند تا رنگ طلا را به خود نبیند. این نقره هر چند حسرت را بر دل همه گذاشت اما از جنس امید بود و حالا حامد کریمی که اتفاقاً بهترین دروازه‌بان آسیا شده، سودای رسیدن به فینال بازی‌های آسیایی ناگویا به شرط حمایت از تیم ملی را در سر دارد.
*تا فینال مسابقات خیلی خوب عمل کرده بودید و حتی با شکست ژاپن طلسم‌شکنی کردید.
در بازی اول با چین با امتیاز 14-9 پیروز شدیم و بعد از آن هم هنگ‌کنگ و تایلند را با اقتدار برده و در ادامه ازبکستان را هم شکست دادیم و به سامورایی‌ها خوردیم. ژاپن جزو 9 تیم برتر جهان بوده و همیشه ما را خیلی اذیت کرده است. اولین بار در تاریخ واترپلو بود که ایران سامورایی‌ها را شکست داد. برای این مسابقه برنامه‌ریزی دقیقی انجام داده و تاکتیک‌های زیادی را مرور کردیم تا توانستیم این اتفاق را رقم بزنیم.
*شما در اولین بازی مقدماتی چین را شکست دادید. چه شد که در فینال حریف این تیم نشدید؟
در فینال شروع بدی داشتیم و در کوارتر اول و دوم نتوانستیم بازی خوبی ارائه دهیم اما در کوارتر سوم و چهارم جبران کردیم و بازی را به تساوی کشاندیم ولی متأسفانه در ضربات پنالتی مدال طلا را از دست دادیم. در بازی اول با چین شروع خیلی خوبی داشتیم و از موقعیت‌ها به بهترین شکل ممکن استفاده کردیم اما در فینال نه تنها شروع خوبی نداشتیم بلکه فرصت‌های زیادی را هم از دست دادیم.
*طلسم‌شکنی مقابل ژاپن باعث نشد که تیم از نظر ذهنی اشباع شده و انگیزه برای شکست چین در فینال کم شود؟
همیشه قبل از بازی با ژاپن استرس داشتیم و با توجه به قدرت این تیم، معمولاً باور نداشتیم که می‌توانیم آنها را شکست دهیم اما این بار با شکست ژاپن انگیزه و روحیه دو چندانی به تیم تزریق شد و با توجه به شکست چینی‌ها در دور گروهی، با اطمینان خاطر پا به فینال گذاشتیم اما یکی دو تن از بازیکنان خوب ما به ناحق اخراج شدند و یکسری اتفاقات دست به دست هم داد تا دست‌مان از طلا کوتاه بماند وگرنه اگر فردای فینال مجدداً با چین بازی می‌کردیم با همان اختلاف بازی اول، آنها را شکست می‌دادیم. واقعاً دوست داشتیم به جای نقره، طلا بر گردن‌مان باشد اما نشد که بشود و حسرت قهرمانی بر دل‌مان ماند.
*این بار هم در ضربات پنالتی مدال طلا را از دست دادید. فکر نمی‌کنید تیم در پنالتی دچار ضعف است؟
الان چندین دوره است که در پنالتی‌ها می‌بازیم. این موضوع به ذهنیت بازیکنان برمی‌گردد چرا که وقتی بازی به پنالتی کشیده می‌شود، ناخودآگاه حس شکست بر ما چیره می‌شود. بنابراین باید از نظر ذهنی روی این موضوع کار کنیم و مطمئن باشید اگر مثل طلسم‌شکنی مقابل ژاپن یک بار در پنالتی‌ها پیروز شویم به این باور می‌رسیم که می‌توانیم در پنالتی‌ها هم پیروز شویم. البته که باخت در پنالتی‌ها به عدم بازی‌های تدارکاتی کافی برمی‌گردد. ما نیاز داریم در تورنمنت‌های بیشتری شرکت کنیم تا ملی‌پوشان به دروازه‌بانان بهتری شوت بزنند و من از بازیکنانی غیر از هم‌تیمی‌های خود پنالتی بگیرم که بتوانیم با آمادگی بهتری در مسابقات رسمی حضور پیدا کنیم.
*با این عملکرد درخشان می‌توانیم به مدال واترپلو در ناگویا امیدوار شویم؟
تیم‌های چین و قزاقستان میانگین سنی بالایی دارند اما میانگین سنی ما 22 سال است و تیم جوانی داریم که به فرصت و حمایت‌های زیادی نیاز دارد. من قول می‌دهم اگر تورنمنت‌های مدنظر کادرفنی مهیا شود، دست کمی از تیم‌های ژاپن، قزاقستان و چین نداریم و می‌توانیم در ناگویا یک طرف فینال باشیم.
*عنوان برترین دروازه‌بان آسیا در کنار مدال نقره چقدر به شما مزه داد؟
من یکبار در جوانان بهترین دروازه‌بان آسیا شدم و حالا برای دومین بار این عنوان را کسب کردم. به تنهایی بهترین دروازه‌بان آسیا نشدم و همه کمکم کردند. واترپلو یک رشته تیمی است و اگر من این عنوان را به دست آوردم به خاطر هماهنگی تیم است. درصد سیوهای من نسبت به سایر دروازه‌بانان بهتر بود و انتظارش را داشتم.
انتهای پیام/