بعد از فوتبال در فوتسال هم به روسیه باختیم
زنگ خطر بیخ گوش فوتسال
دومین تقابل تدارکاتی تیم ملی فوتسال ایران مقابل روسیه در اردوی این کشور، با یک شکست سنگین و دور از انتظار برای شاگردان وحید شمسایی همراه بود که دو بازیکن کلیدی خود یعنی سالار آقاپور و مسلم اولادقباد را در اختیار نداشتند. تیم ملی فوتسال ایران که در دیدار نخست مقابل روسیه با نمایشی درخشان فراتر از انتظار ظاهر شده و موفق به کسب تساوی شده بود، در بازی دوم برابر همین حریف شکست سنگینی را تجربه کرد؛ شکستی که هرچند نتیجه‌ای تلخ به همراه داشت، اما می‌تواند برای کادرفنی و بازیکنان، حامل درس‌های مهمی در مسیر آماده‌سازی برای رقابت‌های آینده باشد.
شاگردان وحید شمسایی در حالی به مصاف روسیه رفتند که ترکیب تیم به‌واسطه مصدومیت پنج مهره کلیدی و غیبت دو ستاره حاضر در مراسم بهترین‌های آسیا، به‌طور محسوسی دگرگون شده بود. ترکیبی نصفه‌ونیمه که با وجود تلاشی قابل‌تحسین در بازی نخست، در دومین جدال برابر تیم قدرتمند روسیه تاب نیاورد و نتیجه را با اشتباهات فردی از دست داد. ملی‌پوشان ایران شروع امیدوارکننده‌ای داشتند. تیم با تمرکز بالا و بازی مالکانه توانست جریان مسابقه را در دست بگیرد و حتی با حرکت ترکیبی و ضربه دقیق محمدحسین بازیار، دروازه روسیه را باز کند. در آن دقایق، همه چیز مطابق خواسته شمسایی پیش می‌رفت؛ فشرده‌سازی خطوط، کنترل گردش توپ و استفاده از ضربات ایستگاهی. اما اتفاقی غیرمنتظره، جریان مسابقه را کاملاً تغییر داد؛ مصدومیت باقر محمدی، سنگربان اول تیم ملی.
خروج اجباری محمدی باعث شد تیم نه تنها از نظر فنی، بلکه از لحاظ ذهنی تمرکز خود را از دست بدهد. دروازه‌بان دوم، سعید مؤمنی، روز پرنوسانی را پشت سر گذاشت و در چند صحنه کلیدی اشتباهاتی داشت که عملاً مسیر بازی را به نفع میزبان تغییر داد. اشتباه در ارسال توپ هنگام پاورپلی، گل به خودی غیرمستقیم و خروج‌های ناهماهنگ، مجموعه‌ای از خطاهایی بود که روس‌ها از آن حداکثر استفاده را بردند. در نیمه دوم ایران تلاش کرد جریان بازی را برگرداند، اما فاصله فنی و ذهنی دو تیم بیشتر نمایان شد. روس‌ها با بهره‌گیری از انسجام تاکتیکی و هوشمندی بازیکنان خود، بویژه چیشکالا و سیماکوف، سه بار دیگر دروازه ایران را گشودند تا اختلاف به عددی غیرقابل جبران برسد. هرچند طیبی در واپسین ثانیه‌ها توانست یکی از گل‌های خورده را جبران کند، اما نتیجه نهایی چیزی جز شکست ۵ بر ۲ برای ایران نبود.
این دیدار یادآور واقعیتی روشن برای فوتسال ایران است؛ تیم ملی در مسیر پوست‌اندازی قرار دارد و نیازمند بازسازی در ساختار دفاعی و روانی است. با توجه به غیبت چند مهره کلیدی، بهانه‌ای پذیرفتنی نیست و نباید چنین شکستی رقم می‌خورد. در عین حال اشتباهات فردی دروازه‌بان و نبود تمرکز پس از مصدومیت محمدی، نشانه‌هایی از ضعف در آماده‌سازی ذهنی و تاکتیکی به همراه داشت.
شمسایی در پایان مسابقه راجع به گل‌هایی که ایران دریافت کرد و حضور راموس در کادر فنی گفت: «وقتی گل می‌خوریم، یعنی همه اشتباه داریم. گل‌های بد و بچگانه‌ای دریافت کردیم و دریافت گل بد، کمر تیم را می‌شکند. مؤمنی دروازه‌بان فوق‌العاده‌ای است و آن اتفاق هم بخشی از بازی بود. باقر محمدی در طول بازی هم مصدوم شد. راموس یک مربی حرفه‌ای، کاربلد و نکته‌سنج است. در حال کمک کردن به یکدیگر هستیم و فعلاً ما به راموس با آشنا کردن او با فضای فوتسال ایران کمک می‌کنیم. راموس حالا همه بازیکنان را می‌شناسد و بسیار برای تیم ملی ایران وقت می‌گذارد.»
البته شمسایی باید دریابد که این شکست هشداری بزرگ و زنگ خطری جدی برای فوتسال ایران است و او باید نسبت به برنامه‌های خود تجدید نظر کند.
انتهای پیام/
شاگردان وحید شمسایی در حالی به مصاف روسیه رفتند که ترکیب تیم به‌واسطه مصدومیت پنج مهره کلیدی و غیبت دو ستاره حاضر در مراسم بهترین‌های آسیا، به‌طور محسوسی دگرگون شده بود. ترکیبی نصفه‌ونیمه که با وجود تلاشی قابل‌تحسین در بازی نخست، در دومین جدال برابر تیم قدرتمند روسیه تاب نیاورد و نتیجه را با اشتباهات فردی از دست داد. ملی‌پوشان ایران شروع امیدوارکننده‌ای داشتند. تیم با تمرکز بالا و بازی مالکانه توانست جریان مسابقه را در دست بگیرد و حتی با حرکت ترکیبی و ضربه دقیق محمدحسین بازیار، دروازه روسیه را باز کند. در آن دقایق، همه چیز مطابق خواسته شمسایی پیش می‌رفت؛ فشرده‌سازی خطوط، کنترل گردش توپ و استفاده از ضربات ایستگاهی. اما اتفاقی غیرمنتظره، جریان مسابقه را کاملاً تغییر داد؛ مصدومیت باقر محمدی، سنگربان اول تیم ملی.
خروج اجباری محمدی باعث شد تیم نه تنها از نظر فنی، بلکه از لحاظ ذهنی تمرکز خود را از دست بدهد. دروازه‌بان دوم، سعید مؤمنی، روز پرنوسانی را پشت سر گذاشت و در چند صحنه کلیدی اشتباهاتی داشت که عملاً مسیر بازی را به نفع میزبان تغییر داد. اشتباه در ارسال توپ هنگام پاورپلی، گل به خودی غیرمستقیم و خروج‌های ناهماهنگ، مجموعه‌ای از خطاهایی بود که روس‌ها از آن حداکثر استفاده را بردند. در نیمه دوم ایران تلاش کرد جریان بازی را برگرداند، اما فاصله فنی و ذهنی دو تیم بیشتر نمایان شد. روس‌ها با بهره‌گیری از انسجام تاکتیکی و هوشمندی بازیکنان خود، بویژه چیشکالا و سیماکوف، سه بار دیگر دروازه ایران را گشودند تا اختلاف به عددی غیرقابل جبران برسد. هرچند طیبی در واپسین ثانیه‌ها توانست یکی از گل‌های خورده را جبران کند، اما نتیجه نهایی چیزی جز شکست ۵ بر ۲ برای ایران نبود.
این دیدار یادآور واقعیتی روشن برای فوتسال ایران است؛ تیم ملی در مسیر پوست‌اندازی قرار دارد و نیازمند بازسازی در ساختار دفاعی و روانی است. با توجه به غیبت چند مهره کلیدی، بهانه‌ای پذیرفتنی نیست و نباید چنین شکستی رقم می‌خورد. در عین حال اشتباهات فردی دروازه‌بان و نبود تمرکز پس از مصدومیت محمدی، نشانه‌هایی از ضعف در آماده‌سازی ذهنی و تاکتیکی به همراه داشت.
شمسایی در پایان مسابقه راجع به گل‌هایی که ایران دریافت کرد و حضور راموس در کادر فنی گفت: «وقتی گل می‌خوریم، یعنی همه اشتباه داریم. گل‌های بد و بچگانه‌ای دریافت کردیم و دریافت گل بد، کمر تیم را می‌شکند. مؤمنی دروازه‌بان فوق‌العاده‌ای است و آن اتفاق هم بخشی از بازی بود. باقر محمدی در طول بازی هم مصدوم شد. راموس یک مربی حرفه‌ای، کاربلد و نکته‌سنج است. در حال کمک کردن به یکدیگر هستیم و فعلاً ما به راموس با آشنا کردن او با فضای فوتسال ایران کمک می‌کنیم. راموس حالا همه بازیکنان را می‌شناسد و بسیار برای تیم ملی ایران وقت می‌گذارد.»
البته شمسایی باید دریابد که این شکست هشداری بزرگ و زنگ خطری جدی برای فوتسال ایران است و او باید نسبت به برنامه‌های خود تجدید نظر کند.
انتهای پیام/