محکی سخت در ووشی

 بعد از درخشش تاریخی تکواندو در المپیک پاریس و بازگشتی خیره‌کننده به اوج، تکواندو این بار در بیست و هفتمین دوره مسابقات قهرمانی جهان ووشی، محک سختی در پیش دارد. تکواندوی ایران بعد از افتی فاحش، در شیاپ چانگ المپیک با 1 طلا، 2 نقره و1 برنز کامبکی درخشان به روزهای طلایی خود زد. حالا بعد از این عملکرد درخشان، وقتش رسیده تیمی که سال‌ها خود را به عنوان یکی از قدرت‌های اصلی تکواندوی جهان مطرح کرده، این بار روند موفقیت‌آمیز خود را در مسابقات جهانی ووشی ادامه دهد.
تکواندوی ایران در طول ۵۲ سال گذشته، با کسب ۱۵ مدال طلا، ۲۱ نقره و ۲۷ برنز و مجموع ۶۳ مدال جهانی، به عنوان پنجمین تیم پرافتخار تاریخ این رقابت‌ها شناخته می‌شود. این افتخارآفرینی‌ها در حالی رقم خورده که ایرانی‌ها دو بار موفق شدند حتی امپراطوری کره جنوبی را هم فتح کنند؛ یک بار در سال 2011 و در خاک خود کره و یکبار در سال ۲۰۱۵ در خاک روسیه. اما داستان در چند سال اخیر کمی متفاوت بوده است. از سال ۱۴۰۰ به بعد، شرایط برای تیم ملی سخت‌تر شد و ناگهان ورق برگشت؛ طوری که در دو دوره اخیر مسابقات جهانی، ایران حتی نتوانسته در جمع ده تیم برتر قرار بگیرد تا جایی که تیم ملی در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۲ مکزیک در جایگاه یازدهم و در ۲۰۲۳ باکو در جایگاه دوازدهم یعنی خیلی دورتر از جایگاه واقعی خود قرار گرفت.

این افت قابل توجه پس از سال‌ها موفقیت، نشان از بحران و چالش‌های ساختاری و فنی داشت. در این میان، تکواندو از دل این روزهای تاریک درالمپیک پاریس داستانش را متفاوت نوشت و در شیاپ چانگ فرانسه با کسب یک مدال طلا، 2 نقره و 1 برنز بار دیگر برای رقبای خود خط و نشان کشید تا خود را اثبات کند. تکواندوی ایران دوباره خود را به روزهای اوج نزدیک و ثابت کرد که هنوز توانایی مقابله با قهرمانان جهان را دارد. این عملکرد درخشان، امیدها را برای تکرار موفقیت‌ها و بازگشت به جمع تیم‌های قدرتمند جهان زنده نگه داشته است تا جایی که حالا بیست و هفتمین دوره مسابقات جهانی به میزبانی ووشی، فرصتی طلایی برای تکواندوی ایران است تا بعد از ناکامی در دو دوره اخیر مسابقات قهرمانی جهان، بار دیگر جایگاه واقعی خود را به نمایش بگذارد و نشان دهد که بعد از شاهکار در المپیک پاریس توانسته ثبات خود را حفظ کند. بی‌شک ووشی صحنه‌ای سرنوشت‌ساز برای تکواندوی ایران خواهد بود؛ جایی که تجربه، انگیزه و عزم قهرمانان ایرانی باید به نمایش گذاشته شود تا نه تنها بعد از یازدهمی و دوازدهمی مسابقات قهرمانی جهان مکزیک و باکو این بار به ناکامی خود در مسابقات جهانی هم پایان دهد و رکورد ویژه دیگری در تاریخ تکواندوی ایران ثبت کند، بلکه نشان دهد که موفقیت در پاریس اتفاقی نبوده و ادامه‌دار است.