برخورداری هم شبیه بقیه از شیاپ‌چانگ دست خالی بیرون آمد
تکواندو در سراشیبی سقوط
تیم ملی تکواندو که در المپیک پاریس شاهکار قرن را رقم زد، این روزها در شیاپ‌چانگ ووشی چین روزهای تلخ و دور از انتظاری را سپری می‌کند. مسابقات قهرمانی جهان در حالی به نیمه راه خود رسیده است که از مجموع ۱۵ ملی‌پوش اعزامی، تاکنون ۸ نفر با دستان خالی از گردونه رقابت‌ها کنار رفته‌اند و تنها دستاورد تیم ایران، تک‌مدال نقره حاج‌موسایی بوده است؛ نتیجه‌ای که بیش از هر چیز، ابهت تکواندوی ایران را زیر سؤال برده است.
در چهارمین روز این رقابت‌ها، امیدها برای جبران ناکامی‌های سه روز اول به به مهران برخورداری دوخته شده بود اما او هم در یک‌چهارم نهایی به دیوار چین برخورد کرد و کنار رفت. او بعد از شکست حریفانی از موریس، پرتغال و ازبکستان در جدالی حساس مقابل حریف چینی تن به شکست داد تا سومین ستاره المپیکی ایران هم از دور رقابت‌ها کنار برود. این حذف در شرایطی رقم خورد که بسیاری از کارشناسان عملکرد برخورداری را محک جدی برای سنجش وضعیت فعلی تیم ملی می‌دانستند.
همچنین نصیری در وزن منفی ۴۶کیلوگرم، رقابت‌های خود را با انگیزه شروع کرد و در دو دیدار ابتدایی، با اقتدار از سد حریفانی از تیمور شرقی و آذربایجان گذشت. اما در مرحله یک‌هشتم نهایی در حالی که انتظار می‌رفت گام بلندی به سوی سکو بردارد، مغلوب حریفی شد که زیر پرچم فدراسیون جهانی مبارزه می‌کرد. این شکست، چهارمین ناکامی بانوان ایران پس از حذف ناهید کیانی، مؤمن‌زاده و میرحسینی بود؛ تیمی که با مینو مداح در المپیک خوش درخشید اما حالا با مهروز ساعی تا به اینجای کار روزهای تلخی را پشت سر گذاشته است.
تا اینجای کار، تصویر کلی از عملکرد تیم ملی تکواندو، ناامیدکننده و نگران‌کننده است. تیمی که زمانی درخشان‌ترین روزهای تاریخ خود را با قهرمانی‌های جهانی و آسیایی رقم می‌زد و در المپیک پاریس قدرت خود را به جهان دیکته کرد، حالا اکثر ملی‌پوشانش قبل از رسیدن به نیمه‌نهایی از دور مسابقات حذف شدند. بسیاری از ناظران ورزشی، ریشه این افت محسوس را در مدیریت ناپایدار، تغییرات پی‌درپی کادرفنی و حواشی داخلی فدراسیون می‌دانند؛ مسائلی که روحیه تیم را پیش از اعزام به ووشی تضعیف کرده است و حالا در چنین شرایطی کمیته فنی فدراسیون هم پاسخگو نیست. یوسف کرمی و حمید باقی‌نژاد حاضر به پاسخگویی نشدند و مریم آذرمهر، دیگر عضو کمیته فنی هم تنها به گفت‌وگویی کوتاه بسنده کرد: «اگر بخواهم فقط درباره تیم بانوان صحبت کنم، در حال حاضر مسابقات 3وزن دیگر باقی مانده است که امیدوارم نتایج روزهای قبل را جبران کنند. هنوز مسابقات تمام نشده و اجازه بدهید بعد از مسابقات صحبت کنیم. هنوز نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاده و چرا ملی‌پوشان علی‌رغم اینکه اعلام آمادگی کرده‌اند، چنین نتایجی کسب کردند اما قطعاً این نتایج باید کارشناسی شده و رفع شود.»
حالا همه نگاه‌ها به تکواندوکاران باقیمانده است تا شاید بتوانند بخشی از اعتبار از دست‌رفته تکواندوی ایران را بازگردانند. اما با توجه به روحیه پایین تیم و فشار روانی ناشی از نتایج اخیر، بعید به نظر می‌رسد که در روزهای اخیر معجزه‌ای رخ دهد. به نظر می‌رسد فدراسیون تکواندو بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازنگری در سیاست‌های مدیریتی، بازسازی ساختار فنی و بازگرداندن آرامش و اعتماد به بدنه تیم ملی است؛ چرا که ادامه این روند، می‌تواند یکی از پرافتخارترین رشته‌های ورزشی ایران را در مسیر سراشیبی غیرقابل بازگشت قرار دهد.
انتهای پیام/
در چهارمین روز این رقابت‌ها، امیدها برای جبران ناکامی‌های سه روز اول به به مهران برخورداری دوخته شده بود اما او هم در یک‌چهارم نهایی به دیوار چین برخورد کرد و کنار رفت. او بعد از شکست حریفانی از موریس، پرتغال و ازبکستان در جدالی حساس مقابل حریف چینی تن به شکست داد تا سومین ستاره المپیکی ایران هم از دور رقابت‌ها کنار برود. این حذف در شرایطی رقم خورد که بسیاری از کارشناسان عملکرد برخورداری را محک جدی برای سنجش وضعیت فعلی تیم ملی می‌دانستند.
همچنین نصیری در وزن منفی ۴۶کیلوگرم، رقابت‌های خود را با انگیزه شروع کرد و در دو دیدار ابتدایی، با اقتدار از سد حریفانی از تیمور شرقی و آذربایجان گذشت. اما در مرحله یک‌هشتم نهایی در حالی که انتظار می‌رفت گام بلندی به سوی سکو بردارد، مغلوب حریفی شد که زیر پرچم فدراسیون جهانی مبارزه می‌کرد. این شکست، چهارمین ناکامی بانوان ایران پس از حذف ناهید کیانی، مؤمن‌زاده و میرحسینی بود؛ تیمی که با مینو مداح در المپیک خوش درخشید اما حالا با مهروز ساعی تا به اینجای کار روزهای تلخی را پشت سر گذاشته است.
تا اینجای کار، تصویر کلی از عملکرد تیم ملی تکواندو، ناامیدکننده و نگران‌کننده است. تیمی که زمانی درخشان‌ترین روزهای تاریخ خود را با قهرمانی‌های جهانی و آسیایی رقم می‌زد و در المپیک پاریس قدرت خود را به جهان دیکته کرد، حالا اکثر ملی‌پوشانش قبل از رسیدن به نیمه‌نهایی از دور مسابقات حذف شدند. بسیاری از ناظران ورزشی، ریشه این افت محسوس را در مدیریت ناپایدار، تغییرات پی‌درپی کادرفنی و حواشی داخلی فدراسیون می‌دانند؛ مسائلی که روحیه تیم را پیش از اعزام به ووشی تضعیف کرده است و حالا در چنین شرایطی کمیته فنی فدراسیون هم پاسخگو نیست. یوسف کرمی و حمید باقی‌نژاد حاضر به پاسخگویی نشدند و مریم آذرمهر، دیگر عضو کمیته فنی هم تنها به گفت‌وگویی کوتاه بسنده کرد: «اگر بخواهم فقط درباره تیم بانوان صحبت کنم، در حال حاضر مسابقات 3وزن دیگر باقی مانده است که امیدوارم نتایج روزهای قبل را جبران کنند. هنوز مسابقات تمام نشده و اجازه بدهید بعد از مسابقات صحبت کنیم. هنوز نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاده و چرا ملی‌پوشان علی‌رغم اینکه اعلام آمادگی کرده‌اند، چنین نتایجی کسب کردند اما قطعاً این نتایج باید کارشناسی شده و رفع شود.»
حالا همه نگاه‌ها به تکواندوکاران باقیمانده است تا شاید بتوانند بخشی از اعتبار از دست‌رفته تکواندوی ایران را بازگردانند. اما با توجه به روحیه پایین تیم و فشار روانی ناشی از نتایج اخیر، بعید به نظر می‌رسد که در روزهای اخیر معجزه‌ای رخ دهد. به نظر می‌رسد فدراسیون تکواندو بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازنگری در سیاست‌های مدیریتی، بازسازی ساختار فنی و بازگرداندن آرامش و اعتماد به بدنه تیم ملی است؛ چرا که ادامه این روند، می‌تواند یکی از پرافتخارترین رشته‌های ورزشی ایران را در مسیر سراشیبی غیرقابل بازگشت قرار دهد.
انتهای پیام/