نسلی که خیال همه را راحت کرد

 قهرمانی تیم فوتسال جوانان دختر در منامه، نه‌تنها شادی و غرور را برای ورزش بانوان به ارمغان آورد، بلکه نفس تازه‌ای در کالبد فوتسال زنان دمید. برای رشته‌ای که اخیراً در تله میانگین سنی بالا گرفتار شده و از نبود پشتوانه‌سازی مناسب رنج می‌برد، این قهرمانی قطعاً نوید روزهای درخشانی را می‌دهد. حالا این موفقیت شیرین، امید تازه‌ای را در دل‌ها زنده کرده که شاید زمان پوست‌اندازی و جوان‌گرایی در فوتسال بانوان بالاخره فرا رسیده است.

در سال‌های گذشته تیم ملی بزرگسالان ایران با وجود درخشش در سطح قاره آسیا، همواره با چالشی جدی روبه‌رو بوده است؛ کمبود بازیکنان جوان و آماده برای جایگزینی نسل طلایی پیشین. نه‌اینکه سرمربیان تیم‌های ملی تمایلی به جوان‌گرایی نداشته باشند، بلکه واقعیت تلخ، نبود بستر و برنامه‌ریزی دقیق در رده‌های پایه بود. غفلت از تیم‌های نوجوانان و جوانان، سبب شد تا چرخه تولید بازیکن در فوتسال زنان کند شود و تیم ملی بزرگسالان با دستانی بسته در مسیر رقابت‌های بزرگ قدم بگذارد.

در چنین شرایطی تشکیل تیم ملی زیر ۱۷سال به سرمربیگری فاطمه شریف، یکی از تصمیمات درست و به‌موقع فدراسیون فوتبال بود؛ تصمیمی که امروز ثمرات آن به بهترین شکل ممکن در زمین‌های داغ منامه دیده شد. دختران نوجوان ایران با بازی‌های چشم‌نواز، همدلی مثالزدنی و روحیه‌ای جنگنده نشان دادند که اگر حمایت و تداوم وجود داشته باشد، می‌توان به آینده این رشته امیدوار بود. آنها در بحرین فقط برای قهرمانی بازی نکردند؛ بلکه برای اثبات توانایی‌های خود پا به میدان گذاشتند.

حالا اما نگاه‌ها به تیم ملی بزرگسالان دوخته شده است؛ تیمی که تنها ۲۰روز دیگر باید عازم اولین دوره جام جهانی فوتسال زنان شود. شهرزاد مظفر سرمربی باتجربه و موفق تیم ملی در حالی باید ترکیب نهایی خود را برای این رقابت‌ها اعلام کند که فرصت چندانی برای آزمون و خطا و استفاده از نیروهای جوان در اختیار نداشته است. واقعیت این است که عدم پشتوانه‌سازی در سال‌های اخیر، عملاً دست او را برای تغییر نسل در این مقطع بسته است. این درحالی است که به نظر می‌رسد بعد از جام جهانی، با توجه به زمان کافی و همچنین درخشش تیم زیر 17سال در منامه، بهترین فرصت برای تزریق جوانان به تیم بزرگسالان و استارت پروژه جوانگرایی است.

فوتسال بانوان ایران امروز به نقطه‌ای رسیده که ادامه مسیر بدون تزریق نیروهای تازه‌نفس ممکن نیست. تیم زیر ۱۷سال، با درخشش خود، نه‌تنها قابلیت‌های فنی و روانی قابل ‌توجهی از خود نشان داد، بلکه ثابت کرد نسل جدیدی از بازیکنان در راه است؛ نسلی که می‌تواند شانه به شانه ستاره‌های باتجربه بازی کند، به‌شرط آنکه از همین امروز برای رشد و ساخت آنها برنامه‌ریزی دقیقی انجام شود. بی‌شک آماده‌سازی این جوانان برای تیم ملی بزرگسالان زمانبر و نیازمند کار فنی و روانی دقیقی است، پس هرچه زودتر این پروژه استارت بخورد قطعاً به نفع فوتسال بانوان خواهد بود. دختران طلایی ایران در منامه نشان دادند که باور، انگیزه و جسارت لازم را در اختیار دارند و حالا نوبت فدراسیون است که این سرمایه ارزشمند را ببیند، حفظ کند و با استمرار اردوها و مسابقات بین‌المللی، مسیر رشد آنها را هموار کرده و از این نسل به‌عنوان پشتوانه‌ای مطمئن برای تیم ملی استفاده کند. اگر این چرخه به‌درستی شکل گیرد، فوتسال بانوان ایران نه‌تنها از سایه نگرانی‌ها بیرون می‌آید، بلکه آینده‌ای روشن‌تر و پرافتخارتر از دیروز در انتظارش خواهد بود.