ستاره‌هایی که قرار است پرنور شوند
به گزارش ایران ورزشی قرار است بازیکنان پرسپولیس با حضور اوسمار و تمرینات ویژه او و البته ارتقای شرایط جسمانی خود تبدیل به بازیکنان بهتر، باکیفیت‌تر و تأثیرگذارتری برای تیم خود شوند. نکته مهم اینجاست که با بررسی پتانسیل‌ها و رزومه این نفرات و عملکردی که قبلاً از خود بر جای گذاشته‌اند می‌توان به این نکته پی برد مأموریتی که اوسمار شروع به انجامش کرده شدنی است. اینجا به چند نمونه از این بازیکنان اشاره می‌کنیم که قابلیت تبدیل شدن به بازیکنان تأثیرگذارتر و شاخص‌تری را دارند و برخی از آنها با بازگشت به ورژن اصلی خود می‌توانند پرسپولیس را تبدیل به همان تیم قدرتمند سال‌های گذشته و مدعی اول قهرمانی کنند.
پیام نیازمند: بهترین خرید این فصل پرسپولیس بوده و عملکردی قابل ستایش داشته اما بهتر از این هم می‌تواند باشد. نیازمند به‌عنوان دروازه‌بان اصلی پرسپولیس یک گام بلند تا رسیدن به جایگاه نخست دروازه تیم ملی فاصله دارد. او هم به لحاظ فنی، هم اخلاقی و شخصیتی پتانسیل رسیدن به این جایگاه را دارد و شاید زیر نظر اوسمار و مارتینز به این مهم دست یابد.
مرتضی پورعلی‌گنجی: مدافعی که در دو جام جهانی بازی کرده و حدود یک دهه بازیکن ملی بوده هرگز مهره متوسطی نیست. او ابتدا باید در ترکیب اصلی پرسپولیس خودش را بازیابد و با اینکه دیگر به تیم ملی دعوت نمی‌شود اما قابلیت بازگشت به روزهای خوب گذشته را دارد؛ مدافعی کم‌اشتباه و با صلابت که البته قرار است بازیسازی هم کند.
محمدحسین کنعانی‌زادگان: با اینکه همچنان به تیم ملی دعوت می‌شود اما شبیه گذشته خودش نیست. اگر قرار باشد حسین را یک ستاره بدانیم و بالاتر از هر بازیکن دیگری باارزش‌ترین بازیکن ایرانی ترانسفرمارکت بماند باید چیزی فراتر از یک سال اخیر ارائه دهد. چابک‌تر، کم‌اشتباه‌تر، مستحکم‌تر و البته کم‌حاشیه‌تر.
میلاد محمدی: واقعیت این است که از وقتی به پرسپولیس آمد، افت کرد و این افت با نیمکت‌نشینی‌های این فصلش بیشتر شد اما پرسپولیس میلاد محمدی سال‌های قبل را می‌خواهد. همان بازیکنی که چند سال در بلژیک و روسیه و ترکیه بازی کرد و در تیم ملی جایگاهش مستحکم بود. مدافعی که در حمله و دفاع بالانس بود و همواره کیفیتی استاندارد ارائه می‌کرد.
میلاد سرلک: آن‌قدر خوب بود که از همان بدو حضور در پرسولیس انگار سال‌ها بود که در این تیم بازی می‌کرد. خیلی زود با پرسپولیس چفت شد اما جدایی و مصدومیت کمر تا حدی کارش را خراب کرد. با این حال از بازی استقلال خوزستان و اولین بازی اوسمار بخشی از کیفیت واقعی‌اش را نشان داد. سرلک دوباره باید هافبکی در حد تیم ملی باشد؛ در حد شماره 10 پرسپولیس.
سروش رفیعی: یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان حاضر لیگ برتر و از باسابقه‌ترین‌های پرسپولیس. در چند فصل در سپاهان و پرسپولیس جزو گل‌سازترین هافبک‌های لیگ بود اما در دو سال گذشته تبدیل به هافبکی خشن و تخریبچی شده که فقط خطا می‌کند و کارت می‌گیرد. اما سروش باید زیر نظر اوسمار فقط گل بسازد یا حتی گل بزند؛ مثل بازی قبلی.
انتهای پیام/
پیام نیازمند: بهترین خرید این فصل پرسپولیس بوده و عملکردی قابل ستایش داشته اما بهتر از این هم می‌تواند باشد. نیازمند به‌عنوان دروازه‌بان اصلی پرسپولیس یک گام بلند تا رسیدن به جایگاه نخست دروازه تیم ملی فاصله دارد. او هم به لحاظ فنی، هم اخلاقی و شخصیتی پتانسیل رسیدن به این جایگاه را دارد و شاید زیر نظر اوسمار و مارتینز به این مهم دست یابد.
مرتضی پورعلی‌گنجی: مدافعی که در دو جام جهانی بازی کرده و حدود یک دهه بازیکن ملی بوده هرگز مهره متوسطی نیست. او ابتدا باید در ترکیب اصلی پرسپولیس خودش را بازیابد و با اینکه دیگر به تیم ملی دعوت نمی‌شود اما قابلیت بازگشت به روزهای خوب گذشته را دارد؛ مدافعی کم‌اشتباه و با صلابت که البته قرار است بازیسازی هم کند.
محمدحسین کنعانی‌زادگان: با اینکه همچنان به تیم ملی دعوت می‌شود اما شبیه گذشته خودش نیست. اگر قرار باشد حسین را یک ستاره بدانیم و بالاتر از هر بازیکن دیگری باارزش‌ترین بازیکن ایرانی ترانسفرمارکت بماند باید چیزی فراتر از یک سال اخیر ارائه دهد. چابک‌تر، کم‌اشتباه‌تر، مستحکم‌تر و البته کم‌حاشیه‌تر.
میلاد محمدی: واقعیت این است که از وقتی به پرسپولیس آمد، افت کرد و این افت با نیمکت‌نشینی‌های این فصلش بیشتر شد اما پرسپولیس میلاد محمدی سال‌های قبل را می‌خواهد. همان بازیکنی که چند سال در بلژیک و روسیه و ترکیه بازی کرد و در تیم ملی جایگاهش مستحکم بود. مدافعی که در حمله و دفاع بالانس بود و همواره کیفیتی استاندارد ارائه می‌کرد.
میلاد سرلک: آن‌قدر خوب بود که از همان بدو حضور در پرسولیس انگار سال‌ها بود که در این تیم بازی می‌کرد. خیلی زود با پرسپولیس چفت شد اما جدایی و مصدومیت کمر تا حدی کارش را خراب کرد. با این حال از بازی استقلال خوزستان و اولین بازی اوسمار بخشی از کیفیت واقعی‌اش را نشان داد. سرلک دوباره باید هافبکی در حد تیم ملی باشد؛ در حد شماره 10 پرسپولیس.
سروش رفیعی: یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان حاضر لیگ برتر و از باسابقه‌ترین‌های پرسپولیس. در چند فصل در سپاهان و پرسپولیس جزو گل‌سازترین هافبک‌های لیگ بود اما در دو سال گذشته تبدیل به هافبکی خشن و تخریبچی شده که فقط خطا می‌کند و کارت می‌گیرد. اما سروش باید زیر نظر اوسمار فقط گل بسازد یا حتی گل بزند؛ مثل بازی قبلی.
انتهای پیام/