ووشو باز هم دست کاروان ایران را گرفت
ریاض زیر مشت‌های سانداکاران ایرانی
ووشو بار دیگر نقش ناجی کاروان ایران را ایفا کرد. همان رفیق همیشگی که هر وقت کار به گره می‌رسد، با مدال‌هایش دل کاروان را گرم می‌کند، این‌بار در ریاض سهم زیادی در جایگاه کاروان ایران ایفا کرد.
ووشوی ایران بار دیگر ثابت کرد چرا یکی از ستون‌های اصلی موفقیت ورزش ایران در میادین آسیایی و جهانی است. تیمی که با ۶ سانداکار وارد میدان شد، حالا عملکردی صددرصدی از خود به جای گذاشت. هر چند با توجه به قدرت ووشوی ایران در آسیا و جهان چنین نتیجه‌ای انتظار می‌رفت و اگر عملکردی جز این ثبت می‌شد، یک جای کار می‌لنگید. در بخش بانوان سهیلا منصوریان و سارا شفیعی با اقتدار تمام روی سکوی قهرمانی ایستادند و بار دیگر نشان دادند روند درخشان دختران ایران در این دوره از بازی‌ها را ادامه می‌دهند اما شهربانو منصوریان با مصدومیتی که داشت در همان گام اول شکست خورد و برنز گرفت. در بخش مردان هم امیرحسن همتی و عرفان محرمی دو طلای دیگر را به سبد مدال‌ها افزودند و نمایش قابل‌توجهی داشتند. تنها اتفاق تلخ این کارزار، نقره‌ای بود که می‌توانست طلا باشد؛ فربد طالشی که با وجود شایستگی فراوان، بی‌تجربگی در لحظات حساس کار دستش داد و از رسیدن به قله بازماند. با این حال، او هم سهم خود را در موفقیت تیم ادا کرد و نشان داد آینده روشنی پیش‌رو دارد. بنابراین به رغم اینکه انتقادات زیادی به میانگین سنی بالای تیم ملی بانوان وارد است اما ووشوی ایران در مجموع مأموریت خود را به بهترین شکل ممکن در ریاض به پایان رساند و مثل همیشه دست کاروان ایران را گرفت.
نمایش قدرتمند ووشوی ایران در ریاض البته چندان هم دور از انتظار نبود. این رشته سال‌هاست که در آسیا و جهان جزو قدرت‌های بلامنازع به شمار می‌رود و غیبت چین، رقیب سنتی و جدی ایران راه را برای یک درخشش کامل‌تر هموار کرد. با این حال مأموریت اصلی ووشوکاران 10 ماه دیگر در بازی‌های آسیایی است؛ جایی که چین با تمام توان حضور خواهد داشت و رقابت‌ها رنگ و بوی واقعی خود را پیدا می‌کند. ووشوی ایران در دوره قبلی مقابل چین ناکام بود و حالا تنها ۱۰ ماه فرصت دارد تا خود را برای بزرگترین چالش سال‌های اخیر آماده کند. انتظار می‌رود تیم ملی بویژه بانوان، با برنامه‌ریزی دقیق‌تری وارد مسیر آماده‌سازی شوند چرا که ناگویا تنها یک مسابقه نیست، بلکه فرصتی است برای اثبات اینکه ووشوی ایران نه فقط در غیاب قدرت‌ها، بلکه در حضور آنها هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. هرچه هست، ریاض بار دیگر یادآوری کرد که ووشو همیشه رفیق گرمابه و گلستان کاروان ایران بوده؛ رشته‌ای که در روزهای سخت دست کاروان را گرفته و شانه‌به‌شانه دیگر ستاره‌های ورزش ایران ایستاده است؛ درست مثل همین بازی‌های کشورهای اسلامی که با مدال‌ها بویژه طلاهایش نقش زیادی در سومی فعلی جایگاه ایران در جدول مدالی ایفا کرد.
انتهای پیام/
ووشوی ایران بار دیگر ثابت کرد چرا یکی از ستون‌های اصلی موفقیت ورزش ایران در میادین آسیایی و جهانی است. تیمی که با ۶ سانداکار وارد میدان شد، حالا عملکردی صددرصدی از خود به جای گذاشت. هر چند با توجه به قدرت ووشوی ایران در آسیا و جهان چنین نتیجه‌ای انتظار می‌رفت و اگر عملکردی جز این ثبت می‌شد، یک جای کار می‌لنگید. در بخش بانوان سهیلا منصوریان و سارا شفیعی با اقتدار تمام روی سکوی قهرمانی ایستادند و بار دیگر نشان دادند روند درخشان دختران ایران در این دوره از بازی‌ها را ادامه می‌دهند اما شهربانو منصوریان با مصدومیتی که داشت در همان گام اول شکست خورد و برنز گرفت. در بخش مردان هم امیرحسن همتی و عرفان محرمی دو طلای دیگر را به سبد مدال‌ها افزودند و نمایش قابل‌توجهی داشتند. تنها اتفاق تلخ این کارزار، نقره‌ای بود که می‌توانست طلا باشد؛ فربد طالشی که با وجود شایستگی فراوان، بی‌تجربگی در لحظات حساس کار دستش داد و از رسیدن به قله بازماند. با این حال، او هم سهم خود را در موفقیت تیم ادا کرد و نشان داد آینده روشنی پیش‌رو دارد. بنابراین به رغم اینکه انتقادات زیادی به میانگین سنی بالای تیم ملی بانوان وارد است اما ووشوی ایران در مجموع مأموریت خود را به بهترین شکل ممکن در ریاض به پایان رساند و مثل همیشه دست کاروان ایران را گرفت.
نمایش قدرتمند ووشوی ایران در ریاض البته چندان هم دور از انتظار نبود. این رشته سال‌هاست که در آسیا و جهان جزو قدرت‌های بلامنازع به شمار می‌رود و غیبت چین، رقیب سنتی و جدی ایران راه را برای یک درخشش کامل‌تر هموار کرد. با این حال مأموریت اصلی ووشوکاران 10 ماه دیگر در بازی‌های آسیایی است؛ جایی که چین با تمام توان حضور خواهد داشت و رقابت‌ها رنگ و بوی واقعی خود را پیدا می‌کند. ووشوی ایران در دوره قبلی مقابل چین ناکام بود و حالا تنها ۱۰ ماه فرصت دارد تا خود را برای بزرگترین چالش سال‌های اخیر آماده کند. انتظار می‌رود تیم ملی بویژه بانوان، با برنامه‌ریزی دقیق‌تری وارد مسیر آماده‌سازی شوند چرا که ناگویا تنها یک مسابقه نیست، بلکه فرصتی است برای اثبات اینکه ووشوی ایران نه فقط در غیاب قدرت‌ها، بلکه در حضور آنها هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. هرچه هست، ریاض بار دیگر یادآوری کرد که ووشو همیشه رفیق گرمابه و گلستان کاروان ایران بوده؛ رشته‌ای که در روزهای سخت دست کاروان را گرفته و شانه‌به‌شانه دیگر ستاره‌های ورزش ایران ایستاده است؛ درست مثل همین بازی‌های کشورهای اسلامی که با مدال‌ها بویژه طلاهایش نقش زیادی در سومی فعلی جایگاه ایران در جدول مدالی ایفا کرد.
انتهای پیام/