کریمی: نتایج در ریاض قابل قبول بود

 در حالی‌ که تکواندوی ایران پس از ناکامی تلخ در شیاپ چانگ ووشی، در بازی‌های کشورهای اسلامی نتایج نسبتاً قابل قبولی کسب کرده است، مرتضی کریمی سرمربی پیشین تیم‌ ملی و عضو کمیته فنی به رغم دفاع از نتایج تیم‌های ملی در ریاض معتقد است که نباید عملکرد هوگوپوشان در مسابقات جهانی ووشی را فراموش کرد. او در گفت‌و‌گو با ایران ورزشی از بازگشت به خودباوری در ریاض و حتی احتمال تغییرات در کادرفنی پس از رقابت‌های جهانی امید سخن می‌گوید.
 
*عملکرد تکواندوکاران در ریاض قابل قبول بود؟
تیم‌های ملی با ترکیبی جوان پا به این رقابت‌ها گذاشته بودند. این درحالی است که تیم‌هایی مثل ترکیه و ازبکستان با نفرات جهانی حضور داشتند. بازیکنان تیم ایران بسیار جوان هستند و این مسابقات اولین تجربه رسمی بعضی از آنها بود. در کل با این حجم از حواشی که تیم ملی بانوان داشت، کادرفنی خیلی خوب توانست خود را جمع و جور کرده و یکبار دیگر در ریاض به خودباوری برسند.

*اما قبول دارید که بازی‌های کشورهای اسلامی و مسابقات جهانی قابل مقایسه نیست و مدال‌های دختران در ریاض نمی‌تواند جبران تلخی‌های ووشی باشد؟
اصلاً منکر نتایج نامطلوب تیم ملی بانوان نمی‌شویم و قبول داریم که عملکرد تکواندوکاران دختر در شیاپ چانگ ووشی ضعیف بود اما صحبتم این است که با آسیب روحی که به ملی‌پوشان و کادرفنی در مسابقات جهانی وارد شد توانستند دوباره تمرکز کرده و در این مسابقات مدال کسب کنند وگرنه که عملکرد تیم ملی در مسابقات جهانی اصلاً قابل قبول نبود.

 *با توجه به حمایت هادی ساعی از خواهرش به رغم نتایج اخیر، احتمال تغییر کادرفنی وجود دارد؟
ساعی به رغم اینکه از خواهر خود تعریف و حمایت می‌کند اما تابع کمیته فنی است! شاید اشتباه او این بود که 10 ماه برای اعلام نام خواهرش به عنوان سرمربی صبر کرد که من خودم در این باره به او اعتراض کردم. در حال حاضر سرمربیان تیم ملی بلافاصله بعد بازگشت از ریاض باید راهی مسابقات جهانی امید شوند اما قطعاً نتایج تمامی این مسابقات به خصوص رقابت‌های جهانی ووشی بعد از امیدهای جهان بررسی خواهد شد تا اگر تغییری نیاز باشد صورت گیرد.

 *به نظر می‌رسد انتخاب افلاکی و ساعی به عنوان سرمربیان تیم امید هم نادرست بوده و مسئولیت توأمان باعث مشکل در تمرکز می‌شود.
اتفاقاً من این موضوع را در کمیته فنی مطرح کردم. هدف از تشکیل تیم امید پشتوانه‌سازی برای تیم بزرگسالان است پس اگر قرار باشد مربیان و بازیکنان دو تیم یکی باشند، اصلاً چرا باید تیم امید تشکیل شود؟ من مخالف این بودم که افلاکی و ساعی همزمان مربی تیم امید هم باشند اما بعضی از دوستان معتقد بودند که به‌خاطر نزدیکی مسابقات جهانی بزرگسالان و امید و بازی‌های کشورهای اسلامی، این اتفاق افتاده تا اینکه بعد از اتمام مسابقات امید در این باره تصمیم‌گیری شود.

*تکواندوی ایران به نسبت دوره قبل بازی‌های کشورهای اسلامی با افت روبه‌رو شده است. اعزام تیم دوم به این مسابقات کار درستی بود؟
بالاخره بازیکنان جوان و بی‌تجربه هم باید از یک جایی شروع کنند. در مسابقات جهانی ووشی ستارگان بزرگ مدال نگرفتند، حتی در تیم ملی خودمان آرین سلیمی نتوانست روی سکو قرار بگیرد اما جوان کم تجربه‌ای مثل ابوالفضل زندی در این مسابقات طلا گرفت. در همین مسابقات بازی‌های کشورهای اسلامی جوانانی مثل ساینا کریمی شاهکار کرده و نشان دادند اگر به جوان‌ها میدان داده شود، جواب اعتماد فدراسیون را می‌دهند. به هرحال باید به جوانان هم میدان داد تا تجربه کسب کنند.