استعفای شبانه الهه منصوریان

 تنها چندروز بعد از نتایج مطلوب تیم ملی ووشوی بانوان در بازی‌های کشورهای اسلامی الهه منصوریان سرمربی تیم با خداحافظی شبانه همه را غافلگیر کرد. در شرایطی که منصوریان قبل از این اعلام کرده بود تا بازی‌های آسیایی ناگویا در سمت خود باقی می‌ماند و تمام هم و غمش طلسم شکنی و کسب طلای ووشوکاران در این رقابت‌ها است، حالا به دلایلی نامعلوم با انتشار یک پیام در صفحه شخصی خود از کناره گیری‌اش خبر داد.
پس از این پیام منصوریان تلفن خود را خاموش کرده و حاضر به پاسخگویی در این زمینه نیست. این سکوت، شایعات را بیشتر کرده و نگاه‌ها را به سمت فدراسیون ووشو معطوف کرده است؛ فدراسیونی که تا این لحظه واکنش رسمی و شفافی به این اتفاق نشان نداده است.
 این استعفا درست بعد از رقابت‌هایی رخ داده که تیم ملی بانوان تحت هدایت منصوریان دو مدال طلا و یک برنز را از بازی‌های کشورهای اسلامی به ثبت رسانده است؛ نتیجه‌ای که در ظاهر رضایتبخش به نظر می‌رسید، اما ظاهراً پشت پرده ماجرا پیچیده‌تر از چند مدال است. شنیده‌ها حاکی از آن است که اختلافاتی نه‌چندان کوچک بین منصوریان و فدراسیون وجود دارد. با این حال روایتی هم شنیده می‌شود که منصوریان از همین حالا برای انتخابات دوره بعد فدراسیون ووشو خیز برداشته است. بسیاری می‌گویند او قصد دارد شانسش را برای ریاست فدراسیون امتحان کند و برای ورود رسمی به این رقابت، کناره‌گیری از سمت سرمربیگری قدم اول بوده است. اما در مقابل، عده‌ای دیگر نظری کاملاً متفاوت دارند و معتقدند پیشنهادهایی از خارج از ایران برای او مطرح شده که به نظر می‌رسد این احتمال نسبت به باقی مسائل جدی‌تر و منطقی‌تر است چرا که موقعیت بین‌المللی منصوریان، سابقه قهرمانی جهان و حضورش در کمپ‌های خارجی و ارتباط خوب با چینی‌ها این فرضیه را تقویت می‌کند. نکته مهم و قابل توجه دیگر این است که کنار رفتن او می‌تواند به معنای پایان دوره حضور انحصاری خانواده منصوریان در تیم ملی باشد؛ موضوعی که در سال‌های اخیر بارها مورد انتقاد مربیان و قهرمانان دیگر قرار گرفته است. حالا با خروج ناگهانی الهه منصوریان، این تصور به‌وجود آمده که شاید فضای تازه‌ای برای ورود چهره‌های جدید و ایده‌های تازه در تیم ملی بانوان ایجاد شود و دیگر شاهد نام‌های تکراری نباشیم. با تمام این ابهامات، یک چیز مسلم است. تصمیم‌های ناگهانی برای منصوریان چیز تازه‌ای نیست؛ او یک‌شبه قهرمانی را کنار گذاشت، یک‌شبه سرمربی تیم ملی شد و حالا هم یک‌شبه استعفا داد. باید دید فدراسیون ووشو برای پر کردن این جای خالی چه برنامه‌ای دارد و حالا ده ماه مانده به بازی‌های حساس آسیایی ناگویا چه کسی به جای الهه منصوریان روی صندلی کوچ خواهد نشست. هرچه که هست او در همین مدت کوتاه مربیگری‌اش هم مانند دوران ورزشکاری موفق عمل کرد و در میدان‌های مختلف تیمش نتایج خوبی گرفت و شاید تنها ایرادی که به او وارد است همین انتصاب‌های خانوادگی است که به نظر می‌رسد با کنار رفتن او بساط این موضوع هم جمع خواهد شد.
 
انتهای پیام/