توهین به فوتبال ایران
احساس زیان ناشی از این بازی، موردی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت.
مردم حق دارند بپرسند چرا این بازی هم مانند همه دربیهای دنیا، جذاب نمیشود؟
آنها گناهی ندارند که سهمشان از فوتبال، شده این بازی بیرمق. مسابقهای که هیچ یک از فاکتورهای یک شهرآورد بزرگ را ندارد.
1- مدیران ورزش تهران، توانایی فراهم کردن یک زمین برای این بازی ندارند. تمام اعتبار فوتبال تهران، ورزشگاه آزادی است که این زمین را دستکم تا 15 ماه دیگر در اختیار نداریم.
مدیران ورزش تهران بیش از 20 مصاحبه انجام دادند که ورزشگاه تختی با همه استانداردهای روز دنیا در اختیار فوتبال است و هر بار که مسابقهای در آن ورزشگاه برگزار کردند، اوضاع بدتر و فاجعهبارتر از قبل بود. این شرایط ترسناک تا آنجا پیش رفت که تختی تهران از گردونه رقابتهای فوتبال ایران حذف شد.
2- کاری به زحمات مدیران استان مرکزی نداریم. ممنون که اجازه دادید بزرگترین بازی کشور در این استان برگزار شود؛ اما در این زمین چه فوتبالی مورد انتظار است؟ نگاهی به زمین مسابقه بیندازید. این زمین هر گونه ابزار تاکتیکی را از مربیان سلب میکند. بگذریم از اینکه مربیان هم برنامه و علاقهای برای بازی رو به جلو و تاکتیکی نداشتند.
3- تمام طول بازی احتیاط و ترس به چشم میآمد و همین ترس مربیان، جان بازی را گرفت. حتی یک مورد نیمه مشکوک در جریان بازی و محوطههای جریمه نداشتیم که دخالت VAR را ضروری نشان دهد. همین نکته برای اثبات خنثی بودن بازی کافی است.
4- همان تصویر اول بازی که به جای جمعیت انبوه ورزشگاه آزادی، 8 هزار نفر را به تصویر کشیده بود، نزول چشمگیر شکوه دربی را به چشم آورد؛ دربی تهرانیها که به دلیل بیخانه بودن، التماس شهرهای دیگر را کردند تا یک استان دلش برای این تیمها بسوزد و...
5- کاش تیمهایی که این فصل بیش از 6 هزار میلیارد تومان هزینه کردهاند، هزار میلیارد برای ساختن ورزشگاه اختصاصی هزینه میکردند تا شاید آرزوی 100 ساله هواداران فوتبال برآورده شود و این تیمها تا این حد بلاتکلیف و بیسامان نباشند.
6- مسابقه دیروز، توهینی آشکار به فوتبال ایران بود. هزاران میلیارد هزینه تیمها، هزاران دقیقه زمان رسانهها، هزاران ساعت فکر مردم ایران در این روزها و هفتهها، معطوف مسابقهای شد که هیچ هدیه شیرینی برای ما نداشت.
انتهای پیام/
مردم حق دارند بپرسند چرا این بازی هم مانند همه دربیهای دنیا، جذاب نمیشود؟
آنها گناهی ندارند که سهمشان از فوتبال، شده این بازی بیرمق. مسابقهای که هیچ یک از فاکتورهای یک شهرآورد بزرگ را ندارد.
1- مدیران ورزش تهران، توانایی فراهم کردن یک زمین برای این بازی ندارند. تمام اعتبار فوتبال تهران، ورزشگاه آزادی است که این زمین را دستکم تا 15 ماه دیگر در اختیار نداریم.
مدیران ورزش تهران بیش از 20 مصاحبه انجام دادند که ورزشگاه تختی با همه استانداردهای روز دنیا در اختیار فوتبال است و هر بار که مسابقهای در آن ورزشگاه برگزار کردند، اوضاع بدتر و فاجعهبارتر از قبل بود. این شرایط ترسناک تا آنجا پیش رفت که تختی تهران از گردونه رقابتهای فوتبال ایران حذف شد.
2- کاری به زحمات مدیران استان مرکزی نداریم. ممنون که اجازه دادید بزرگترین بازی کشور در این استان برگزار شود؛ اما در این زمین چه فوتبالی مورد انتظار است؟ نگاهی به زمین مسابقه بیندازید. این زمین هر گونه ابزار تاکتیکی را از مربیان سلب میکند. بگذریم از اینکه مربیان هم برنامه و علاقهای برای بازی رو به جلو و تاکتیکی نداشتند.
3- تمام طول بازی احتیاط و ترس به چشم میآمد و همین ترس مربیان، جان بازی را گرفت. حتی یک مورد نیمه مشکوک در جریان بازی و محوطههای جریمه نداشتیم که دخالت VAR را ضروری نشان دهد. همین نکته برای اثبات خنثی بودن بازی کافی است.
4- همان تصویر اول بازی که به جای جمعیت انبوه ورزشگاه آزادی، 8 هزار نفر را به تصویر کشیده بود، نزول چشمگیر شکوه دربی را به چشم آورد؛ دربی تهرانیها که به دلیل بیخانه بودن، التماس شهرهای دیگر را کردند تا یک استان دلش برای این تیمها بسوزد و...
5- کاش تیمهایی که این فصل بیش از 6 هزار میلیارد تومان هزینه کردهاند، هزار میلیارد برای ساختن ورزشگاه اختصاصی هزینه میکردند تا شاید آرزوی 100 ساله هواداران فوتبال برآورده شود و این تیمها تا این حد بلاتکلیف و بیسامان نباشند.
6- مسابقه دیروز، توهینی آشکار به فوتبال ایران بود. هزاران میلیارد هزینه تیمها، هزاران دقیقه زمان رسانهها، هزاران ساعت فکر مردم ایران در این روزها و هفتهها، معطوف مسابقهای شد که هیچ هدیه شیرینی برای ما نداشت.
انتهای پیام/