وقتی بازیکنان سابق تیم ملی امریکا نیز نادیده گرفته شدند
بیتوجهی آشکار به اسطورههای فوتبال در مراسم قرعهکشی جام جهانی
قرعهکشی جام جهانی مهمترین رویداد رسمی پیش از آغاز بزرگترین آوردگاه فوتبالی جهان است؛ مراسمی که در گذشته همواره به فرصتی تبدیل میشد تا اسطورهها و چهرههای تأثیرگذار فوتبال جهان در کنار تازهترین ستارهها دیده شوند و بار دیگر ارزش و جایگاه فوتبال در نگاه میلیونها هوادار یادآوری شود. اما آنچه در مراسم قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ در سالن کندی واشنگتن رخ داد، نهتنها این سنت دیرینه را زیر سؤال برد، بلکه نشانهای روشن از سطح پایین توجه برگزارکنندگان به اهمیت فوتبال و اسطورههای آن بود.
در این مراسم انتظار بود که لااقل برگزار کنندگان به اسطورههای سابق فوتبال امریکا؛ نامهایی مانند کیسی کلر، دمسی، داناوان، هاوارد، لالاس و چندین چهره دیگر که سالها در تیم ملی امریکا بازی کرده و نقش مهمی در رشد فوتبال این کشور داشتهاند، توجه کرده و آنها را در مراسم قرعهکشی شرکت دهند اما هیچ یک از این چهرهها روی سن حاضر نبودند.
این بازیکنان نه صرفاً بهعنوان ستاره، بلکه بهعنوان نمایندههای فوتبال امریکا(میزبان جام جهانی)، سزاوار آن بودند که در چنین رویدادی حضور داشته باشند و احترام فوتبال در کشور میزبان را نمایندگی کنند. اما جای آنها را ورزشکارانی از رشتههایی مانند هاکی روی یخ، بیسبال و بسکتبال گرفتند؛ ورزشهایی که البته در میان امریکاییها محترماند، اما در مراسم قرعهکشی جام جهانی فوتبال، جایگاهی طبیعی ندارند و شگفتآور بود که از این دست چهرهها استفاده شد.
این رفتار سؤال مهمی ایجاد میکند: آیا برگزارکنندگان اساساً درک درستی از اهمیت فوتبال و نقش اسطورهها در ارتباط با هواداران دارند؟ یا اینکه فوتبال در ذهن برنامهریزان ورزشی امریکا همچنان رخدادی کوچک و کماهمیت است؟ وقتی در چنین رویداد جهانی، چهرههای تأثیرگذار فوتبال جهان نیز روی سن دیده نمیشوند، چگونه میتوان ادعا کرد که این مراسم با روح فوتبال هماهنگ بوده است؟
واقعیت تلخ آن است که میزبانی جام جهانی در امریکا بیش از آنکه نتیجه علاقه و احترام این کشور به فوتبال باشد، محصول لابیها و قدرت اقتصادی و رسانهای این کشور است. در حالی که بسیاری از کشورهای جهان از اروپای جنوبی تا امریکای لاتین و حتی آفریقا و آسیا فوتبال در خون و هویت مردمشان جاری است و یقیناً میتوانستند میزبانهایی بسیار مناسبتر برای چنین رویدادی باشند.
در چنین شرایطی، فیفا نباید نسبت به این بیتوجهی سادهانگاری کند. فوتبال تنها بازی نیست؛ فرهنگی است که اسطورههایش ستونهای آن را تشکیل میدهند. وقتی در مهمترین مراسم رسمی پیش از جام جهانی، اسطورهها نادیده گرفته میشوند، در واقع بخشی از روح فوتبال زیر پا گذاشته میشود.
فیفا اگر نمیخواهد با دست خود به نابودی احترام و جایگاه اسطورهها کمک کند، باید در آینده نسبت به این موضوع حساستر عمل کند و اجازه ندهد که مهمترین رویداد فوتبال جهان، به مراسمی تبدیل شود که در آن حتی یاد و نشانی از قهرمانان و چهرههای تأثیرگذار این ورزش دیده نشود. این بیتوجهی تنها یک اشتباه نیست؛ هشدار بزرگی است که نباید نادیده گرفته شود و مشخص نیست که اینفانتینو نیز چطور راضی شد در مراسم قرعهکشی، ورزشکاران غیرفوتبالی عنان کار را در دست بگیرند و این گونه حتی به بازیکنان سابق فوتبال امریکا که زمانی خاطره ساز بودند، بیتوجهی شود. حال اسطورههای فوتبال جهان به کنار.
انتهای پیام/