تیرانداز: اگر روزی فیلم فوتبالی بسازم درباره پرسپولیس خواهد بود

سیما تیرانداز بازیگر آرام و کم‌حاشیه سینما و تلویزیون، وقتی پای فوتبال وسط باشد به هواداری هیجانی و احساسی تبدیل می‌شود؛ پرسپولیسی متعصبی که با وجود فاصله گرفتن از تب‌وتاب فوتبال، هنوز خاطره صعود تاریخی ایران مقابل استرالیا به جام جهانی 1998 فرانسه را با شور و شعف روایت می‌کند. او که سال گذشته با نمایش «جیمی جامپ» فساد در فوتبال را نشانه گرفته بود، حالا با صراحت از نگرانی‌اش برای کادرفنی تیم ملی و رؤیای ساخت فیلمی درباره پرسپولیس می‌گوید.

*اول از همه تکلیف را روشن کنیم؛ استقلالی هستید یا پرسپولیسی؟ و تا چه اندازه فوتبالی؟
خوشبختانه یا متأسفانه پرسپولیسی هستم. خیلی سواد فوتبالی ندارم اما مثل خیلی‌های دیگر طرفدار تیم ملی و پرسپولیس هستم. در یک برهه‌ای تیم‌های ملی آلمان و برزیل را خیلی دنبال می‌کردم ولی الان بیشتر به تیم‌های داخلی علاقه‌مندم. در حال حاضر هیجان فوتبال کمی برای من زیاد است و به همین خاطر دیگر مثل قدیم آن را دنبال نمی‌کنم چراکه احساس می‌کنم تاب و توان این حجم از هیجان را ندارم.

 * شما سال گذشته نمایش «جیمی جامپ» را روی صحنه داشتید که ارتباطی با فوتبال داشت. ایده این نمایش از کجا آمد و کدام جنبه فوتبالی برایتان جذاب‌تر بود؟
هدف من در نمایش جیمی جامپ اشاره به مقوله فساد بود. در آن روزها بسیار در مورد فساد فوتبال صحبت می‌شد و بخش مهمی از این نمایش هم مربوط به ناگفته‌های پرونده شهلا جاهد بود. به شخصه خیلی دوست داشتم در مورد اتفاقاتی که برای شهلا جاهد رخ داد، نمایشی روی صحنه ببرم ولی احساس کردم صرف اینکه نمایش جنایی باشد برای تماشاگر جذاب نیست و به همین خاطر بخش فساد را به داستان شهلا جاهد پیوند زدیم که حاصلش نمایش جیمی جامپ شد. البته که بحث فساد تنها در فوتبال نیست و در همه زمینه‌ها دیده می‌شود. من فکر می‌کردم بحث فوتبال برای تماشاگر جذاب باشد اما تا اندازه‌ای ما را بابت این نمایش بایکوت کردند و خیلی هم به مذاق دوستان فوتبالی خوش نیامد که به فساد در فوتبال پرداختیم.

* وقتی بازی‌های مهم فوتبال پخش می‌شود، سیما تیرانداز به عنوان یک هوادار چطور واکنش نشان می‌دهد؟ هیجان‌زده، تحلیل‌گر یا آرام؟
غالباً وقتی فوتبال پخش می‌شود هیجان‌زده و احساساتی عمل می‌کنم. فوتبال برای من حکم سرگرمی دارد و اصلاً اهل تحلیل آن نیستم و در این حیطه دخالتی ندارم.

*قرعه‌کشی اخیر جام جهانی فوتبال مردان را دنبال کردید؟ نظرتان درباره گروه ایران و تقابل با بلژیک، مصر و نیوزیلند چیست؟ شانس تیم ملی را برای صعود تا چه اندازه می‌بینید؟
من فکر می‌کنم قرعه تیم ملی راحت و خوب است اما تنها نکته نگران‌کننده، کادرفنی تیم ملی است و فکر می‌کنم بیشتر از هرچیزی به یک سرمربی خوب و کاربلد نیاز داریم. طی این سال‌ها هرزمان که سرمربی تیم ملی از نظر فنی سطح خوبی داشته و ملی‌پوشان با کیفیت تمرین کرده‌اند، نتایج خوب و آبرومندانه‌ای هم کسب شده است. اما درباره جام جهانی پیش رو بعید می‌دانم این اتفاق بیفتد و خیلی امیدوار نیستم.

* اگر قرار باشد یک نمایش دیگر یا فیلم سینمایی درباره فوتبال بسازید، داستانش را حول چه تیم یا چه لحظه‌ای انتخاب می‌کنید؟
از آنجایی که پرسپولیسی هستم اگر روزی فیلم بسازم حتماً در مورد پرسپولیس خواهد بود.

 *آیا بازی فوتبالی خاصی در ذهنتان ماندگار هست که هیچ‌وقت فراموش نکرده باشید؟ یک بازی که واقعاً شما را هیجان‌زده یا غافلگیر کرده باشد؟
خاطره بازی ایران و استرالیا و گل‌های معروف آن هنوز که هنوز است، برای من حس و‌ حال عجیب و غریبی دارد. روز بازی ایران و استرالیا من تمرین تئاتر داشتم و بعد از اتمام بازی و صعود ایران به جام جهانی، تمام مسیر خانه تا محل تمرین را پیاده رفتم چرا که مردم همه در خیابان‌ها مشغول شادی و پایکوبی بودند و این خاطره در ذهن من مانده است.

 * فکر می‌کنید دنیای فوتبال در ایران چقدر ظرفیت قصه‌گویی سینمایی دارد؟ و چرا تا امروز آثار کمی درباره فوتبال ساخته شده است؟
نمی‌دانم مخاطب تاچه اندازه فوتبال را دوست دارد. در حال حاضر خیلی نمی‌شود راجع به سینما صحبت کرد چرا که مذاق و سلیقه تماشاگر فرق کرده است. فوتبال یک مسأله کاملاً جدی است اما می‌شود تا حدودی طنز هم به آن نگاه کرد. ساخت فیلم‌های ورزشی نیازمند کارگردانی است که به خوبی در این حیطه تخصص داشته باشد. تا الان به‌جز فیلم سرعت آقای لطیفی کار قابل توجهی را در این حیطه به یاد نمی‌آورم. این فیلم بسیار خوب بود و هنوز در ذهن من باقی مانده اما من فکر می‌کنم به غیر از موردی که گفتم تا به امروز فیلم باکیفیتی در مورد فوتبال ساخته نشده است.

* اگر قرار باشد یک بازیگر، نقش یک فوتبالیست مشهور را بازی کند، شما دوست دارید بازی چه کسی را روی صحنه یا مقابل دوربین ببینید؟
کسی که از بطن فوتبال آمده باشد و به خوبی این حیطه را بشناسد قابلیت این را دارد که چنین نقشی را به درستی ایفا کند؛ شاید کسی مثل پژمان جمشیدی.