«دایره» معضل زمین‌های فوتبال ایران!

به گزارش ایران ورزشی، پس از گذشت هفده دوره از لیگ برتر فوتبال بانوان ایران، رویدادی که قرار بود ویترینی برای پیشرفت و حرفه‌ای‌گری ورزش زنان در کشور باشد، روز گذشته تصاویری از آن منتشر شد که نه تنها موجی از خشم و انتقاد را برانگیخت، بلکه مستقیماً به شعور جامعه فوتبال بانوان دهان‌کجی کرد. ورزشگاه سنندج که میزبانی دیدار حساس بین خاتون بم (قهرمان چند دوره اخیر) و یاسام کردستان را برعهده داشت، به صحنه‌ای از بی‌برنامگی، بی‌توجهی و بی‌مسئولیتی بدل گشت.

آنچه در این ورزشگاه به چشم می‌خورد، هیچ شباهتی به زمین فوتبال استاندارد نداشت. خط‌کشی‌های زمین به شکلی فاجعه‌بار، کج، نامنظم و نامتقارن ترسیم شده بودند. دایره میانی زمین، بیشتر به یک بیضی نامتعارف شباهت داشت تا یک دایره منطبق بر استانداردهای فیفا. این وضعیت اسفناک، در کنار عدم حضور آمبولانس و عدم تأیید نهایی زمین از سوی ناظران، در نهایت منجر به لغو این مسابقه شد.
این حادثه، فراتر از یک اشتباه فنی ساده، نمایانگر عمق مشکلات ساختاری و سوءمدیریت حاکم بر لیگ فوتبال بانوان ایران است. در حالی که تیم یاسام کردستان، در قعر جدول رده‌بندی دست و پا می‌زند، هفته گذشته شاهد مصاحبه‌ای از مالک و مدیرعامل این باشگاه بودیم که صراحتاً از خستگی و تمایل خود به کناره‌گیری از تیمداری سخن گفتند. اکنون، با وقوع این اتفاقات، این پرسش مطرح می‌شود که هدف این تیم از حضور در لیگ چیست؟ آیا صرفاً پر کردن جدول مسابقات مدنظر است، یا عزمی جدی برای رقابت حرفه‌ای وجود دارد؟
آبروی لیگ بانوان ایران، لیگی که بازیکنانش با تمام وجود و با کمترین امکانات در آن تلاش می‌کنند، بر باد رفت. زیرساخت‌های نامناسب و مدیریت ضعیف، این ورزشکاران را در میانه راه تنها گذاشته است.
آنچه در سنندج رخ داد، یک فاجعه فوتبالی به تمام معناست. در لیگ برتر کشوری که مدعی حرفه‌ای بودن است، شاهد صحنه‌های شرم‌آوری از این دست هستیم. بازیکنان که اغلب در شرایط سخت و با حقوق‌های ناچیز تمرین می‌کنند، شایسته احترامی بسیار بیشتر از این هستند. وقتی حتی یک آمبولانس برای تضمین ایمنی آنها در زمین مسابقه وجود ندارد، چگونه می‌توان از توسعه و پیشرفت فوتبال زنان سخن به میان آورد؟ این رویداد تلخ در سنندج، یادآور مشکلات مزمن و ریشه‌دار در بسیاری از ورزشگاه‌های استان‌های کشور است؛ ورزشگاه‌هایی که چمن‌های بی‌کیفیت، خط‌کشی‌های ابتدایی و امکانات پزشکی ناکافی، چهره‌ای ناامیدکننده از ورزش کشور به نمایش می‌گذارند.
البته نباید فراموش کرد که وقتی خط‌کشی میانی زمین در مسابقه دربی تهران –به عنوان حساس‌ترین دیدار فوتبال مردان ایران– کج و معوج باشد و مسابقات در ورزشگاهی مانند اراک برگزار شود که دایره میانی آن به یک شکل هندسی نامفهوم شباهت دارد، دیگر چه انتظاری از فوتبال بانوان می‌توان داشت؟ در دربی اخیر، دوربین‌های هوایی، زشتی این خطوط را به وضوح به تصویر کشیدند و کارشناسان، انتقادات بسیاری را در این زمینه مطرح کردند. اگر چنین بی‌توجهی‌هایی در سطح اول فوتبال مردان کشورمان عادی شده است، طبیعی است که در لیگ بانوان به اوج خود برسد. اما این مسأله به هیچ‌وجه توجیهی برای این وضعیت نیست بلکه چرخه‌ای معیوب است که باید شکسته شود.
فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و مسئولان استانی باید در قبال این بی‌سلیقگی پاسخگو باشند. چرا زمین‌های مسابقه، پیش از برگزاری دیدارها، به طور دقیق مورد بررسی قرار نمی‌گیرد؟ چرا تیم‌هایی که از امکانات میزبانی مناسب برخوردار نیستند، مجبور به برگزاری مسابقات در چنین شرایطی می‌شوند؟ فوتبال بانوان ایران، از پتانسیل بالایی برخوردار است و بازیکنانی نظیر مریم ایراندوست، فاطمه امیری و دیگر ستارگان این رشته، ثابت کرده‌اند که می‌توانند در سطح آسیا بدرخشند اما بدون زیرساخت‌های مناسب، بدون سرمایه‌گذاری واقعی و بدون احترام به مخاطبان، این لیگ به حاشیه رانده خواهد شد.
اتفاقی که در سنندج رخ داد، زنگ خطری برای فوتبال است چرا که همین بی‌توجهی به جزئیات ممکن است اتفاقات ناگواری را به همراه داشته باشد.

انتهای پیام/