قهرمانان به دنبال فتح سوپرجام

در شبی که عربستان میزبان جشن فوتبال ایتالیاست، ناپولی قهرمان سری‌آ و بولونیای فاتح جام حذفی، در ورزشگاه الاول‌پارک ریاض برای تصاحب سوپرجام ایتالیا روبه‌روی هم می‌ایستند؛ فینالی که برای هر دو تیم، معنایی فراتر از یک جام دارد. ناپولی برای تثبیت اقتدارش پس از اسکودتوی فصل گذشته می‌جنگد و بولونیا به دنبال ادامه رؤیای تاریخی خود در یکی از مهم‌ترین شب‌های تاریخ باشگاه است. شاگردان آنتونیو کونته با عبور مقتدرانه از سد میلان به فینال رسیدند. ناپولی در نیمه نخست، با مهار حملات کم‌جان روسونری و تکیه بر ضدحملات، بازی را در کنترل گرفت و کمی بعد از شروع نیمه دوم، راسموس هویلوند با تکمیل یک ضدحمله دقیق، گل دوم را زد تا خیال پارتنوپه‌ای‌ها از صعود راحت شود. برد ۲-۰ مقابل مدافع عنوان قهرمانی، پیامی روشن داشت: ناپولی برای جام به ریاض آمده است. با این حال، قهرمان ایتالیا در ماه‌های اخیر چهره‌ای غیرقابل‌پیش‌بینی از خود نشان داده. آنها با دو شکست متوالی مقابل بنفیکا و اودینزه راهی این تورنمنت شدند؛ نتایجی که ادامه ضعف ناپولی در بازی‌های خارج از خانه بود. آمار هفت شکست خارج از خانه در همین فصل، زنگ خطر را برای کونته به صدا درآورده، هرچند ناپولی در خانه، یک سال کامل را بدون شکست پشت سر گذاشته است. هدف حالا روشن است: فتح سومین سوپرجام، پس از قهرمانی‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۱۴. 
در سوی دیگر، بولونیا با هدایت وینچنزو ایتالیانو، تیمی است که دیگر نمی‌توان آن را دست‌کم گرفت. روسوبلوها در نیمه‌نهایی مقابل اینتر، اگرچه شروع بدی داشتند، اما با گل پنالتی ریکاردو اورسولینی به بازی برگشتند و در نهایت، در ضربات پنالتی حریف قدرتمند خود را کنار زدند. این صعود، پنجمین حضور ایتالیانو در فینال جام‌ها طی چهار سال اخیر را رقم زد؛ آماری که از ثبات و جاه‌طلبی این مربی خبر می‌دهد. بولونیا پیش از این نیز ثابت کرده ناپولی را خوب می‌شناسد. پیروزی ۲-۰ ماه گذشته در ورزشگاه دال‌آرا، بخشی از روندی است که در آن ناپولی تنها یک برد از شش تقابل اخیر با این تیم داشته. تیمی که زمانی پنج بازی پیاپی به ناپولی می‌باخت، حالا با اعتمادبه‌نفس وارد نخستین فینال سوپرجام تاریخش می‌شود. هرچند افت اخیر در لیگ و ناتوانی در بسته نگه داشتن دروازه طی هفت بازی پیاپی، نشان می‌دهد بولونیا هم بی‌نقص نیست.
کونته در دیدار نیمه‌نهایی مقابل میلان دست به چند تغییر مهم زد و به بازیکنانی چون الساندرو بونجورنو و سم بوکما استراحت داد؛ حالا باید دید این دو مدافع کلیدی بار دیگر به خط دفاع سه‌نفره ناپولی بازمی‌گردند یا نه. گزینه‌های سرمربی ناپولی در میانه میدان اما محدود است؛ با وجود بازگشت استانسیلاو لوبوتکا، کوین دی‌بروینه، فرانک آنگیسا و بیلی گیلمور غایب‌اند تا دست کونته برای چیدمان خط میانی بسته بماند. در خط حمله شرایط امیدوارکننده‌تر است. روملو لوکاکو پس از چهار ماه دوری، مقابل میلان روی نیمکت نشست، اما هنوز آماده حضور از ابتدا نیست. به همین دلیل، راسموس هویلوند مهاجم نوک پارتنوپه‌ای‌ها خواهد بود؛ بازیکنی که این فصل در تمامی رقابت‌ها روی ۹ گل تأثیر مستقیم داشته و مهره اصلی ناپولی در فاز تهاجمی به شمار می‌رود.
در سوی مقابل، وینچنزو ایتالیانو برخلاف کونته، عادت دارد ترکیب تیمش را به‌طور گسترده تغییر دهد. با این حال، انتظار می‌رود سانتیاگو کاسترو جایگاه خود را در خط حمله حفظ کند؛ جلوتر از چیرو ایموبیله ـ زننده پنالتی صعود برابر اینتر ـ و تایس دالینگا که در پیروزی ماه گذشته بولونیا مقابل ناپولی گلزنی کرده بود. بولونیا اما با فهرستی از غایبان مهم پا به فینال می‌گذارد. رمو فرویلر و لوکاش اسکورپسکی، دروازه‌بان اصلی تیم، در دسترس نیستند. در خط دفاع هم دغدغه‌هایی وجود دارد؛ نیکولو کاساله قطعاً غایب است و وضعیت جان لوکومی و مارتین ویتیک برای حضور کامل در ترکیب، هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ناپولی: میلینکوویچ ساویچ، بوکما، رحمانی، بونجورنو، دی‌لورنزو، لوبوتکا، مک‌تامینی، اسپیناتزولا، لنگ، نرس و هویلوند
سرمربی: کونته 
بولونیا: راوالیا، هولم، لوچومی، هگم، میراندا، مورو، فرگوسن، اورسولینی، اودگار، کامبیاگی و کاسترو
سرمربی: ایتالیانو
انتهای پیام/