جای خالی یک ستاره

ساره جوانمردی به‌طور رسمی یک‌بار دیگر تأکید کرد که در بازی‌های پارالمپیک 2028 حضور نخواهد داشت. تصمیمی که قبلاً هم اعلام شده بود اما حالا بار دیگر بر آن تأکید کرد تا تیم ملی باز هم او را در اختیار نداشته باشد. حالا فقط کمی بیشتر از دو سال تا شروع بازی‌های پارالمپیک باقی مانده و باید این سؤال را از فدراسیون جانبازان و توان‌یابان پرسید که برای جایگزینی این ستاره چه تلاشی صورت گرفته است؟ سال آینده سال بازی‌های ناگویا است و باید دید که فدراسیون در این بازی‌ها ستاره‌ای معرفی می‌کند و یا اینکه باز هم به دنبال استفاده از جوانمردی خواهند بود.
بعید است که جوانمردی چنین توانمندی را داشته باشد. حداقل خودش در یک سال مانده به بازی‌های ناگویا می‌گوید، آماده نیست و به این بازی‌ها نمی‌رود اما بعید است که فدراسیون چنین آمادگی داشته باشد که روی گزینه دیگری فکر کند: «از ورزش جدا نشدم و در بخش اجرایی هستم اما هیچ تمرین یا برنامه‌ای برای حضور در پاراآسیایی ۲۰۲۶ ناگویا و پارالمپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس ندارم و تصمیمم نیز قطعی است. تا امروز هیچ تغییری در تصمیم من ایجاد نشده و برنامه‌ای برای حضور در پارالمپیک ندارم.»
شاید نیاز است که کمیته‌های استعداد‌یابی و یا مشورت‌دهنده که کم هم در این دو مجموعه تشکیل نشده در این ‌باره تصمیمی جدی اتخاذ کنند و با یک راهکار علمی و عملی به کمک فدراسیون بیایند. خداحافظی ساره علاوه بر اینکه یک قهرمان مدال‌آور را از این مجموعه می‌گیرد بلکه یک برند را هم از ورزش پارالمپیکی جدا می‌کند اما آیا واقعاً فکری برای جایگزینی او شده و به‌دنبال برند‌سازی هستند یا نه؟ البته موضوع مشخص این است که خیلی زود دل همه برای مدال‌های او تنگ خواهد شد. کمااینکه جای خالی زهرا نعمتی احساس شد و یا اینکه دل همه علاقه‌مندان برای سیامند رحمان تنگ شده است.
انتهای پیام/