سقوط کشتی پایتخت

 کشتی تهران به لحاظ امکانات و زیرساخت در بهترین وضعیت خود قرار دارد اما به لحاظ نتیجه یکی از بدترین‌های ایران بوده. مسابقات کشتی آزاد و فرنگی قهرمانی کشور در دو هفته اخیر برگزار شده و در هر دو رشته تهران بدترین نتیجه ممکن را کسب کرده است.
در مسابقات کشتی فرنگی که به میزبانی اهواز برگزار شد تهران در 10 وزن فقط دو فینالیست داشت که آن‌هم توسط محمدحسین استاد محمدمعمار و امیررضا مرادیان از توابع تهران بودند که آن را هم نمی‌توان به حساب هیأت کشتی تهران نوشت؛ هر چند که این دو هم نتوانستند به مدال طلا دست پیدا کنند. 10 وزن بدون مدال طلا حاصل کار هیأت کشتی تهران از کشتی فرنگی قهرمانی کشور بود و عملکرد کشتی تهران با سه مدال برنز به پایان رسید. اوضاع کشتی تهران در این مسابقات به حدی عجیب بود که حتی به لحاظ تیمی نتوانست روی یکی از سه سکوی اول تا سوم هم قرار بگیرد و بعد از استان‌های خوزستان، قم و فارس چهارم شد. اتفاقی که به هیچ عنوان به لحاظ امکانات سه استانی که بالاتر از تهران قرار گرفتند، قابل قیاس با تهران نیستند.
در کشتی آزاد هم اوضاع بهتر از کشتی فرنگی نبود. مسابقات کشتی آزاد قهرمانی کشور به میزبانی تبریز برگزار شد و اینجا هم کشتی تهران فقط توانست یک مدال طلا کسب کند و در 10 وزن فقط دو فینالیست داشت. مهدی یوسفی که مدال طلای جوانان و امیدهای جهان را در کارنامه دارد در وزن 79 کیلوگرم تنها طلایی تهران بود و امیرحسین حسینی هم در وزن 74 کیلوگرم یک مدال نقره برای تهران به ارمغان آورد. این در حالی است که سیستان و بلوچستان که به لحاظ امکانات از محروم‌ترین استان‌های کشور است و در کشتی هم هیچ وقت حرفی برای گفتن نداشته در وزن 65 کیلوگرم توسط پیمان نعمتی به مدال طلا رسید. یک طلای سیستان و بلوچستان در مقابل یک طلای تهران نشان دهنده نشان دهنده تفاوت در کارکرد است.
در رده‌بندی تیمی استان مازندران با 215 امتیاز قهرمان شد و کشتی تهران با 108 امتیاز در رده دوم ایستاد. کشتی تهران تقریباً به همان اندازه که امتیاز کسب کردند، کم داشتند تا به مازندران برسند.
 کشتی تهران در سال‌های اخیر چندین سالن کشتی را از شهرداری در اختیار گرفته و قهرمانان زیادی در این سالن‌ها مشغول به فعالیت شدند اما خروجی چه بوده؟ از محسن کاوه، علیرضا رضایی، غلامرضا محمدی، میثم مصطفی جوکار، صادق گودرزی و البته احسان درستکار می‌توان به عنوان افرادی نام برد که این سالن‌ها را در اختیار گرفتند اما خروجی این همه سالن فقط یک مدال طلا و یک مدال نقره بوده که البته هر دو نفر هم از کشتی‌گیران قدیمی تهران محسوب می‌شوند.
یکبار باید امتحان کرد و مشابه این امکاناتی را که در اختیار کشتی تهران است به سیستان و بلوچستان یا کردستان و همدان و یا حتی کرمانشاه و خراسان رضوی داد تا مشخص شود که اگر امکانات برابر باشد چه چیزی از کشتی تهران باقی می‌ماند.