از قهرمانی بوندس لیگا در ۱۹۶۶ تا برگزاری جام جهانی ۲۰۰۶/ تاریخ قیصر

فرانتس بکن باوئر که در 78 سالگی درگذشت، به عنوان بازیکن، مربی و مدیر در دنیای فوتبال تاثیرگذار بود، از 1966 که نخستین قهرمانی اش در بوندس لیگا را با بایرن مونیخ جشن گرفت تا برگزاری فوق العاده جام جهانی 2006.

1970، مبارزه با دست دررفته

17 ژوئن 1970 آلمان در نیمه نهایی جام جهانی در مکزیکو سیتی با ایتالیا روبرو شد. شصت دقیقه از بازی گذشته بود که بکن باوئر تلاش کرد برای تیمش پنالتی بگیرد. او در محوطه جریمه ایتالیا زمین خورد و دست راستش در رفت. مربی آلمان، هلموت شون دو تعویض مجازش را انجام داده بود و قیصر ادامه داد. کارل هاینتس اشنلینگر در وقت های تلف شده گل مساوی را زد و بکن باوئر در وقت اضافه هم بازی کرد در حالی که دستش به گردنش بود. گرد مولر دو گل زد اما ایتالیا سه بار دروازه آلمان را باز کرد و 4 بر 3 به پیروزی رسید.

1972، توپ طلای تاریخی

اهدای توپ طلا از سال 1956 آغاز شد و لو یاشین، دروازه بان شوروی سابق تنها بازیکن غیرمهاجم بود که در سال 1963 به عنوان بهترین بازیکن جهان این جایزه را به خود اختصاص داد. آلمان غربی با رهبری بکن باوئر که آن موقع نقش لیبرو را ابداع کرده بود، در بلژیک به عنوان قهرمانی اروپا رسید و توپ طلا به بکن باوئر رسید. او بالاتر از دو هم تیمی اش در آلمان، گرد مولر و هافبک تیم، گونتر نتزر که تعداد رای هایشان برابر بود و مشترکا دوم شدند، به این افتخار رسید. چهار سال بعد هم دومین توپ طلایش را گرفت. در تاریخ توپ طلا، فقط دو مدافع دیگر هستند که این جایزه را گرفته اند، ماتیاس سامر در سال 1996 و فابیو کاناوارو در سال 2006.

1974، قهرمانی جهان در خانه

بکن باوئر متولد گیسینگ بود، یک منطقه کارگری در جنوب مونیخ. او در جام جهانی 1974 برای نخستین بار در ورزشگاه المپیک بازی کرد که برای المپیک مونیخ 1972 ساخته شده بود. با وجود باخت تحقیرآمیز به آلمان شرقی در مرحله گروهی، آلمان غربی به فینال و بازی با هلند یوهان کرویف رسید و 2 بر یک برنده شد. کاپیتان بکن باوئر جام قهرمانی را مقابل دیدگان 78200 تماشاگر بالای سر برد.

1976، سه گانه اروپایی

بکن باوئر در رده باشگاهی هم جام ها را درو کرد. در بایرن مونیخ او هت تریک قهرمانی های اروپا را در سال 1976 کامل کرد وقتی بایرن با یک گل بر سنت اتین در گلاسکو غلبه کرد. در نوامبر آن سال سیزدهمین و آخرین جام با بایرن مونیخ-البته به عنوان بازیکن- را گرفت و قهرمان جام بین قاره ای شد.

1990، پا جای پای زاگالو

بعد از آنکه آلمان از دور اول یورو 1984 حذف شد، بکن باوئر که گفته بود دوست ندارد مربی شود، فرا خوانده شد و مربیگری این تیم را به عهده گرفت. او آلمان را به فینال جام جهانی 1986 رساند که 3 بر 2 به آرژانتین دیگو مارادونا باختند. چهار سال بعد در رم، آلمان انتقام گرفت و با یک گل آرژانتین را شکست داد تا بکن باوئر مثل ماریو زاگالو دومین نفری باشد که به عنوان مربی و بازیکن قهرمانی جام جهانی را به دست می آورد، دیدیه دشان در سال 2018 به این فهرست اضافه شد.

2006، برگزاری جام جهانی

بکن باوئر به سمت کارهای اجرایی رفت و رییس بایرن شد. او بعد رییس طرح پیشنهاد میزبانی جام جهانی آلمان شد اگرچه پیروزی 12 بر 11 در رای گیری برابر آفریقای جنوبی بعدها مورد توجه دادگاه های سوییسی قرار گرفت و روی اعتبار بکن باوئر سایه انداخت. بکن باوئر در تورنمنت 2006 دوباره ستاره شد و با هلی کوپتر از استادیومی به استادیوم دیگر می رفت. او در 48 مسابقه از 64 بازی حاضر بود و شانه به شانه رهبران جهان بازی ها را تماشا می کرد.