قشلاقی: امیدوارم بتوانم در ایتالیا کار را تمام کنم

فائزه زمانی/ فوت مادرش درست یک روز قبل از مبارزه‌ در مسابقات جهانی ادامه ناکامی‌های او بود تا روزگار روی خوشش را از او دریغ کند. او برای پایان دادن به حسرت دنباله‌دار نرسیدنش به المپیک توکیو، این بار عزمش را جزم کرده تا در المپیک پاریس مبارزات تایسون‌وارش را به رخ همه بکشد. قشلاقی حالا به گفته خودش برای گرفتن سهمیه در مسابقات جهانی آماده است و می‌خواهد کار را در ایتالیا تمام کند تا گرفتن سهمیه‌اش به مسابقات تایلند و اما و اگر کشیده نشود.
 
  اردوهای تیم ملی با سرمربی کوبایی چطور پیش می‌رود؟
سطح کیفی تمرینات تیم ملی بالا آمده است. مربی کوبایی مثل مربیان ایرانی نیست که متعصبانه با بوکسورها رفتار کند و با همشهریان خود برخورد بهتری داشته باشد. او فقط روی تکنیک و تاکتیک‌های ما کار کرده و بدون کوچک‌ترین تعصبی نقاط ضعف‌مان را پوشش می‌دهد. برنامه‌های تمرینی فونتس کیفیت خوبی دارد و در همین مدت کوتاه علاوه بر بالارفتن سطح کیفی تیم، همه با روحیه بهتری تمرین می‌کنند.

  از مسابقات قهرمانی کشور بگویید، انتقام شکست در انتخابی تیم ملی قبل از بازی‌های آسیایی را از شاهین موسوی گرفتید.
مسابقات انتخابی تیم ملی به خوبی پیش رفت و همه پرقدرت ظاهر شدند. من هم هرچه در توان داشتم گذاشتم تا حرف و حدیثی نباشد. در رابطه با بازی فینال باید بگویم که شاهین موسوی کاپیتان تیم ملی است که در 2 دوره بازی‌های آسیایی و المپیک حضور داشته است، بنابراین حریف خوب و باتجربه‌ای است. خدا را شکر در شرایطی که هیچ کسی به داوری اعتراضی نداشت توانستم مقابل او پیروز شوم. البته که گویا قرار است مجدداً انتخابی گذاشته شود و من هم تلاش می‌کنم تا جواز حضور در مسابقات انتخابی المپیک را بگیرم.

 به نظر می‌رسد یکی از دلایلی که از بازی‌های آسیایی جا ماندی، تمرکزت روی بوکس حرفه‌ای بود.
تمرکزم را روی بوکس حرفه‌ای نگذاشته بودم بلکه بوکس حرفه‌ای را هم در کنار بوکس آماتور شروع کردم. خوبی بوکس حرفه‌ای این است که هر 3- 2 ماه یک‌بار تک مبارزه داریم.
چیزی به مسابقات انتخابی المپیک نمانده و به خاطر کمبود وقت فعلاً از بوکس حرفه‌ای فاصله گرفته و تمرکزم را روی کسب سهمیه گذاشته‌ام.
20-10 روز دیگر تورنمنت بلغارستان و یا اردوی مشترک با قزاقستان را پیش رو داریم و به گفته فدراسیون بخشی از تیم به بلغارستان و بخش دیگر به قزاقستان اعزام می‌شوند.
بعد از آن هم اردوی تدارکاتی دیگری خواهیم داشت و 22 اسفند هم که عازم مسابقات جهانی می‌شویم، بنابراین زمانی باقی نمانده است.

 در عین آمادگی از المپیک توکیو جا ماندی، چقدر مصمم هستی که این بار خودت را به المپیک پاریس برسانی؟
 برای گرفتن سهمیه، در ایتالیا از جان مایه می‌گذارم. تا الان هم همینجوری بوده و همیشه تمام تلاشم را در رینگ کرده‌ام. شاید آمادگی‌ام مثل مسابقات قهرمانی آسیا نباشد اما تجربه خوبی دارم. امیدوارم در این 2 ماه باقیمانده میزان آمادگی‌ام هم بالا برود تا با تجربه‌ام مخلوط شده و بتوانم بهترین مبارزاتم را در ایتالیا انجام دهم.

 در صورتی که نتوانید در ایتالیا سهمیه بگیرید، در تایلند گرفتن سهمیه المپیک چند درصد شدنی است؟
تایلند هم مسابقات جهانی است ولی اگر نتوانیم کار را در ایتالیا تمام کنیم، احتمالاً گرفتن سهمیه در تایلند راحت‌تر خواهد بود. اکثر بوکسورهای قدرتمند در بازی‌های آسیایی و انتخابی ایتالیا سهمیه را می‌گیرند و به همین خاطر به نظر می‌رسد کار در تایلند راحت‌تر باشد. اما من امیدوارم بتوانم در ایتالیا کار را تمام کنم تا فرصت بیشتری هم برای حضور در المپیک داشته باشم.

 بعد از فوت مادرت بازگشت به تمرینات بوکس چقدر برایت سخت بود؟
مرگ اتفاقی است که پشت در هر خانه‌ای کمین می‌کند، خدا به من این پذیرش را داد تا بتوانم با آن کنار بیایم. راهی جز ادامه دادن، برگشت به زندگی و بوکس نداشتم. به خودم قول دادم تا با پیشرفتم در بوکس روح مادرم را شاد کنم. در مسابقات جهانی مادرم بیمارستان بستری بود، برای گرفتن مدال رفته بودم و می‌خواستم با مدالم به بیمارستان بروم که متأسفانه مادرم فوت شد و حسرتش به دلم ماند.