سهم کشتی فرنگی ؛ هیچ

به گزارش ایران ورزشی؛ فدراسیون کشتی با رایزنی که با شهرداری تهران داشت، توانست 5 سالن را از شهرداری دریافت کند و بعد بازسازی این سالن‌ها را در اختیار هیات کشتی قرار داد تا کمکی برای احیای دوباره کشتی در تهران باشد. سالن‌ها بسیار شیک و زیبا که می‌تواند یک گام مهم برای جذب دوباره علاقه‌مندان به کشتی باشد اما در این بین یک ابهام بزرگ وجود دارد که سهم کشتی فرنگی از این سالن‌ها چی بوده؟ تا کنون چهار سالن از پنج کشتی واگذار شده اما همه‌ی این سالن‌ها متعلق به کشتی آزاد بوده و حتما پنجمین سالن هم به کشتی آزاد می‌رسد و این یعنی سهم کشتی فرنگی از این پنج سالن هیچ بوده است. کشتی فرنگی که از تهران قهرمانان زیادی را تقدیم تیم ملی کرده است، برادران سوریان، فرشاد علیزاده، محمد فقیری، پژمان پشتام و حتی امیرعلی اکبری فقط تعدادی از قهرمانان کشتی فرنگی در این سال‌های اخیر هستند اما چرا نباید تهران یک سالن برای کشتی فرنگی نداشته باشد؟

اولین سالن در شهرری با نام سیدالکریم افتتاح شد. مسئولیت سالن هم به غلامعلی محمدنژاد از کشتی‌گیران قدیمی کشتی سپرده شد تا استارت واگذاری سالن‌های کشتی از شهرری بخورد. از جائی که نابغه‌ کشتی فرنگی یعنی حمید سوریان به دنیا معرفی شد و محلی که سال‌ها با مرحوم عبدالله زارع به قطب کشتی فرنگی دنیا تبدیل شده بود اما این سالن با محوریت فعالیت در کشتی آزاد به محمدنژاد واگذار شد. دومین سالن که نام پایگاه قهرمانی به خودش گرفته بود در خاوران به احسان درستکار واگذار شد. برادر پژمان درستکار در دهه 80 مدتی کشتی کار کرده و در این سال‌های اخیر فعالیت‌های متعددی داشته از جمله خوانندگی و مدت‌ها بود که از کشتی فاصله گرفته و مشغول کارهای شخصی دیگری بود اما حالا سالن مجید سوزوکی ( شهید خدمت) در اختیار او قرار گرفته است. این‌که تا چه اندازه بتواند به سازندگی در کشتی کمک کند در آینده مشخص می‌شود. سالن بعدی در شاد آباد تهران افتتاح شد که به نام شهیدان قربانی بود و در اختیار علیرضا رضایی قرار گرفت. هر چند که شنیده شده قاسم علی عسکری رئیس هیات کشتی تهران در اداره این مجموعه دخل و تصرفی دارد اما همین که علیرضا رضایی صاحب یک سالن کشتی شود و کلاس تخصصی داشته باشد یک اتفاق مهم برای کشتی است. حتما نام رضایی می‌تواند خیلی از علاقه‌مندان به کشتی را راهی این سالن کند و این کار بسیار مهمی است که سودش را کشتی ایران در سال‌های آینده می‌بیند. مهمتر از حضور علیرضا رضایی، فعالیت غلامرضا محمدی در سالن کشتی شهید شاعری است. سرمربی تیم ملی کشتی آزاد حالا با حضور در سالن شهید شاعری قرار است؛ چهارمین سالن کشتی را در اختیار بگیرد. فعالیت غلامرضا محمدی که سابقه کار کردن در رده‌های پایه را دارد و همین حالا حداقل نیمی از ترکیب اصلی تیم ملی کشتی آزاد شاگردان او در تیم ملی نوجوانان بودند، اتفاق بسیار خوبی برای کشتی است. سالن پنجم هنوز اعلام نشده اما قرار است به زودی واگذار شود اما به چه کسی و به چه رشته‌ای هنوز مشخص نشده البته رشته را می‌شود حدس زد که باز هم به کشتی آزاد واگذار می‌شود اما این‌بار به نام کدام قهرمان؟ البته شاید هم قهرمان نباشد؛ مثل دو سالنی که به دو فرد واگذار شده که ظاهرا رابطه بیشتر از سابقه فعالیت آن‌ها نقش داشته است. چرا نباید یک سالن کشتی در تهران در اختیار محمد بنا باشد؟ کسی که سال‌ها رد تیم ملی کار کرده و مشخص هم است که علاقه کار کردن در رده پایه را دارد؟ چه ایرادی دارد که یک سالن به حمید سوریان واگذار شود تا با اعتبار نامش؛ کشتی‌گیران زیادی را به سالن بکشاند؟ چرا این سالن به محمد فقیری و یا فرشاد علیزاده واگذار نشود؟ این تصمیم کشتی فرنگی نشان از مظلومیت کشتی فرنگی دارد. همین حالا کلی آدم معروف و مطرح در ترهان هستند که می‌توانند در کشتی فرنگی فعالیت کنند که اصلا تهرانی هم نیستند اما می‌توانند سالن داشته باشند و به کشتی کمک کنند. مثل ایرج اسفندیاری فر، حبیب اخلاقی و طالب نعمت‌پور اما فعلا فدراسیون کشتی علاقه دارد؛ کشتی آزاد در اولویت باشد.