عشق است و آتش و خون...

حامد جیرودی/ جنگ در همه جای دنیا جنگ است. فرقی هم نمی کند کجا باشد. در اوکراین و یمن باشد یا در سوریه و عراق. آنهایی که جنگ تحمیلی را از نزدیک لمس کردند خوب به یاد دارند که در خرمشهر و آبادان چه غوغایی به پا بود و مردم در دفاع از خاک وطن، چه ایستادگی از خود نشان دادند. حالا هم مدتی است که فلسطین دوباره به مرکز اخبار درباره جنگ تبدیل شده و مردم بی دفاع غزه در آتش و خون می غلطند و عزیزان خود را از دست می دهند. با این حال، یک نکته مشترک که در همه این جنگ ها وجود دارد، «امید» است. حسی که باعث می شود وقتی آدم ها دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند هم، از جای خود برخیزند و برای رسیدن به هدف یا ثابت کردن خودشان گام بردارند. این چیزی بود که می شد در این دوره از جام ملت های آسیا در وجود بازیکنان تیم ملی فلسطین مشاهده کرد. فوتبال وسیله ای شد تا آنها امید را برای مردم خود به ارمغان بیاورند. امیدی که می شد در چهره تک تک طرفداران این تیم در دوحه مشاهده کرد. آنها با اینکه از جنگ زخم خورده هستند ولی به قطر آمده بودند تا به همه دنیا نشان دهند که زنده هستند. روی کاغذ کسی شانس زیادی برای آنها قائل نبود. چرا که فلسطین در دو دوره قبلی جام ملت ها که در آن حضور داشت هیچ بردی کسب نکرده بود اما شاگردان مکرم دبوب آمده بودند تا در این دوره شرایط را به سود خود تغییر دهند. چرا که انگیزه و حس پیروزی را به همه منتقل می کردند و این موضوع باعث شده بود تا بیشتر هواداران تیم ها که در دوحه حاضر بودند، احساس خوبی به «شیرهای کنعان» داشته باشند و از ورزشگاه های مدرن قطر گرفته تا مترو و بازار «سوق واقف» نشانه هایی از فلسطینی ها وجود داشته باشد. این تیم با اینکه بازی اولش را با نتیجه پرگل چهار بر یک به ایران واگذار کرد اما نا امید نشد و دست از تلاش نکشید. فلسطین در بازی دومش برابر امارات، تیم برتر میدان بود و می توانست به پیروزی برسد اما این اتفاق نیفتاد و به تساوی یک بر یک رسید اما در بازی سوم خود موفق شد هنگ کنگ را سه بر صفر شکست دهد تا به اولین بردش در تاریج جام ملت ها دست پیدا کند. بردی که باعث شد تا این تیم اولین صعودش در این رقابت ها را هم جشن بگیرد. فلسطینی ها در بازی مرحله یک چهارم نهایی برابر قطر هم بازی خوبی از خود ارائه دادند اما در نهایت دو بر یک برابر میزبان رقابت ها بازنده شدند تا به کار خود در جام ملت ها پایان بدهند. حالا این تیم یکی از تیم های حذف شده این تورنمنت است ولی اثری که فلسطین در این دوره از جام ملت ها گذاشت، اتفاقی بود که نمی توان بی تفاوت از کنار آن عبور کرد. آنها از آتش و خون گذشتند و با امید و فوتبال به عشق رسیدند. به زندگی که آن را می توان در مستطیل سبز جست و جو کرد.