۳ بازمانده بزرگ استقلالی از جام ملت‌های آسیا

حمیدرضا عرب؛ تیم ملی فوتبال ایران اواسط آذرماه به جام ملت‌های آسیا خواهد رفت و با توجه به زمان اندکی که تا شروع بازی‌ها باقی مانده باید حذف برخی چهره‌ها را قطعی دانست. فهرستی که اخیراً از سوی امیر قلعه‌نویی به تیم ملی فراخوانده شد، به احتمال زیاد بازیکنان نهایی او برای حضور در جام ملت‌های آسیا هستند و بعید است که تغییرات آنچنانی در لیست او ایجاد شود. شاید از میان بازیکنانی که اخیراً به تیم ملی دعوت شدند، تنها یکی دو تغییر کوتاه را بتوان در ذهن متصور بود و جز همین تغییرات محدود تیم ملی جا‌به‌جایی نخواهد داشت.

مهدی قایدی
 از حق نگذریم مهدی قایدی هرگاه به تیم ملی دعوت شد، عملکرد بدی از خود به جا نگذاشت اما ظاهراً امیر قلعه‌نویی سبک بازی این مهاجم را نمی‌پسندد و ترجیح می‌دهد از بازیکنانی در خط حمله تیمش بهره بگیرد که هم تجربیات بیشتری در فوتبال اروپا و تیم ملی داشته باشند و هم اینکه از قدرت فیزیکی مناسب‌تری بهره‌مند باشند. اینکه اگر قایدی در استقلال بازی می‌کرد و همین شرایط را در تیم ملی داشت البته قابل تأمل است و شاید اگر این بازیکن همچنان عضو باشگاه استقلال بود و در خط حمله آبی‌ها می‌درخشید شاید سرنوشت دیگری انتظارش را می‌کشید اما دوری از استقلال و کاهش فشارهایی که می‌توانست از جانب هواداران استقلال سرمربی تیم ملی را دربربگیرد و منجر به حضور قایدی در تیم ملی شود، دست سرمربی تیم ملی را باز گذاشته تا با خیال آسوده‌تری روی نام این بازیکن قلم قرمز بکشد و او را از تیم ملی کنار بگذارد. قایدی در دوران حضور اسکوچیچ بارها در خط حمله تیم ملی به کار گرفته شد و آن دوران به‌دلیل درخشش فوق‌العاده در خط حمله استقلال همواره در لیست تیم ملی بود اما انتقال دوباره به لیگ امارات و دور شدن از استقلال موجب شد تا قایدی نیز با اینکه در هفته‌‎های اخیر گل‌های ارزشمندی در ترکیب الاتحاد کلباء به ثمر رسانده، اما از تیم ملی فاصله بگیرد.

امیرحسین حسین‌زاده
هیچ کس از یاد نمی‌برد که امیرحسین حسین‌زاده در فصلی که استقلال با فرهاد مجیدی جام قهرمانی لیگ برتر را تصاحب کرد، چه زحماتی در خط حمله استقلال کشید. حسین‌زاده به‌عنوان یک چهره گمنام و ناشناخته در ترکیب استقلال رشد کرد و تبدیل به یک مهره کلیدی و غیرقابل چشم‌پوشی در خط حمله تیمش شد. حسین‌زاده آن‌قدر درخشید که در نهایت توانست در قاب چشمان مدیران متمول باشگاه شارلروای بلژیک قرار بگیرد و به این کشور سفر کند و به یکی از لژیونرهای فوتبال ایران تبدیل شود. سرعت انتقال حسین‌زاده از استقلال نیز به مانند صیادمنش بسیار بالا بود و این بازیکن نیز همانند صیاد خیلی زود راهی لیگ‌های خارجی شد تا مشخص شود که استعداد قابل توجهی در فوتبال دارد. حسین‌زاده همزمان نیز به تیم ملی هم دعوت ‌شد و حتی در دوران مربیگری کارلوس کی‌روش تا آستانه سفر به جام جهانی نیز پیش رفت اما درنهایت از لیست جا ماند تا درخشش او محدود به بازی باشگاهی شود اما حسین‌زاده عمر کوتاهی در بالاترین سطح داشت و خیلی زود از تیم شارلروا فاصله گرفت و به تراکتور رفت. حسین‌زاده در حالی تراکتور را برگزید که می‌توانست بار دیگر با حضور در استقلال خود را احیا کند و تبدیل به یک چهره محبوب‌تر شود اما انتخاب تراکتور نیز به مانند انتخاب شارلروا برای او عایدی مطلوبی نداشت و او را از موقعیت حضور در تیم ملی نیز دور کرد. حسین‌زاده حالا برای بازگشت به تیم ملی باید منتظر پایان جام ملت‌ها باشد چون عملاً او اقبالی برای ورود به لیست ندارد و شاید بازگشت به استقلال در آینده راه را پیش روی این بازیکن هموار سازد.

اللهیار صیادمنش
مهم‌ترین چهره غایب سابق استقلالی تیم ملی ایران اللهیار صیادمنش است. بازیکنی که از استقلال به ترکیه رفت، یک فصل در اوکراین بود و درنهایت با انتقالی پرسروصدا به تیم هال سیتی انگلیس پیوست تا یکی از معدود بازیکنان تاریخ فوتبال لقب بگیرد که توانسته در لیگ انگلیس بازی کند. صیادمنش اما به‌دلیل ضعف فنی حضور در تیم ملی را از دست نداده است. مصدومیت‌های پی‌درپی که از ابتدای دوران حضور او در فوتبال گریبانش را گرفته مهم‌ترین دلیلی است که این بازیکن را از تیم ملی دور کرده است. صیادمنش در سال‌هایی که نامش همواره به‌عنوان یک لژیونر مطرح بوده، نتوانسته استمرار کافی در تیم ملی داشته باشد و آسیب‌دیدگی‌های متعدد او را از بازی‌های ملی عقب انداخته است. حال شاید این‌طور تعبیر شود که صیادمنش همچنان شانس و اقبال بسیاری برای بازی در تیم ملی دارد و از سن مناسبی برخوردار است اما آسیب‌دیدگی‌های مکرر به آینده او در تیم ملی ایران صدمات زیادی وارد کرده و در حالی که این بازیکن می‌توانست لقب یکی از جوان‌ترین بازیکنان حاضر در جام ملت‌های آسیای قطر را به خود اختصاص دهد، باید از فرسنگ‌ها دورتر فقط نظاره‌گر بازی تیم ملی در این تورنمنت باشد.

آینده؛متعلق به این 3 نفر
در میان دور شده‌های سابق استقلال از تیم ملی شاید بتوان نام امید نورافکن را هم قرار داد اما پرواضح است که اگر این بازیکن دچار مصدومیت نمی‌شد، از سوی قلعه‌نویی به تیم ملی فراخوانده می‌شد و سبک بازی این بازیکن به گونه‌ای است که هر مربی را برای به کارگیری‌اش وسوسه می‌کند. به هر حال نورافکن نیز اکنون عضو باشگاه سپاهان است و سال‌های متمادی از آخرین بار که او در ترکیب تیم استقلال دیده شد می‌گذرد و همچنان شانس برای بازگشت دارد. اما درباره صیادمنش، حسین‌زاده و مهدی قایدی شاید بتوان به خلق یک آینده جذاب برای هر سه امیدوار بود. شاید آینده تیم ملی متعلق به همین بازیکنان باشد. بازیکنانی که از لحاظ سبک بازی تا حدی شباهت‌هایی به هم دارند؛ هر سه تکنیکی و دارای سرعت قابل توجه در انتقال توپ. با این حال اگر این سه بازیکن می‌خواهند در آینده به گزینه جدی‌تری برای حضور در خط آتش تیم ملی تبدیل شوند باید بر آمادگی خود بیفزایند. حضور در لیگ‌های خارجی می‌طلبد که چند برابر تیم‌های داخلی درخشش داشته باشی. شاید حسین‌زاده به همین سبب از اروپا به ایران بازگشته اما باید توجه داشت که فاکتور بازی در استقلال بسیار مهم‌ است و باید این موضوع را بسیار جدی گرفت.