آقامیرازیی: پاداشم را که دیدم، شاخ در آوردم

فائزه زمانی/در شرایطی که به گفته ی آقا میرزایی حمایت ها در حد سهمیه نبوده است، او  از مبلغ پاداشش بعد از گرفتن سهمیه شاخ در آورده و از رفتار مسئولان استانش گیلان گلایه ها دارد.

*احتمال می دادید که با سهمیه برگردید؟

بعد از ناکامی در بازی های آسیایی  وبا تدبیر رئیس فدراسیون، سرمربی برزیلی که باعث نتایج بدمان بود برکنار شد . من 6 ماهی در بندرانزلی زیرنظر آرش بشارت دار مربی خودم پارو زدم و رکوردهایم در این مدت نسبت به هانگژو بهتر شده بود؛ همین باعث دلگرمی ام بود و می دانستم 90 درصد با سهمیه برمی گردم.

*قبل از اعزام حمایت ها راضی کننده بود؟

گلایه های زیادی از استان دارم، من 6 ماه در سکوت و بدون هیچ اردوی برون مرزی در انزلی تنها پارو زدم و مدیران استان حتی یکبار حال من را نپرسیدند. مدیرکل استان حتی تا شب قبل از اعزام در جریان نبود که 3 نفر از استان گیلان قرار است به مسابقات انتخابی المپیک اعزام شوند و با تماس رئیس فدراسیون در جریان قرار گرفت.

آرمان مدیرکل ورزش استان گیلان در این مدت یک بار تماس نگرفت که ببیند ما چه چیزی کم داریم ؛تنها کاری هم که قبل از اعزام برای ما کردند این بود که 5 میلیون به عنوان پول توجیبی برای ما واریز کردند که نمی کردند، بهتر بود. من در چنین شرایطی سهمیه گرفتم، در صورتی که رقبای من 82 روز در آنتالیا که بهترین کمپ تمرینی دنیا است، پارو زدند.

*اوضاع پاداش ها بعد از گرفتن سهمیه چطور پیش رفت؟

این هم از پاداش ها بعد از گرفتن سهمیه که به من 50 میلیون دادند و به مربی من 10 میلیون! وقتی پاداشم را دیدم شاخ درآوردم چون برای من از فحش هم بدتر بود. بحث من اصلا مقدار پاداش نیست و صحبتم ارزش گذاری و احترامی است که برایمان قائل نیستند.

سقف پاداش  ورزشکاران تهرانی که سهمیه گرفته اند حداقل 100 الی 200 میلیون است، من مانده ام چگونه به من 50 میلیون تومان داده اند.

بعد از المپیک توکیو 3 سال است که به من قول خانه داده اند اما هربار پیگیری می کنم با انشاالله و ماشاالله جوابم را می دهند و مدام من را از اینور به آن ور پاس می دهند.

بعد از گرفتن این سهمیه اینطور برداشت کردم که بیشتر از اینکه در استانم دوست داشته باشم، دشمن دارم.

*گویا دل پری دارید.

2بله، همینوطر است. قایقران تیم ملی عراق با تیم میداف بوشهر قرارداد دارند و در لیگ برتر ما پارو می زنند. درحالی که  رکورد آنها با من 5،6 ثانیه اختلاف دارد اما مبلغ حقوق من را که شنیدند خنده شان گرفت و گفتند تو دیوانه ای که هم چنان پارو می زنی. پاداش عراقی ها برای گرفتن سهمیه سانتافه 2024 است اما برای من 50 میلیون تومان!

 این دوره نسبت به المپیک توکیو سهمیه های ما نصف شده است و اوضاع معیشتی ورزشکاران در این موضوع بی تاثیر نیست. من استخدام اداره وزارت ورزش هستم و 7 میلیون حقوق می گیرم، 6 میلویون هم از فدراسیون دریافت می کنم که سر جمع 13 میلیون تومان می شود، این مبلغ برای یک ورزشکار حرفه ای هیچ است. با غیرت خودم بود که سهمیه گرفتم.شرایط الان به گونه ای است که اگر خانواده هایمان نباشند دیگر نمی توانیم ادامه دهیم. من عاشق خانواده و مملکتم هستم ولی همین چیزها را می بینیم که به سرمان می زند از ایران برویم.

*تا اینجای کار که سرمربی واحدی نداشتید، بهتر نیست فدراسیون برای المپیک سرمربی استخدام کند؟

تا اینجای کار با اعتماد به بشارت دار مربی خودم جلو رفتم و نتیجه اش را هم دیدم، در این 3 ماه اگر بهترین مربی دنیا هم بیاید نمی تواند برایمان کاری کند. در المپیک قبلی یک  سری شرایط دست به دست هم داد تا نتوانم  نتیجه ای که باید را بگیرم اما هدفم برای المپیک پاریس، حضور در فینال A  است. امیدوارم فدراسیون در این 3 ماه باقی مانده برایمان اردوی برون مرزی در نظر بگیرد تا بتوانیم به اهدافمان برسیم.