سلیمی: طلای المپیک را می‌خواهم

به گزارش ایران ورزشی خواست و شد، به گفته خودش با نگاه خدا این سهمیه را در آغوش کشید. او حالا به فکر کارهای بزرگ‌تری است؛ مدال المپیک. بویژه خوش‌رنگ‌ترینش چیزی که سلیمی به خاطرش پا روی شیاپ‌چانگ پاریس می‌گذارد.

 مسابقات قهرمانی آسیا در فاصله نزدیک به المپیک، چقدر برایت اهمیت دارد؟
بعد از یک هفته استراحت از 5 فروردین دوباره تمریناتم را شروع کردم، در این مدت روی نقاط ضعف و قوت خودم کار کردم. مسابقات قهرمانی آسیا فرصت خوبی است، بتوانم خودم را برای المپیک محک بزنم تا اگر نتیجه گرفتم با همین روند راهی پاریس شوم.

 برای المپیک بابت تکنیکی که در بدنت جا افتاده و منجربه خطا می‌شود، همچنان نگرانی وجود دارد؟
یک شگردی داشتم که در بدنم جا افتاده بود، بعد از تغییر قوانین به صورت ناخودآگاه از این تکنیک استفاده می‌کردم اما داوران کلاً روی من حساس شده بودند و همین هم باعث شده بود روی من تمرکز بیشتری کنند و حتی خیلی از مواقع که خطا نبود هم به من اخطار می‌دادند. کارم سخت شده بود و بعد از گرنداسلم با کمک کادرفنی تمام تلاشم را کردم تا این تکنیک از بدنم خارج شود، خیلی خوب پیش رفتم و هیچ جای نگرانی برای المپیک نیست.

 فضای ورزش کشور المپیکی است؟
نمی توانیم خودمان را با کشورهایی مثل انگلیس و امریکا مقایسه کنیم، حتی با دیدن ویدیوها متوجه می‌شویم که بسترها و امکانات ما محدود است، من المپیک قبلی نبودم و نمی‌دانم فضای ورزش کشور قبل از این میدان بزرگ چگونه است اما برای من جو کاملاً المپیکی است.

 با سن کمی که داری، چقدر خودت را به مدال المپیک نزدیک می‌دانی؟
از این بابت که فرصت پیش آمده تا در سن کم المپیک را تجربه کنم، خوشحال هستم. بعد از گرنداسلم که دستم از سهمیه کوتاه ماند، خیلی ناراحت بودم اما خدا به من نگاه کرد و توانستم سهمیه بگیرم. حالا دنبال مدال المپیک مخصوصاً طلا هستم. البته که رشته ما ورزش لحظه‌ها است ولی حالا سبک زندگی‌ام در راستای المپیک است و امیدوارم جواب بگیرم. اگرنتوانم مدال بگیرم باید 4 سال دیگر صبر کنم و به همین خاطر قدر این فرصت را می‌دانم.