صبر مدیران منچستریونایتد تا کجا ادامه خواهد داشت؟

بعد از اینکه در ابتدای ماه می منچستریونایتد با نتیجه ۴-۰ مقابل کریستال پالاس مغلوب شد و بعد از اینکه اریک تن هاخ اعتراف کرد که تیمش به راحتی شکست می خورد، به نظر می رسید که با اخراج فاصله زیادی نداشته باشد.

منچستر با قرار گرفتن در رتبه هشتم جدول، بدترین جایگاه در تاریخ لیگ برتر را برای خود رقم زد، تفاضل گل آن ها هم مثل حال و هوای اولدترافورد منفی بود و حامیان تن هاخ هم دیگر امیدی نداشتند.

می شد با او به خاطر مشکلات خارج از زمین و مصدومیت های بسیار زیادی که گریبانگیر تیمش شد همدردی کرد، مصدومیت هایی که باعث شد حتی یکبار نیز نتواند از یک ترکیب ثابت استفاده کند. اما اینکه آیا بتوان با وجود این مشکلات، حضور او در فصل سوم را توجیه کرد هم کار سختی بود.

اما ناگهان بازی فینال جام حذفی مقابل سیتی همان تصور که گاهی نتیجه یک مسابقه چقدر می تواند تاثیرگذار باشد را نمایان کرد. یونایتد مستحق پیروزی بود و برنامه های تاکتیکی تن هاخ به خوبی مقابل گواردیولا جواب داد. این پیروزی خارج از انتظر، باعث شد که تن هاخ آمار گرفتن جام در دو فصل ابتدایی حضورش روی نیمکت یونایتد را تکرار کند، افتخاری که هیچ سرمربی یونایتد در تاریخ به آن دست نیافته و حتی گواردیولا و کلوپ نیز نتوانستند چنین کاری را در سیتی و لیورپول انجام دهند.

با این پیروزی، شیاطین سرخ نه تنها سهمیه اروپایی گرفت بلکه با توجه به اینکه دو گل پیروزی بخش توسط دو نوجوان یعنی ماینو و گارناچو به ثمر رسید، این ذهنیت را قوت بخشید که تن هاخ در حال ساخت بنایی خوب در این تیم است. تن هاخ بعد از کسب F.A CUP آنقدر اعتماد به نفس پیدا کرد تا مدیران یونایتد را به چالش بکشد که اگر می توانند سرمربی بهتر از او پیدا کنند: «اگر آن ها من را نمی خواهند، من هر جای دیگری می روم و به کارم یعنی پیروزی در مسابقات و کسب جام ادامه خواهم داد.»

اینکه تصمیم سران منچستر برای یک فصل دیگر فرصت دادن به تن هاخ چقدر درست است، باید منتظر ماند و دید، و با اینکه اعتبار این سرمربی هلندی در یک ماه گذشته رشد چشمگیری را شاهد بود اما رفتار مدیران آنچنان جالب نبود. شاید گفتن این جمله که وضعیت سرمربی تیم در حال بررسی کامل است در ظاهر حرفه ای به نظر برسد، اما جستجوی اشکار آن ها میان مربیان مختلفی که سبک و سیاق بسیار گوناگونی نیز داشتند این حقیقت را به ذهن می آورد که انگار به هر دری برای کنار گذاشتن تن هاخ می زنند.

حالا نتیجه بررسی کامل آن ها به این قضیه رسیده که نه تنها او را اخراج نکرده بلکه قراردادش را نیز تمدید کنند. اگر شرایط قرارداد او را بهتر کردند اما نتایج بهتر نشد چه؟ این تابستان آن ها این فرصت را داشتن تا رهبری شیاطین سرخ را به فرد دیگری بسپارند و اگر یونایتد فصل بعدی را بد شروع کند هیچکدام از مدیران نمی توانند بگویند که علائم خطری که در فصل گذشته به وضوح عیان بود را ندیده اند.

تن هاخ برای درست کردن مشکلات تیمش کار سختی در پیش رو دارد. یکی از این مشکلات جدی، تعداد شوت های بسیار زیادی است که آن ها در هر بازی دریافت می کنند. همانطور هواداران یونایتد هنوز منتظر هستند تا یک سبک خاص فوتبال را در تیم تن هاخ ببینند. هر کدام از این مشکلات در فصل جدید ادامه پیدا کند نشان می دهد که مقامات یونایتد به جای یک بررسی منطقی فقط به تصمیمی رسیده اند که امیدوارند آنگونه که می خواهند پیش برود. سر جیم رتکلیف و مشاورانش الان روی تن هاخ سرمایه گذاری کرده اند و دیگر نمی توانند بگویند او سرمربی بوده است که زمانی که آن ها کنترل بخش ورزشی منچستر را به دست گرفته اند به اجبار مجبور به قبولش بوده اند.

فعلا به نظر می رسد با همه شک و شبهه هایی که در گذشته وجود داشت تن هاخ در سر کار خود باقی می ماند. به نظر می رسد کامبک از آن شب تلخ در زمین پالاس آغاز شده، و اگر منچستر یونایتد بتواند دبواره به پا خیزد، واقعا کار فوق العاده ای انجام داده است.