مصاحبه
8896
همه دغدغه ام شادی دل مردم است
رسولی: امیدوارم با رکورد خوب به المپیک برسم
حسین رسولی پرتابگر دیسک ایران بعداز قهرمانی در مسابقه پرتابگران آسیا گفت:«جدای از بی خوابی، دایره پرتاب خیلی لیز بود. حتی به داوران هم گفتم نمی شود چرخید،اما اصلا اعتنایی نکردند و گفتند نمی توانید منیزیوم بریزید. من هم با این شرایط تنها سعی کردم بدون خطا پرتاب کنم.»
حسین رسولی باز هم طلایی شد. طلایی که با اعمال شاقه گرفت. بعداز دور نخوابیدن و به گفته خودش باچرتهایی که در مسابقه می زد.هرچندرکوردش به 60 متر نرسید.
* شنیدم که گفتی شب قبل از مسابقه نخوابیدی. چرا به خاطر استرس بود یا خستگی؟
تهران با اینجا 5 ساعت و نیم اختلاف ساعت دارد، پرواز طولانی و توقف تقریبا 7-8 ساعته ام در فرودگاه امارات و خستگی زیاد همه دست به دست هم داد تا نخوابم. در واقع که اختلاف ساعت تهران با کره باعث شد نتوانم بخوابم. من یک روز بعداز رسیدن به کره مسابقه داشتم در حالی که هنوز بدنم به آب و هوا و ساعت آنجا عادت نکرده بود. مسابقه هم صبح ساعت 10 بود، شب مدام فکر می کردم که ساعت 5 صبح باید بیدارشوم تا بدنم برای مسابقه خواب نباشد. به همین دلیل خستگی از تنم بیرون نرفته بود. از طرفی درگیر گرفتگی های کتفم هم بودم که حرکت مرا محدود می کرد و با درد گردنم، نمی توانم تمرکز داشته باشم تا حدی که شب قبل از مسابقه نخوابیدم. ساعت 4 صبح شد دیدم بخوابم یکساعت دیگر باید بیدار میشدم. بنابراین نخوابیدم.
*این بی خوابی در مسابقه اذیتت نکرد؟روی رکوردت تاثیر نداشت؟
بی خوابی در مسابقه خیلی اذیتم کرد تا حدی که وسط مسابقه تقریبا چرت می زدم، ولی خودم را می زدم تا خودم را بیدار نگهدارم و بتوانم پرتاب کنم.
* چرا پرتابهای حسین رسولی در مسابقات بالای ۶۰ متر متر نمیرسد؟ به خاطر اینکه پیک بدنی ات را برای المپیک گذاشته ای؟
جدای از بی خوابی، دایره پرتاب خیلی لیز بود. حتی به داوران هم گفتم نمی شود چرخید،اما اصلا اعتنایی نکردند و گفتند نمی توانید منیزیوم بریزید. من هم با این شرایط تنها سعی کردم بدون خطا پرتاب کنم.به همین خاطر نتوانستم رکورد مد نظرم را پرتاب کنم. اینجا اولین مسابقه ای بود که شرایطش کمی از مسابقات قبلی بهتربود. از این نظر که مسابقه سر ساعت برگزار شد اما مسابقات قبلی خیلی شرایط بدی داشت. پرتابگر چینی که سوم شد، در آمریکا 64 متر پرتاب کرده بود، او با اینکه بدن آماده ای داشت اما پرتاب خوبی نداشت. یکسری شرایط دست به دست هم می دهد تا به آن رکوردی که می خواهی نرسی. حتی وقتی نه 100 که هزار توانت را می گذاری.
* شنیدم که گفتی همه رقبایت به جز احسان آمده بودند، انگار آنها هم خیلی رغبت ندارند پرتاب بالاتر از تو داشته باشند.
شرایط برای همه یکسان بود ، پرتاب دیسک طوری است که اصلا نمی توان صبح پرتاب خوبی انجام داد، چرا که بدن به آمادگی و بیداری صد درصد نمی رسد. پرتابگر برای رکورد خوب باید بدنش انعطاف و آمادگی بالا می خواهد. با اینکه رقبایم به رغم شرایط خوب، اما پرتاب خوبی نداشتند. البته به جز این مساله غذاهای شرق آسیا با ذائقه ما ایرانی ها جور نیست.
*رنکینگ تو برای سهمیه به خاطر مسابقه ندادن به لب مرز رسیده بود، حالا با این قهرمانی ها، امیدواری چقدر بالا بری و جزو مسافران المپیک باشی؟
رنکینگ من به خاطر اینکه مسابقه خوب و با کیفیتی شرکت نکردم، پایین آمده است. امیدوارم جام کازانف و قهرمانی کشور شرایط بهتری داشته باشد که من با ثبت رکورد خوب، به المپیک برسم.
*تو انگار هنوز دلت با فدراسیون و کمیته ملی المپیک بابت بی توجهی ها صاف نشده؟
من ناراحتی از آنها ندارم اما حالا که می بینند تلاش می کنم تا سطح یک آسیا باشم، امیدوارم حمایت هایشان بیشتر شود تا در جهان هم مدال بگیرم و دل مردم را شاد کنم. من همه دغدغه ام شادی دل مردم است و در المپیک بهترین نتیجه را بگیرم.
* فکر می کنی یک ماه مانده به المپیک، فرصت هست تا تمرینات جدی تر برای المپیک انجام بدهی؟ مخصوصا که مربی ات سپهرزاد می گفت فقط حضور صرف حسین مهم نیست. مهم موفقیت است
من اگر سهمیه المپیک بگیرم، شک نکنید در پاریس نتیجه خیلی خوبی به جا می گذارم. می بینید هرکسی هرجای دنیا پرتاب می کند، به ما که می رسد می بینید عددی نیست. هر چند آنها با شرایط متفاوتی از من مسابقه می دهند، اما در المپیک شرایط فرق می کند و عیار ورزشکاران مشخص می شود.
* از نظر خودت موفقیت حسین رسولی در المپیک به چه چیزی خلاصه میشود؟ مدال یا رکورد خوب؟
امسال هدف من تثبیت طلای آسیا بود و سهمیه المپیک را بگیرم تا خودم در رقابت با غولهای پرتاب دنیا محک بزنم . فکر می کردم شرایط آن طور که دلم می خواست پیش می رفت و در مسابقات سطح بالا شرکت می کردم، با رکود ایده آل و بدن خوب به پاریس بروم. در المپیک فینالیست شوم. حالا هم امیدوارم این اتفاق بیفتد.
* حرفی مانده؟
تشکر می کنم از همه کسانی که خالصانه در این راه به من کمک کردند تا دوباره طلای آسیا را بگیرم. همه پرتابگران در قهرمانی آسیا با توپ پر می آیند وتنها برای پرتاب های بلند، بدون مدال نمی آیند.بدون شک اینجا مدال خیلی مهم تر از رکورد است. خوشحالم که مدال طلا را گرفتم، هر چند رکوردی که می خواستم نشد، اما همه تلاشم را کردم و همه رقبایم هم صد خودشان را گذاشتند، اما شرایط جوری نبود که رکوردها بهتر شود.
انتهای پیام/