غلامرضا محمدی: هیچ وقت با دبیر قهر نبودم

محسن وظیفه؛ علیرضا دبیر هفته گذشته را با خبر غافلگیرکننده برکناری پژمان درستکار و انتخاب محسن کاوه شروع کرد و حالا هم با خبر غافلگیرکننده بازگشت غلامرضا محمدی به تیم ملی کشتی تمامش کرد. خبری که حکایت از حضور محمدی در تیم ملی کشتی آزاد به عنوان مدیر تیم‌های ملی پایه و سرمربی تیم ملی جوانان دارد. محمدی که بعد از المپیک توکیو با رفتاری نه چندان شایسته از سوی فدراسیون کشتی روبه‌رو شد و با وجود کسب دو مدال در المپیک از سرمربیگری تیم ملی کنار رفت حالا با قبول مسئولیت تیم‌های پایه دوباره برگشته است. مسئولیتی که یکبار برای کشتی خیر و برکت داشت؛ امیر حسین زارع، محمد نخودی، رحمان عموزاده و امیرمحمد یزدانی از جمله نفراتی هستند که از دوره سرمربیگری غلامرضا محمدی در تیم ملی نوجوانان حالا در تیم ملی بزرگسالان حضور دارند. حضور محمدی در تیم نوجوانان شاید برای خود او خیلی اتفاق مهمی نباشد اما حتماً برای کشتی روزهای خوبی را رقم می‌زند.

 *آقای محمدی خبر بازگشت دوباره شما به کشتی عجیب و شاید باور نکردنی بود.

من هیچ‌وقت از کشتی دور نبودم، هر وقت و هر جا که لازم بوده و احساس کردم می‌توانم کمک کنم، کنار کشتی قرار گرفتم. همیشه گفتم کشتی از هر چیزی مهم‌تر است.

*بعد از اتفاقاتی که در المپیک توکیو افتاد کمی دور از ذهن بود که برگردید.

برگشتم که به دبیر ثابت کنم او را دلی دوست دارم. قبلاً هم که با او دچار مشکل شده بودم به او گفتم دوستش دارم چون برای کشتی زحمت می‌کشد اما با برخی از رفتارها به خودش آسیب زد.

*اما نوع قطع همکاری شما با کشتی خوب نبود.

نه مشکلی نبود؛ به هر حال در آن مقطع تصمیمی گرفته شد؛ اختلافی هم نبود، قراردادم تمام شد و جدا شدیم. هیچ وقت هم با دبیر قهر نبودم و همیشه با هم در ارتباط بودیم. یعنی بعد از المپیک توکیو مدام درباره اتفاقات کشتی حرف می‌زدیم. این‌بار هم خواست که کمک کنم و گفتم که با تیم پایه می‌آیم.

*بازگشت شما به تیم‌های پایه خیلی برای کشتی مهم است، عملکرد خیلی خوبی داشتید فکر می‌کنید بتوانید باز هم به کشتی کمک کنید؟

خیلی کار کردن در این رده را دوست دارم. حاشیه ندارد و با آرامش می‌توان کار کرد و تیم ساخت.

*مثل تیمی که الان در رده بزرگسالان حضور دارد؛ زارع، عموزاد؛ نخودی و امیرمحمد یزدانی شاگردان شما از تیم نوجوانان بودند.

تیم خیلی خوبی بود. خیلی‌های دیگر هم بودند که حالا در جاهای مختلف کار می‌کنند. هیچ وقت برای من اهمیت نداشته که سرمربی نوجوانان باشم یا بزرگسالان از سال 2003 تا امروز در مقاطع و رده‌های سنی مختلف اول به عنوان مربی و بعد سرمربی انتخاب شدم تا المپیک 2020 توکیو، هر جا کشتی نیاز داشته، آمدم. این‌بار هم دبیر لطف داشت و با من تماس گرفت، بیرون از فدراسیون جلسه‌ای داشتیم و احساس کردم می‌توانم در این برهه به کشتی کمک کنم. امیدوارم که بتوانم باز هم به کشتی کمک کنم.

*یکی از مشکلات فعلی کشتی شاید این باشد که به لحاظ مربی دچار مشکل است. الان این انتقاد هم به فدراسیون وارد می‌شود که دایره مربیان فعال کوچک است.

موضوع مهمی است. باید برای این کار فکری کنیم و البته برنامه‌هایی هم دارم که یکسری از قهرمانان کشتی در سال‌های گذشته وارد گود و به تیم اضافه شوند. تا کی قرار است که ما سرمربی شویم؟ باید مربیان جوان بیایند و کار را دست بگیرند.

*کاری که طالقانی و مرحوم یزدانی خرم با شما کردند.

بله سال 2005 آقای طالقانی، من، محسن کاوه، امیر توکلیان و عسگری محمدیان را به عنوان مربی برای مسابقات جهانی بوداپست انتخاب کرد. بعد هم که یزدانی خرم به عنوان رئیس فدراسیون کشتی انتخاب شد تیم را به من و آقای کاوه داد.

*فکر می‌کنید، تیم ملی کشتی آزاد در المپیک بتواند به موفقیت برسد؟

به هر حال کار سخت است. محسن کاوه تازه تیم را تحویل گرفته اما اعتقاد دارم اگر همدلی باشد و همه جلو بیایند و به کشتی کمک کنند حتماً نتایج خوبی به دست می‌آید.

*شما همزمان مدیر تیم‌های پایه و سرمربی جوانان شدید؟

خواست آقای دبیر این بود. از من نظر خواست گفتم باید فکر کنم و بعد نظر بدهم اما خودش گفت که حکم جوانان را برای خودم می‌زند.

*طی چند ماه اخیر چند باری هم خبرهایی منتشر شد که با تیم‌های پایه کار می‌کنید.

عاشق کار کردن در تیم‌های پایه هستم. این شغل برایم واقعاً مهم است. مدتی در تاکستان و مدتی هم در لرستان بودم و از اینکه بتوانم جایی تأثیر بگذارم از آن لذت می‌برم.

*چرا برای حضور در تیم ملی بزرگسالان علاقه نشان ندادید؟

واقعاً قبول کردن تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان در این شرایط بسیار سخت بود. ضمن اینکه می‌خواستم در آرامش کار کنم و این آرامش در تیم‌های پایه وجود دارد.

*ولی الان توقعات از شما خیلی زیاد است.

تلاشم را می‌کنم که جواب خوبی به این توقعات بدهم. کشتی بخش مهمی از زندگی ما را تشکیل داده و به این سادگی نیست که بخواهیم از آن جدا باشیم.

*اگر در بزرگسالان بخواهند کمک کنید، قبول می‌کنید؟

به آقای دبیر گفتم هر زمان که خواست کمک کنم حتماً می‌آیم اما آقا محسن کاوه کارش را بلد است و تجربه خوبی دارد و حتماً از عهده مسئولیتی که به عهده گرفته برمی‌آید.