ملزومات و مقدمات انتخاب سرمربی پرسپولیس

مدیریت باشگاه پرسپولیس برای انتخاب سرمربی جدید در یک آزمون دشوار قرار گرفته که برای بهترین، هوشمندانه‌ترین و درست‌ترین انتخاب ممکن باید برخی ملزومات و مقدمات را رعایت کند:
اول- انتخاب سرمربی پرسپولیس باید در درجه اول مطابق و منطبق با فلسفه باشگاه باشد. هر چند فلسفه باشگاه یک امر نانوشته و ثبت نشده به حساب می‌آید اما نمی‌توان نادیده‌اش گرفت. فوتبال مالکانه و داینامیکی که طی سال‌های اخیر در این تیم قوام یافته تا این تیم ضمن کسب جام‌های متوالی از حیث شکل فوتبالی که ارائه می‌دهد، تمجید شود، اتفاق کوچکی نیست که بتوان از آن عبور کرد. مطابق با همین اصل پرسپولیس سرمربی‌ای با افکار تازه، پویا و فعال می‌خواهد. مربی‌ای که دنبال ذخیره پول در حساب بانکی‌اش برای روزهای بازنشستگی نباشد و به پرسپولیس به عنوان یک هدف برای بیشتر دیده شدن و ثبت یک برگ طلایی در رزومه‌اش نگاه کند.

دوم- هیچ اشکالی ندارد اگر باشگاه پرسپولیس برای این انتخاب بزرگ از باشگاه‌های بزرگ اروپایی الگوبرداری کند. البته که صرفاً همه چیز و هر اتفاقی در باشگاه‌های حتی صاحبنام و موفق اروپایی صحیح و اصولی نیست یا منجر به نتایج درخشان نمی‌شود اما جایگاه مدیرعامل، مدیر ورزشی و هیأت مدیره در انتخاب گزینه یا گزینه‌های نهایی باید کاملاً روشن و شفاف باشد و البته مدیرانی خارج از دایره این مدیران ارشد در باشگاه یا افراد اطراف باشگاه در اتخاذ این تصمیم بزرگ تأثیرگذار و عامل نباشند.

سوم- واجب است که مدیران باشگاه پرسپولیس به آنچه در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی می‌گذرد آگاه اما بی‌تفاوت باشند. شاید واجب باشد که مدیران ارشد پرسپولیس درست مثل بازیکنان حرفه‌ای که قرار است وارد یک تورنمنت بزرگ شوند، روی اصل کار متمرکز شده و برای چند روز تا نهایی شدن این انتخاب بزرگ، به شبکه‌های اجتماعی و فضای هواداری که بعضاً روی تصمیم‌های بزرگ مؤثر بوده و البته بعضاً از سوی واسطه‌ها کانالیزه می‌شود، ورود پیدا نکنند و کاملاً بی‌توجه از این اتمسفر پرتلاطم عبور کنند.

چهارم- در شعار مدیران باشگاه پرسپولیس بر عدم تأثیرپذیری از فضای واسطه‌گری و دلالیسم تأکید شده و آنها مصرند که هیچ‌گاه در چنین انتخاب‌هایی اسیر دست واسطه‌ها نبوده‌اند اما واقعیت اینکه این مهم باید از شعار به شعور نیل کرده و در واقعیت امر جاری و ساری شود. پرسپولیس به عنوان پرافتخارترین تیم لیگ برتر، یکی از دو تیم پرطرفدار فوتبال ایران و البته یکی از باشگاه‌های شناخته شده در سطح آسیا، آنقدر بزرگ و دارای اعتبار هست که نیازی به پرسه زدن دلال اطراف باشگاه برای معرفی ده‌ها گزینه که تنها به سود خودشان فکر می‌کنند، نداشته باشد و باید اصول انتخاب خود را، نه بر اساس نزدیکی برخی از این واسطه‌ها به باشگاه بلکه بر مبنای فکری مدیرانش منطبق بر موارد پیش گفته جلو ببرد.

پنجم- باشگاه پرسپولیس صاحب کمیته فنی نیست و برای انتخاب سرمربی حتی کارگروهی هم تشکیل نداده. متعاقب این ناسازگاری سیستماتیک و شنا خلاف جهت عرف، همه چیز در اوج هرج و مرج و در نازل‌ترین سطح خود پیش می‌رود تا پرسپولیس به گزینه مدنظر خود دست یابد اما حالا که قرار نیست هیچ اصولی در کار باشد، حداقل اینکه مدیران باشگاه برای چنین انتخابی باید نهایت وسواس، هوشمندی و دقت را در نظر گرفته و به شکلی عمیق به مهم‌ترین چالش پیش روی خود نگاه کنند.

آنها باید این پروسه را به گونه‌ای پیش ببرند که انگار این بزرگترین و آخرین انتخاب‌شان در باشگاه پرسپولیس با در نظر گرفتن میلیون‌ها نگاه ریزبین و تابانده شدن هزاران نور شفاف‌کننده روی تحرکات‌شان خواهد بود؛ انتخابی که باید با وسعت دید و افق چندساله پیش روی باشگاه صورت گیرد و چنانچه منجر به برقرار ماندن لکوموتیو سرخ روی ریل قهرمانی و موفقیت‌های 8 سال اخیر باشد، یک پوئن مثبت بزرگ در کارنامه مدیران فعلی باشگاه ثبت خواهد شد و شاید همین برای کسب نشان مقبولیت در ذهن جامعه فوتبال و هواداری کفایت کند.