توقع تیم‌داری از شهرداری مشهد نداشتیم، فقط توقع داشتیم حمایت کنند
صادقی:خوشحالم بسکتبال از تک قطبی خارج شد
مجید صادقی بازیکن ۳۳ ساله مشهدی تیم بسکتبال طبیعت اسلامشهر جام قهرمانی فصل ۱۴۰۲- ۱۴۰۳ را بالای سر برد تا تلخی کناره گیری آویژه صنعت پارسای مشهد را لحظاتی فراموش کند.
او سال 1388 بسکتبال را با تیم فرش مشهد با مربیگری اقای سهیلی در کنار بازیکنانی چون صالح فروتن،سینا هادی زاده و .... آغاز کرد و خیلی زود توانست اعتماد مربی اش را جلب کند.پله پله در مسیر رشد قرار گرفت و در نهایت با تیم آویژه صنعت پارسای مشهد در لیگ برتر دست به توپ شد.صادقی در این تیم با مربیانی چون ولی پور،قیاسی کار کرد و سال فوق العاده ای را هم با سرجان سرمربی صربستانی داشت.موفقیتهای خوبی که این تیم مشهدی داشت در تاریخ استان خراسان رضوی زبانزد شد ولی به ناگاه با ناملایمات مسئولین شهری، اویژه کنار کشید تا استعدادهای بسکتبال این شهر به تیمهای دیگر بروند و مجید صادقی هم به طبیعت پیوست و توانست جام قهرمانی را هم بدست آورد.
چطور شد آویژه صنعت پارسای مشهد کنار کشید؟
مسئله پیچیده ای دارد.در سال اول مبنی بر بومی بودن تیم بود و طبق توافقات اولیه این تیم را مال این استان می دانستند هزینه ای بابت سالن تمرین دریافت نمی کردند. ولی در عمل اتفاقات دیگری افتاد.هرچند بازیکنان بومی خوبی چون نوید خواجه زاده،مهدی افخمی،صالح فروتن،احسن دلیرهان،من و .... را داشتیم اما اعتماد کمتری در تیم به ما شد حتی ابتدای آمدن سرجان این تفکرات ادامه داشت و بیشتر صرف نتیجه گرایی بود و اسپانسر هم نیم نگاهی به نتیجه داشت و باعث شد مدیران اداره کل استان ورزش و جوانان استان خراسان رضوی نگاهشان تغییر و در خصوص قراردادن سالن سجاد مدیران آویژه را اذیت کنند.ولی در مقابل مدیریت تیم رختکن ،وسایل گرمایشی را درست کرد ولی اخر سر کلی فاکتور جلوی ما گذاشتند.
مگر برای ساعات تمرین موافقت نکرده بودید؟
تمام ساعات هماهنگ شده بود اما هر وقت برای تمرین به سالن می آمدیم تایم گرم و سردکردن نداشتیم چه برسد زمان تمرین مناسب.هر سال هم یک متولی داشت.در مقابل این مشکلات مدیر آویژه درخواست زمین کرد تا بتواند یک مجموعه ی ورزشی مجهز را با تمام امکانات بسازد . یک سال و نیم طول کشید تا اینکه دو برگه به مدیر دادند که خودت پی گیر باش.در صورتی که این مدیر بیشتر پی گیر مسائل مالیش بود تا پرداخت و ساخت و سازش توسط دیگران صورت گیرد .
در خصوص بازیکنان حساب و کتابش درست بود؟
باید بگویم این باشگاه هیچ وقت حساب و کتابش عقب نمی افتاد واقعا" بسکتبال نیاز به همچین اسپانسری دارد.مدیریت آنها هیچ وقت حتی بخاطر یک باخت ما را جریمه نکرد و از مبالغ قراردادهایمان کم نکرد.باور کنید قبل از اینکه این اسپانسر بیاید ما بسکتبالی ها دلی بازی می کردیم و هیج یک از مسئولین برای ما کاری نکردند.همین اسپانسر را انقدر اذیت کردند تا او هم رفت.
خوب چرا مسئولین شهری برای ورزش هزینه نمی کنند؟
بسیاری از شهر‌ها به اسم شهرداری تیم‌داری می‌کنند، شهر‌هایی که بودجه‌شان خیلی کمتر از شهر مشهد است. شهر‌هایی که نصف شهر مشهد در بحث صنعت و اسپانسر قدرت دارند، اما در حال حاضر با حمایت استان و شهرداری شهرشان صنایع خود را پای کار آورده‌اند.نمی‌دانم شهرداری گرگان بودجه ۸۰ میلیاردی خود را از کجا می‌آورد که تیم‌داری می‌کند، اما شهرداری مشهد نمی‌تواند این میزان هزینه کند. حتی در فصل جاری هم توقع تیم‌داری از شهرداری مشهد نداشتیم، فقط توقع داشتیم حمایت کنند تا آویژه یک سال دیگر تیم‌داری خود را ادامه دهد. تیمی که ۷ تا ۸ بازیکن بومی داشت و یک شکایت مالی هم نداشت، مورد حمایت قرار نگرفت. این اتفاق در بندرعباس، گرگان، ساری و خیلی از شهر‌های ایران رخ می‌دهد، اما در مشهد شدنی نیست.
مگر بودجه ورزشی در مشهد چقدر هزینه می خواهد؟
بودجه ورزشی مشهد که اگر بخواهد در چند رشته به غیر از فوتبال هزینه شود، شاید به ۲۰۰ میلیارد هم نرسد. در صورتی که این هزینه برای شهری مانند مشهد بودجه زیادی محسوب نمی‌شود. در حالی که این رقم در جا‌های دیگری هزینه می‌شود، اما در ورزش که می‌تواند جوانان را کنار یکدیگر جمع کند هزینه نمی‌شود. متاسفانه همیشه دنبال درمان هستیم، اما به سمت پیشگیری نمی‌رویم.امیدوارم استعدادها را حرام نکنیم.
نمی‌دانم شهرداری گرگان بودجه ۸۰ میلیاردی خود را از کجا می‌آورد که تیم‌داری می‌کند، اما شهرداری مشهد نمی‌تواند این میزان هزینه کند. حتی در فصل جاری هم توقع تیم‌داری از شهرداری مشهد نداشتیم، فقط توقع داشتیم حمایت کنند تا آویژه یک سال دیگر تیم‌داری خود را ادامه دهد. تیمی که ۷ تا ۸ بازیکن بومی داشت و یک شکایت مالی هم نداشت، مورد حمایت قرار نگرفت. این اتفاق در بندرعباس، گرگان، ساری و خیلی از شهر‌های ایران رخ می‌دهد، اما در مشهد شدنی نیست.
حالا از قهرمانی طبیعت صحبت کنیم.خیلی ها فکر نمی کردند تیم تازه وارد دسته یکی به جمع 4 تیم برتر بیاید چه برسد فینالیست و قهرمان شود؟
از روز اولی که قرارداد بستیم همه چیز برای ما جدی بود.شاید از بیرون نگاهها فرق داشت ولی باشگاه نگاهش 4 تیم برتر بود.همه حرفه ای کار کردند.در واقع بدانید یکی از تکه هایی که به هم می انداختیم همین فینالیست شدن بود. در این تیم همه زحمت کشیدند. سعید داورپناه کاپیتانی که کارش رابدرستی انجام داد و ارمانی که به همه خیلی کمک کرد و با تمام وجودش جنگید.محمد شهریان هم یکی از بهترین سالهایش را پشت سر گذاشت.جوانهایمان هم فوق العاده بودند و کم حاشیه ترین تیم بودیم.
پلی اف و نیمه نهایی سختی را مقابل نفت آبادان و ذوب آهن پشت سرگذاشتید؟
بین صاحب نظران گفته می شد هر تیمی که از پلی اف نفت ابادان و طبیعت صعود کند فینالیست است.تیم ما نیز این صعود را مدیون تفکرات اقای شاهین طبع است که در هر بازی هماند کشتی و شطرنج می چید و ما انها را در زمین پیاده کردیم و بازیها را بردیم.آمدیم سری نیمه نهایی و ذوب آهن که یکجایی ناهماهنگی بوجود آمد.ساعت 11 ظهر بازی دوم بود که فهمیدیم آرمان زنکنه را نداریم که همه کوپ کردیم.فدراسیون دست روی کلیدی ترین مهره تیم گذاشت و متاسفانه نتوانستیم ان بازی را در اصفهان جمع کنیم و باختیم اما با امدن به تهران کار را در دو بازی تمام کردیم و به فینال رساندیم.
در فینال تیم تازه وارد بر تیمی غلبه کردید که سه فصل متوالی قهرمان شده بود.این اتفاق چطور افتاد؟
با طبیعت تجربیاتی را بدست آوردم که می شود شهرداری گرگان را در خود گرگان با ان هواداران خوبش برد.بازی فینال جریان جالبی دارد .فکر کنم یکماه بیشتر طول کشید.اما فکر می کنم تیم ما بدلیل بازی نکردن بیشتر ضرر کرد،چون گرگانی ها درکوران بازی بودن و کادر فنی ما باید بازیکنانش را در آمادگی حفظ می کرد.ولی نکته مهم برد ما در بازی پنجم تفکرات سرمربی تیم و تمرکز بالای تک تک بازیکنان تیم بود.خوشحالم بسکتبال از تک قطبی خارج شد و تاریخ جدیدی را در بسکتبال رقم زدیم.
انتهای پیام/