ثمرات به‌کارگیری مربیان آشنا و «خودی»
نام و شهرت مربیان جدید پرسپولیس بی‌اهمیت و بدون تأثیر نیست اما بسیار مهم‌تر و فراتر از آن، مسأله آشنایی قبلی آنان با فضای لیگ و مختصات این تیم است.
پس از منتفی شدن حضور والتر ماتزاری در پرسپولیس، نام افراد دیگری برای هدایت قهرمان لیگ بیست و سوم فوتبال ایران بر سر زبان‌ها افتاده است.
پیش از اینکه ماتزاری ایتالیایی هم برای این مهم مطرح و سپس خبر آمدنش تکذیب شود، از امثال دراگان اسکوچیچ کروات و یان فنت‌شیپ هلندی به عنوان کاندیداهای رهبری پرسپولیس یاد شده بود. یکی از خبرنگاران روزنامه معروف ورزشی گاتزتا دلواسپورت که خبر از آمدن ماتزاری داده بود، پس از لغو این موضوع، حرفی از نامزدهای خارجی جدید هدایت پرسپولیس به میان نیاورد اما «کوریره دلاسرا» دیگر روزنامه پرفروش ورزشی ایتالیا اسامی تازه‌ای را در این خصوص مطرح کرده و از آندره‌آ سوتیل، بیه‌یاکینی و داویده بالاردینی به عنوان دیگر مربیانی که ممکن است هدایتگر سرخ‌های تهرانی در لیگ بعدی باشند، یاد کرده است.
حسن بزرگی که «اوسمار ویرا»ی برزیلی داشت و باعث شد پرسپولیس را طی فصل گذشته از تنگناها عبور بدهد و به قهرمانی لیگ بیست و سوم برساند، این بود که به لطف یک سال و نیم کار به عنوان دستیار اول یحیی گل‌محمدی کاملاً با شرایط تیمش آشنا بود و ویژگی‌ها و مهارت‌های تک‌تک نفرات پرسپولیس را می‌شناخت و به همین سبب به سرعت سوار بر کارها شد. این آگاهی‌ها اجازه داد ویرا در 13 مسابقه لیگ که در مقام سرمربی پرسپولیس انجام وظیفه کرد، این تیم را صاحب 11 برد کند و فقط تن به یک شکست بدهد. چنین آگاهی و اطلاعاتی شامل حال سرمربی جدید پرسپولیس در صورتی که وی به کشورمان تازه‌وارد باشد و برای اولین بار در لیگ ایران حاضر شود، نخواهد شد و حداقل سه-چهار ماه زمان خواهد برد تا با همه خصوصیات نفرات تیم آشنا شود و بفهمد که هر یک از آنها متخصص کدام پست‌ها هستند و چه مهارت‌های ویژه یا کدامین نقاط ضعف را دارند و کدام نقشه‌های تاکتیکی را باید برای آنها طراحی کرد. همین مسأله می‌تواند سبب کسب نتایج ضعیف احتمالی برای پرسپولیس در 10-9 بازی اول این تیم در فصل جدید شود و اگر چنین شود، جبران این نتایج در باقی‌مانده مسابقات لیگ برای یاران مهدی ترابی و امید عالیشاه به کاری بسیار دشوار و حتی نشدنی تبدیل خواهد شد.
به خاطر همین مسائل است که رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس باید به جای تلاش برای به‌کارگیری مربیان خارجی اسم و رسم‌دار، اولویت خود را روی جذب مربیانی بگذارد که از قبل با شرایط این تیم آشنا هستند و مسائل آن را می‌شناسند و می‌دانند که هر یک از بازیکنان کدام محسنات را دارند و مدل بازی‌شان چیست و از کدامین راه‌ها می‌توان بهترین بهره‌گیری را از توانایی آنها صورت داد. چنین چیزی با استخدام یک مربی داخلی و یا معدود مربیان خارجی لیگ ایران که همین حالا در کشورمان حاضرند و یا در سال‌های اخیر در لیگ برتر کار کرده‌اند، مقدور خواهد شد و در این صورت نتایج مساعد مورد نظر قرمزها هم سریع‌تر حاصل خواهد شد و هم از درون کادر فنی‌ای استنتاج خواهد شد که «خودی» است و می‌داند لیگ ایران چه خصلت‌هایی دارد و فرمول‌های کسب موفقیت در آن کدام است و چگونه باید برنامه‌ریزی کرد که تیم و نفراتش برای هرگونه هماوردی بزرگ مهیا باشند. نام و شهرت مربیان جدید پرسپولیس البته بی‌اهمیت و بدون تأثیر نیست اما بسیار مهم‌تر و فراتر از آن، مسأله آشنایی قبلی آنان با فضای لیگ و مختصات این تیم است.
انتهای پیام/