داورزنی: ورزش ایران نیاز به نگاه جدی دارد

به گزارش ایران ورزشی؛ این روزها که کاندیداهای ریاست جمهوری در تکاپوی تبلیغ برای معرفی برنامه هایشان به مردم هستند، روزنامه ایران ورزشی هم فرصتی را فراهم کرد تا آنها از برنامه های ورزشی اشان برای مردم بگویند. محمدرضا داورزنی، نماینده ورزشی مسعود پزشکیان هم به سوالات ما مفصل توضیح داد.

*نظر پزشکیان درباره ورزش چیست چون معمولا ورزش برای کاندیداها در اولویت آخراست؟

آنچه که باید اتفاق بیفتد، باید تلاش کنیم مشارکت بیشتری را مردم در انتخابات داشته باشند. ایران قوی نیاز به انتخابات قوی دارد. اگر قرار است بتوانیم در جهان حرف بزنیم، دولت باید مقتدرانه و از پشتوانه مردمی خوبی برخوردار باشد. ضمن احترام به همه کاندیداهایی که پا به این عرصه گذاشته اند برای قبول مسئولیت ریاست جمهوری، نظری هم  که می دهیم بحث اشخاص نیست. بحث این است هر دولتی که سرکار بیاد و توسط مردم انتخاب شود با توجه به دیدگاهی آقای پزشکیان که  بیشتر بر مبنای نظرات کارشناسی می خواهد اقدام کند، و تصمیماتش  مبتنی بر خروجی نظرات کارشناسی است. نگاه سیاسی و برخوردهای سلیقه ای را ندارد. ورزش در دولت های مختلف جزو اولویت های جدی نبوده و وقتی شما بررسی می کنید می بینید ورزش  جزو اولویت های سی و پنجم و ششم است.
 
*چرا؟

بخشی از آن به این دلیل است که درک درستی از کارکرد ورزش نداریم. بعضا ورزش را بازی و تفریح می دانند. در حالی که یکی از مقوله های پیشگیری در کشور، سلامتی جسم  و روان  مردم ، توجه جدی به مقوله ورزش است که این اتفاق هنوز در کشور ما نیفتاده است. با ورزش می توانیم وفاق ملی ایجاد کنیم. هنوز نشناخته ایم که ورزش نقش کلیدی در تربیت دارد. انتظار این است هر دولتی که سرکار می آید، بتواند این مقوله را در ورزش کشور احیا کند.

*بحث معیشت قهرمانان المپیک، جهانی و آسیا ، ایجاد اشتغال و ادامه روند ساخت شهرک  مدال جزو برنامه های اقای پزشکیان هست؟
تعداد زیادی برنامه و طرح در دولت های گذشته برنامه ریزی شده که باید عملیاتی شود. این در آینده جزو بحث هایی باشد که بتوانیم در کشور پیاده کنیم. یکی از آنها  تامین مسکن قهرمانان ملی و قهرمانان جهان است،  برنامه های تصویب شده دولت قبل که در اولویت کار قرار نگرفت. طرحی که تصویب و ابلاغ شده اما عملیاتی نشده که باید اتفاق بیفتد که در آینده مشکل مسکن قهرمانان حل شود.البته ساخت شهرک مدال ،جزو برنامه های  پزشکیان هست.

* پیگیری استخدام قهرمانان چقدر جدی است؟

نکته بعدی استخدام قهرمانان است.در 12-10 سال پیش این مساله در دولت تصویب شد که دستگاهها موظف به استخدام قهرمانان ورزشی هستند. جز تعداد  کمی از قهرمانان بقیه به  بهانه های مختلف کارشان انجام نشد این جزو مواردی است که به عنوان طرح  ها و برنامه هایی که در گذشته تصویب شد اما عملیاتی نشد. وزارت ورزش به دفعات به و دولت نامه نوشته اما به دستگاههای اجرایی و وزارتخانه ها ابلاغ نشد و عملیاتی نشده که قهرمانان ملی را به استخدام درآورند.
این دربرنامه پزشکیان  مطرح شده که امیدواریم اجرایی شود برای رشد ورزش کشور.

*کاندیدای انتخاباتی شما درباره بودجه ورزش قهرمانی و همگانی چه نظری دارد؟

نکته دیگر توزیع عادلانه بودجه است. چند سالی است می بینیم در ورزش اعتبارات با لابی اختصاص پیدا می کند. می بینیم در لیست اعتبار 250 میلیارد تومان برای یک فدراسیون، دو میلیارد تومان برای یک فدراسیون دیگر و برای یک فدراسیون هم هیچ! اینها نکاتی  است که باید توجه کرد. اساسا توزیع اعتبارات عادلانه و کارشناسی نیست و باید در آینده اتفاق بیفتد. انتظار داریم  دولت بعد اجازه ندهد با لابی، جلسات انفرادی و روابطی که برخی  نمایندگان با یکدیگر و فدراسیون مربوطه دارند منجر به این شود که اعتبارات  اینگونه توزیع شود.

*معمولا بودجه ورزش معمولا نسبت به همه نهادهای کمترین بودجه است.

به  دلیل اینکه به جنبه سلامت ورزش نگاه نکردیم. سلامتی جامعه  ما بخش عمده اش به توسعه زیرساخت های ورزشی بر می گردد، تا خانواده ها بتوانند بهتر ورزش بکنند. 50 درصد  جمعیت کشور بانوان هستند اما به اندازه آنها امکانات تهیه نکردیم تا بتوانند ورزش و تحرک داشته باشند. بی تحرکی شرایط بیماری را فراهم می کند. بحث چاقی و قند و چربی که مستلزم درمان است در اثر بی تحرکی است.

*در برنامه پزشکیان از نظر کارشناسان بودجه ورزش چند برابر می شود تا آن اتفاقات مثبت بیفتد؟

نکته این است در کشور 2000 تا 2500 میلیارد تومان بودجه به ورزش داده می شود، چقدرش مربوط به ورزش قهرمانی است. بقیه در ورزش خرج می شود. ما چهار هزار پروژه نیمه تمام داریم. چاه ویلی که هر چه می ریزیم پر نمی شود. باید نگاهمان را تغییر دهیم. این اماکن باید به مردم واگذار شود.مثلا یک سالن ورزشی یا استخر شنا که به مردم واگذار شود، چه اتفاقی می افتد، تغییر کاربری می دهد یا به چیز دیگری تبدیل می شود؟ مشکل این است دولت طرحی را تمام می کند اما نمی داند چگونه نگهداری کند. ناچاریم به مزایده بگذاریم و ورزش را گران می کنیم. دولت ها موظفند طبق قانون اساسی، ورزش عمومی را رایگان کنند که خانواده ها بتوانند از ورزش عمومی و رایگان نه حرفه ای و قهرمانی استفاده کنند. اتفاقی  که در این 10-12 ساله افتاده، ورزش گران شده است. خانواده ای که 4-5 بچه دارد می خواهد از سبد خانواده برای بچه اش هزینه کند اما نمی تواند.

*برنامه پزشکیان برای این قضیه چیست؟

تا کی دولت باید منتظر بماند پول از جایی برسد خرج تکمیل پروژه های نیمه تمام کند وبعد هم برای  نگهداری از آنها کند؟ ما حالا  تعداد زیادی پروژه داریم که  ساختارش مشخص نیست. در آموزش و پرورش ساختار مدرسه قبل از  ساخت از قبل تعریف شده است. سازمان نوسازی مدارس جدید را که  تحویل  آموزش و پرورش می دهد ساختارش هست و تعریف شده . ما  ساخته ایم بعد می خواهیم ببینیم چگونه نگهداری کنیم. بعد هم اجازه  نمی دهیم این مزایده به صاحبان اصلی برسد.  کسی می آید، قیمت می دهد و می خواهد نگهداری کند.  کمتر به نگهداری توجه دارد و بیشتر به کسب درآمد. بعد از یکسال استفاده  می رود و به فرد دیگری واگذار می شود، همه جوره مشکلات جدی دارد . در واقع به جای  کمک  به ورزش به آن آسیب می زند. پس باید توجه شود خیلی از این بحث ها را می شود به مردم واگذار کرد.

یکی از ضعف هایمان در دولت های قبل عدم رعایت اصل 44 بوده است.چرا که یک طرف قصه خصوصی سازی مقررات زدایی است. باید قانون  خصوصی سازی را اصلاح کنیم تا در همه بخش ها مردم بتوانند بسازند و خودشان نگهداری کنند. من مطمئنم مردم بهتر از دولت می توانند اماکن ورزشی را نگهداری کنند. در برخی از مناطق  محروم کشور می شود دولت یارانه و سوبسید بدهد تا امکاناتی ایجاد شود و بعد هم خود مردم نگهداری کنند. همه جای کشور تهران نیست. همه جای کشور مجموعه انقلاب نیست. نمی توانیم با دید مجموعه انقلاب به همه جای کشور نگاه کنیم. چرا دانش آموزان نمی توانند از سالن های ورزشی نزدیک مدرسه اشان استفاده کنند؟ ما در شهرستانها مدرسه ای داریم که یک خیابان و آن طرف تر سالن ورزشی است. صبح تا ظهر سالن ورزشی ظرفیتش تکمیل نیست، چرا مدارس نتوانند استفاده کنند؟

* به ورزش همگانی هم توجه دارید؟

نکته دیگر در ورزش های همگانی است. شهرداریهای همه جای دنیا امکاناتی را فراهم می کنند تا مردم ورزش کنند. ورزش یک مقوله فرابخشی است. این نیست که  وزارت ورزش امکانات به مردم بدهد. درهمین شهر تهران امکانات زیادی شهرداری ایجاد کرده و این بحث باید فراگیر شود و دسترسی خانواده ها به امکانات ورزشی با حداقل هزینه باید تسهیل شود. دولت آینده به این نکته  توجه کند.

*توجه به ورزش زنان را هم دارید؟

توجه ویژه به ورزش زنان نکته بعدی است.آیا واقعا امکانات کشور متناسب با ورزش زنان هست؟شعار می دهیم اما در عمل اتفاق نیفتاده . دراین حوزه توجه جدی داشته باشید که به ویژه برای زنان  و دختران ما  امکاناتی فراهم شود که دسترسی شان به امکانات ورزشی بیشتر شود. امکاناتی که ویژه خودشان باشد. زمانی شروع شد، اما ابتر ماند و رها شد. نکته دیگری که انتظار دارم توجه شود ورزش های باستانی ماست که چوگان، ورزش ایرانی و افتخارمان این است که دارای چند هزار سال قدمت و ایرانی است. بنام ایران ثبت شده. چندین بار هم مقام معظم رهبری تاکید کرده و دولت ها هم آمده و شعار داده ،اما کاری نکردند. در این حوزه انتظار داریم به ورزش باستانی و چوگان توجه جدی شود. نه در شعار. در همین اعتباراتی که مجلس تعیین کرده 5 میلیارد به ورزش چوگان رسیده. اگر باور داریم که رشته ایرانی است توجه شود. دولت خودش را موظف بداند تا زیر ساختها را فراهم کند تا مردم استفاده کند.

*ساخت ورزشگاه بزرگ پایتخت که تا مرحله امضای تفاهمنامه پیش رفت را ادامه می دهد؟

به این موضوع پرداخته نشده، اما به طور حتم بازنگری ، از نظر مکان یابی و نحوه کار انجام می شود. ما بعداز استادیوم آزادی امکاناتی را فراهم کنیم تا در خور شان مملکت باشد حرف درستی است اما ساخت ورزشگاه بزرگ پایتخت کجا باشد؟ پروژه چه ویژگی هایی باشد به آن توجه می شود.