شماره دو - ۰۷ آبان ۱۴۰۲
باور - شماره دو - ۰۷ آبان ۱۴۰۲ - صفحه ۲۵۵

اصول و قواعد استنباط ائمه (ع) از قرآن

یکی از ویژگی‌های مهم مکتب تشیع، وجود روایات دقیق و عمیقی است که زمینه را برای بهره‌برداری از قرآن فراهم آورده است . تعلیم روش درست برداشت از قرآن یکی از رسالت‌های اهل بیت (ع) در کنار آموختن معارف قرآنی به مسلمانان است. این کتاب در عرصۀ فقه‌پژوهی قرآن در صدد بررسی چگونگی بهره‌گیری اهل بیت (ع) از قرآن‌کریم در بیان احکام شرعی و موضوعات مهم دیگر است. زیرا چگونگی مواجهۀ آنان با قرآن می‌تواند الگویی در عرصۀ تفقه و اجتهاد مبتنی بر قرآن باشد. نویسنده با بررسی روایات تفسیری معصومین و با هدف کشف اصول و قواعد استنباط و تلاش‌های اکتشافی آنان در حوزۀ تفسیر قرآن، سعی کرده قواعد فهم و تفسیر قرآن کریم را به صورت کلی و قواعد استنباط احکام شرعی را به صورت خاص، از منظر اهل بیت (س) ارائه کند و قرآن‌پژوهان و فقها را با اصول و قواعد جدیدی آشنا سازد. این تحقیق نشان می‌دهد که استنباط‌های اهل بیت تنها محدود به آیات تشریعی نیست. بلکه آیات تاریخی و اعتقادی و اخلاقی را نیز شامل شده و به وضوح میبینیم که چه بسیار اهل بیت (ع) به عقل و عرف به عنوان دو منبع استنباط از قرآن اعتبار بخشیده و همچنین نشان دهندۀ تلاش ایشان در تأسیس علم اصول است. مولف، حجت‌الاسلام سید موسی صدر، از اساتید حوزۀ علمیه خراسان ، پژوهشگر قرآنی دفتر تبلیغات اسلامی و همچنین نویسندۀ مقالات بسیاری در حوزۀ قرآن‌پژوهی است. او معتقد است استنباط‌های اهل بیت از قرآن، بر مجموعه قواعدی استوار است که ویژگی‌شان، عقلانی بودنشان است.
جستجو
آرشیو تاریخی