دین تلویزیون ؛ نظام تولید برنامه های دینی تلویزیون در سازمان صدا و سیما
پس از انقلاب اسلامی ایران، این ایده که دین باید در تمامی عرصه ها حضور پیدا کند فراگیر شد. یکی از آن عرصه‌ها رسانه بود. نسبت دین و رسانه از جمله چالش‌هایی بود که از همان ابتدا همراه گفتمان انقلاب وجود داشت. این چالش، سؤالات بسیاری را برای پژوهشگران این حوزه پدید آورد. یکی از حوزه‌های تقابلی موجود، بحث چگونگی حضور دین در تلویزیون است. تلویزیون ازسه منظر قابل بررسی است: بررسی نظر مخاطبان، بررسی محتوای تولیدی و بررسی نظام تولید. آنچه تاکنون در تحقیقات رسانه‌ای صورت گرفته، بررسی نظر مخاطبان یا محتوای تولیدی بوده است و کمتر اثری تلاش کرده تا نظام تولید در تلویزیون را بررسی کند. تولید، کلید واژه‌ای است که بررسی وضعیت آن در تلویزیون، نگاه جزءنگرانۀ محققین را تغییر داده و به سطح بررسی‌های کلان می‌رساند. این کتاب ضمن آنکه درصدد است تا چالش برنامه‌سازی دینی در تلویزیون را در بستر حکومت دینی بررسی نماید، به این سؤالات پاسخ می‌دهد که کدام سیاست‌های سازمان صدا و سیما منجر به تولید و ساخت برنامه‌های دینی می‌شود یا اساسا چرا پیام‌های دینی در تلویزیون نتوانسته اثرگذاری لازم را داشته باشد؟ و از طرفی چرا باید یک خوانش خاص به تنهایی ابزار ارتباط جمعی را در اختیار بگیرد و نتیجه آن اصرار بر هرچه زودتر پیاده کردن افراد از قطار باشد؟ این اثر که پایان نامۀ ارشد مؤلف آن، بشیر معتمدی است، با روشی کیفی، و با بررسی اسناد و مدارک سازمان و همچنین مصاحبه‌های عمقی با مدیران و دست‌اندرکاران، نظام تولیدات تلویزیونی را توصیف می‌کند و به چرایی و چگونگی رویداد‌ها می‌پردازد. کتاب دین تلویزیون، در مجموعه کتاب‌های سرو از نشر آرما، که مجموعه‌ای ناظر بر مطالعات اجتماعی تشیع است، چاپ شده است.
