راز و نیاز عاشق و معشوق
برومر در بحث «حاجتخواهی» چند سؤال را مطرح میکند؛ یکی اینکه اگر خدا قادر مطلق باشد، آیا میتواند هر چیزی را انجام دهد؟ و در این وضعیت، سرنوشت و قضا و قدر چه جایگاهی پیدا میکند؟ به باور او، دعا، نوعی راز و نیاز عاشق و معشوق است و در پاسخ به این سؤال که آیا دعا بر خدا تأثیر میگذارد یا بر فرد نیایشگر، دعا را یک رابطه بیناشخصی تعریف میکند و بر این باور است که در جریان دعا، آن چیزی که تغییر میکند رابطه بین ما و خداوند است.
دعا تنها در «عرفان عاشقانه» معنا دارد
برومر در مراتب عرفان، مرتبهای را بهعنوان «عرفان عاشقانه» معرفی میکند و معتقد است دعا تنها در «عرفان عاشقانه» معنا دارد. به باور او در رابطه عشق و دوستی، اگر جایگاه و موقعیت ما عوض شد، رابطه هر دو طرف تغییر میکند؛ یعنی اگر ما توبه میکنیم خداوند تائب است و در جریان توبه، هم ما برمیگردیم و هم خداوند برمیگردد، و این راز و کارکرد مناجات است.