براساس آمارهای رسمی اعلام شده، در سال ۱۴۰۰ در ایران ۷۶۸ نفر براثر حوادث ناشی از کار فوت کردند که این آمار در سال گذشته به ۷۱۱ نفر کاهش پیدا کرده است که مقایسه این آمار نشان از کاهش ۱۱ درصدی فوتی ناشی از کار طی یکسال دارد؛ در عین حال، در سال ۱۴۰۰ در کشور ۸ هزار و ۹۱۰ حادثه ناشی از کار رخ داده که این آمار در سال گذشته به ۷ هزار و ۹۵۰ مورد کاهش پیدا کرده که مقایسه این آمار نیز نشان از کاهش ۱۴ درصدی حوادث ناشی از کار کشور در سال ۱۴۰۱ دارد.
این آمارها نشان میدهد که در زمینه پیشگیری از بروز حادثه کار و فوت کارگران گامهای بلندی برداشته شده، هرچند هنوز تا رسیدن به سرمنزل مطلوب راه بسیار داریم؛ مرگ ۷۱۱ کارگر در سال ۱۴۰۱ به معنای فوت بیش از ۵۹ کارگر در هر ماه است، بنابراین همکاری همه نهادها و افراد دارای مسئولیت، قبل از هرچیز کارفرمایان و سپس کارگران، در کاهش این آمارهای دردآور، یک ضرورت غیرقابل انکار است.
حادثه خبر نمیکند اما میتوان از پیشامد حادثه کار جلوگیری کرد؛ فوت کارگران براثر حادثه ناشی از کار، یکی از مهمترین دغدغههای تشکلهای صنفی در ابعاد جهانی و از آن فراتر، سازمان جهانی کار است؛ براساس اطلاعات منتشر شده رسمی سال ۲۰۲۲ در دنیا ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر براثر حوادث ناشی از کار فوت کردهاند که نشان از فوت روزانه ۷ هزار و ۸۰۰ کارگر در این سال دارد. فوت ۷ هزار و ۸۰۰ کارگر در هر روز، یک فاجعه انسانی با ابعادی عظیم است؛ این اعداد به این معناست که در هر ساعت از شبانهروز، ۳۲۵ کارگر در سراسر جهان بر اثر حادثه کار جان خود را از دست میدهند.