نویسندگان در رویکردی انسانشناختی میکوشند تا به این پرسشها پاسخ دهند که «چگونه هنوز واقعه اشغال فلسطین زنده است و نسلهای جدید با چه فرایندی با آن ارتباط برقرار میکنند؟»، «چگونه فلسطینیانی که هیچگاه سرزمین مادری را ندیدهاند اینگونه قلبشان برای آن میتپد و هویتشان را با آن بازیابی میکنند؟»
این اثر، با رویکرد تاریخی از آنچه که بر فلسطین رفته، نگاشته شده و به خاطرات تاریخی فلسطینیها در سه بخش و 10 فصل اشاره شده است.
بخش اول با عنوان «مکانهای حافظه»؛ سه خاطره با عنوانهای-1 تجاوز در قوله، روستای ویرانشده فلسطینی -2 نقشنگاری گذشته، بازآفرینی میهن و -3 بازگشت به نیمه ویرانهها را شامل میشود.
بخش دوم با عنوان «وجوه حافظه» متشکل از سه خاطره با عنوانهای:-1 تکرار، انباشت و حضور-2 داستانهای زنان از نکبت: میان بودن و دانستن و -3استمرار تروما و مبارزه است.
بخش سوم هم با عنوان «نقصان حافظه» در قالب 4 خاطره با عنوانهای:-1 رجعت رازآلود حافظه -2 جنسیت خاطره نکبت -3 خاطرات فتح: شاهد مرگ بودن در طنطوره و -4 سیاست شاهد، گردآوری شده است. کتاب با مؤخرهای با عنوان «تأملاتی درباره بازنمایی، تاریخ و مسئولیت اخلاقی» پایان مییابد.