از جذابیتهای اختتامیه هر جشنواره سینمایی واکنش برگزیدگان به دریافت جایزه است. طبق روال مرسوم این آیینها، منتخبان در هنگام دریافت جایزه صحبتهای کوتاهی را مطرح کردند. ماریا ماوتی که همراه با احسان فرخیفرد دیپلم افتخار مستند کوتاه بینالملل را برای فیلم «پورزال» دریافت کرد، در حالی که بغض کرده بود، گفت: «خودم هر بار این فیلم را میبینم، بغض میکنم برای مردمی که نه خاک دارند نه آب دارند نه هوا. نه کار دارند. امیدی هم ندارند و این جایزه را به مردم سیستان تقدیم میکنم.» آذر مهرابی، برنده جایزه ویژه هیأت داوران در بخش بینالملل از مشکلات اقتصادی فیلمسازان این حوزه گفت.
هانا پولاک، داور این بخش در صحبتهایی کوتاه با آرزوی صلح برای مردم جهان گفت: «فیلم مستند، تصویر دقیقتری برای چگونگی مواجهه با مشکلات جهانی ارائه میدهد. فیلمهای حاضر در جشنواره به ما آگاهی بسیاری درباره خیلی از مسائل داد و از این بابت از همه دوستان تشکر میکنم.» جیمز لانگلی از هموطنان امریکاییاش دعوت کرد به ایران سفر کنند: «خیلی خوشحال هستم که شانس بودن در کنار مردم ایران را دارم. در وضعیتی که تمامی مردم دنیا در رنج هستند، خوب است که به تماشای فیلمهای مستند که راهکار میدهند، بنشینیم. این اولینباری نیست که من به ایران میآیم. پیشتر حدود یک سال و نیم در ایران زندگی کرده بودم و باید بگویم جشنواره «سینماحقیقت» همانند مردم ایران بسیار میهماننواز است. دوست دارم به هموطنان امریکاییام بگویم، به ایران سفر کنند.» مهرداد اسکویی از داوران این بخش، در بخشی از صحبتهایش به حضور زنان فیلمساز در این دوره از جشنواره اشاره کرد: «در این دوره فیلمسازهای زن ایرانی در دورترین نقاط ایران فیلمهای مستند ساختند که واقعاً شگفتیآفرین بود.»
رضا میرکریمی درباره «نخ طلایی» اثر نیشتا جین که جایزه بهترین فیلم بخش بلند بینالملل را از آن خود کرد، گفت: «مستندساز برای خودش وظیفهای مادامالعمر را درنظر گرفته بود. وقتی فیلم به پایان میرسید میشد گذر یک عمر زمان را حس کرد.» او همچنین در بخش دیگری از صحبتهایش افزود: «بلندنظری همراه با مدارای این جشنواره باعث میشود گردهمایی خوبی از همه استعدادهای کشورهای اسلامی را در آن ببینید.»
سکوت را باید به کلمات تبدیل کرد
در بخش دیگری از مراسم اختتامیه آرلین کلمشا، استاد دانشگاه و پژوهشگر از اولین دیدارش با ایرانیان همزمان با تراژدی غزه گفت: «لحظههای ملاقات ما بسیار تراژیک است و کودکان بسیاری در غزه کشته میشوند. ما بهعنوان فیلمساز نباید اجازه بدهیم که فلسطین دوباره فراموش شود تا حقوقبشر دوباره به فلسطین تاریخی بازگردد. یکی از دغدغههای روشنفکر فلسطینی ادوارد سعید، بخشیدن صدا به فلسطینیهایی بود که صدا از آنها سلب شده است. نویسنده لبنانی هم میگفت سکوت را باید به کلمات تبدیل کرد. امروز صدای فلسطین، فریادی برای پایان ظلم و جنگ است.» سپس شهیدالعلم (عکاس بینالمللی اهل بنگلادش) روی صحنه آمد و گفت: «این هفتاد وپنجمین روز این بحران است. دلیل این اتفاق فقط زیر پا گذاشتن قانونهای بینالمللی یک کشور نیست، بلکه از سکوت کشورهای دیگر نیز ناشی میشود. من نمایشگاهی در آلمان داشتم که بهدلیل حمایتم از مردم فلسطین ابطال شد و فکر میکنم حمایت من از فلسطین مسألهای نه مربوط به دین که مربوط به وجدان است. من نهتنها در کنار فلسطینیها میایستم که میگویم قهرمانها آرزو دارند مثل فلسطینیها باشند.»
عاید نبا، فیلمساز فلسطینی پس از دریافت لوحتقدیر از وائلالدحدوح خبرنگار الجزیره در غزه، گفت: «جشنواره «سینماحقیقت» به قولش که نشاندادن حقیقت است، عمل کرده است. آنچه که من دیدم این بود که غزه بخش مهمی از جشنواره بود. فلسطینیها در مقابل سؤال آزادی یا مرگ قرار گرفتهاند. امیدوارم همه شما مردم غزه را در قلبتان نگه دارید و به احترام مردم غزه از جای برخیزید.» محمدحسین حقیقی پس از دریافت جایزه ویژه مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری برای مستند «بحران خاموش» درخواست کرد این جایزه را زمانی به او بدهند که فیلم را رئیسجمهور و هیأت دولت دیده باشند. در بخش مراسم اهدای جوایز بخش شهید آوینی، مصطفی رزاق کریمی پس از اهداء جایزه و تندیس نقرهای شهید آوینی به مستند «احمد» از اهمیت پژوهش در حوزه مستند گفت: «تحقیق درباره دوران معاصر انقلاب مهم است تا بدون تحریف و دروغ بتوانیم درباره آن کار کنیم.»
آخرین جایزه برای ناصر طهماسب
بخش درام اهدای جوایز مربوط به جایزه بهترین گوینده گفتار متن بود که به زندهیاد ناصر طهماسب برای مستند «مه ۱۹۶۸» رسید. احسان امی، کارگردان مستند با دریافت این جایزه گفت: «امروز که به من گفتند ایشان کاندیدا هستند، هرچه تلاش به برقراری ارتباط میکردیم، موفق نمیشدیم. نمیدانستیم چه اتفاق غمباری افتاده است. آقای طهماسب در برابر هیولای نطقکش شبهروشنفکری ایستاد و شخصیتی بزرگ بود.» در پایان این مراسم نیز علی دهکردی، بهعنوان مدیرعامل خانه سینما گفت: «در روزهای اولی که من برای مسئولیت مدیرعامل خانه سینما انتخاب شدم، اسنپ گرفتم و بعد راننده اسنپ به من گفت که من مستندسازم و عضوی از خانه سینما. همان لحظه من فکر کردم کلید خانهای را در دست گرفتم که یک مستندساز بهعنوان موتور دانش، خلاقیت و هنر راننده اسنپ شده است. اما حالا خوشحالم که این جوان در این سالن جایزه گرفت و جمعیت انبوهی برای او دست زدند. امیدوارم سینماحقیقت بتواند حقیقت سینمای فاخر ما را به گوش و چشم کسانی که چشم و گوششان را بر حقیقت سینما بستند، باز کنند.»