تبعات ده‌ها سال نسل‌کشی بی شرمانه گریبان سران تل‌آویو را گرفته است
فرار گسترده صهیونیست‌ها از شهر اشباح
جوزف ماساد، استاد رشته «مطالعات عرب»
در دانشگاه کلمبیای امریکا
مترجم: وصال روحانی
از دو سال و اندی پیش که دولت فعلی رژیم صهیونیستی به نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو سر کار آمد، این باور در غرب و البته در نزد احزاب مخالف در سرزمین‌های اشغالی وجود داشته که کابینه‌ای بشدت افراطی و نژادپرست در تل‌آویو به قدرت رسیده است.
کار تا آنجا پیش رفت که این دولت - که حاصل ائتلاف نتانیاهو با طیفی از تندروترین احزاب صهیونیست بود - در خود سرزمین‌های اشغالی هم بتدریج به عنوان رادیکال‌ترین و نژادپرست‌ترین کابینه توصیف شد و آن را دولتی فاشیستی نامیدند. هرچند که اغلب کارشناسان مسلمان از همان بدو پیدایش رژیم جعلی اسرائیل در سال 1948 این دولت را آپارتایدی خوانده و از مظالم آن در حق فلسطینی‌هایی که هر روز بیش از روز قبل حقوق آنها پایمال می‌شد، سخن‌ها گفته بودند.
نسل‌کشی فلسطینیان به دست صهیونیست‌ها با طوفان اخیر الاقصی شدت گرفته و بیش از 26 هزار شهید که احتمالاً - با احتساب اجسادی که زیر آوارها مانده‌اند- به بیش از 30 هزار نفر می‌رسد و علاوه بر آن ثبت آمار فزون‌تر از 70 هزار مجروح را روی دست ملت فلسطین گذاشته است. اما این فرایندی است که از همان بدو استقرار صهیونیست‌ها در سرزمین آبا و اجدادی فلسطینی‌ها یعنی از 76 سال پیش شروع شده بود. این پاکسازی بی‌شرمانه قومی از آن زمان تا امروز که یک ماه از شروع سال 2024 می‌گذرد، بیش از 150 هزار فلسطینی را قربانی مطامع نژادپرستانه دولت نامشروع تل‌آویو کرده و موجب شهادت، جراحت یا معلولیت آنها شده و فزون‌تر از 3 میلیون نفر از مردم فلسطین را آواره کرده و هر روز هم بر این آمار می‌افزاید؛ رویدادی که نقطه اوج تجلی آن طی جنگ جاری در نوار غزه مشاهده شده است. منطقه‌ای که حدود 110 روز است به طور دائم توسط نیروی هوایی ارتش ضدبشری اسرائیل بمباران می‌شود و به یک ویرانه تمام‌عیار تبدیل شده است. هرچند که به این باریکه محدود نشده و در کرانه باختری نیز شاهد حملات نیروهای نظامی و امنیتی و همچنین شهرک‌نشینان صهیونیست به فلسطینیان ساکن این منطقه هستیم.
این تاوان‌دهی تا کی ادامه دارد؟
از همه بدتر این نکته است که امریکا و سایر دولت‌های بزرگ غربی طی جنگ جاری در باریکه غزه از هیچ کاری در راه تقویت و تجهیز جنایتکاران صهیونیستی دریغ نکرده و آنها را تا بن دندان مسلح کرده‌اند تا شرکای آشکار دولت جعلی تل‌آویو در این نسل‌کشی بی‌شرمانه باشند. آنها البته در تمامی این سال‌های طولانی روش مذموم فوق را در دستور کار خود داشتند و انواع کمک‌‌های آشکار و نهان را به اسرائیلی‌ها ارائه می‌کردند تا این رژیم آپارتایدی هزاران هزار نفر از فلسطینی‌های مظلوم را از سرزمین‌های متعلق به آنها اخراج کند و در این مناطق برای صهیونیست‌ها و مهاجران صهیونیست اروپایی که از سال‌ها پیش در منطقه مستقر شده بودند، شهرک‌سازی کند. بهای این اقدام غیرقانونی، بی‌خانمان شدن صدها هزار فلسطینی بوده که دیگر کاشانه‌ای ندارند و به جای آن برای صهیونیست‌ها خانه‌سازی شده و آنها را عملاً در محل «مال غیر» و آنچه متعلق به آنان نیست، استقرار بخشیده است. ضمن آنکه با این سیاست هر روز از میزان اراضی‌ای که در اختیار فلسطینی‌هاست، کاسته می‌شود. بنابراین در حال حاضر سؤال اصلی موجود این نیست که آیا دولت اسرائیل، غاصب و نژادپرست و قاتل است یا خیر (که صد البته هست) بلکه سؤال بر سر این است که آیا وظایف جامعه جهانی برای تأدیب این جنایتکاران بالفطره بدرستی انجام شده و اینکه این تلاش‌ها تا چه میزان انجام نشده باقی مانده و فلسطینی‌ها تا کی و چگونه می‌خواهند تاوان عظیم این همه تساهل را بدهند؟
چرا به اروپا برنمی‌گردید؟
اورسولا فون درلاین، رئیس آلمانی اتحادیه اروپا با تأکید بر اینکه یهودیان باید در اروپا بمانند و دلیلی برای کوچ‌شان به خاورمیانه و مستقر شدن‌شان در سرزمین آبا و اجدادی فلسطینی‌ها وجود ندارد، متذکر شده است که یهودیان ذاتاً ایده‌های صهیونیستی ندارند و برعکس، جنایات دولت غیرقانونی تل‌آویو در حق فلسطینی‌ها را محکوم می‌کنند و خواستار به پایان رسیدن این روند هستند. با این حال نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که تعداد زیادی از یهودیان مستقر در آسیا و اروپا معتقدند، میزان خشونت به کار گرفته شده توسط اسرائیلی‌ها برای عقب راندن فلسطینی‌ها به حد کفایت نرسیده و بر خشونت‌های ددمنشانه به کار گرفته شده توسط ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ جاری غزه مهر تأیید می‌زنند. این در حالی است که صهیونیست‌ها در خیال‌های خام خود به طرز مذبوحانه‌ای در تلاش هستند و طراحی‌هایی کرده‌اند تا بر مبنای آنها فلسطینی‌ها را از خاک غزه دیپورت کرده و در منطقه‌ای دیگر (صحرای سینا در مصر) مستقر کنند که البته این طرح خباثت‌آمیز به دلیل مخالفت‌های برخی کشورهای عربی همچون مصر و اردن تحقق نیافته است. امروزه شماری قابل توجه از نظریه‌پردازان غربی می‌گویند، برایشان جای تعجب دارد که چرا یهودیان مستقر در سرزمین‌های اشغالی به اروپا که جا و امنیت بیشتری را برای آنها فراهم می‌آورد، باز نمی‌گردند و به چه سبب بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر کودک‌کش اسرائیل و دار و دسته افراطی او همچنان اصرار بر نگهداری «هم‌کیشان» خود در خاورمیانه‌ای دارند که موج نفرت علیه آنها به پدیده‌ای همه‌گیر تبدیل شده است. حتی عقل و منطق هم به کابینه به‌اصطلاح جنگ تل‌آویو این پیام صریح را می‌دهد که از تلاش بی‌حاصل برای بیرون راندن فلسطینی‌های تسلیم‌ناپذیر از باریکه غزه دست بردارند و فکر دیگری برای ساماندهی به امور آشفته صهیونیست‌ها در سر بپرورانند. دولت جعلی تل‌آویو با کتمان این حقیقت آشکار هر روز بر حجم جنایات عظیم خود در غزه و کرانه باختری افزوده و کاری کرده که از باریکه غزه چیزی جز هزاران هزار ساختمان ویران شده برجای نماند. صدها انسان زیر آوار منتج از بمباران‌ها بمانند و هزاران مجروح حتی از امکان آسایش در بیمارستان‌ها محروم بمانند، زیرا هواپیماهای جنگنده رژیم صهیونیستی حتی بیمارستان‌ها و مدارس را هم بمباران می‌کنند و به خانه‌های مسکونی هم رحم نمی‌کنند.
شکست محتومی که دیر یا زود از راه می‌رسد
از زمان شروع موشک‌باران تل‌آویو توسط سازمان حماس و وزیدن طوفان جانانه الاقصی به سمت سرزمین‌های اشغالی، تعداد زیادی از مهاجران یهودی و صهیونیست از تل‌آویو گریخته و دوباره در اروپا مأوا گرفته‌اند زیرا آنچه در این سرزمین دیگر وجود خارجی ندارد، امنیت برای اشغالگرانی است که در دهه‌های اخیر انواع ستم‌ها را بر مردم فلسطین روا داشته‌اند. این روند از سوی تاریخ‌دانان به‌درستی «مهاجرت معکوس» نامگذاری شده زیرا اگر یهودیان در سال 1948 از اروپای ناامن برخاسته از انبوه ضایعات جنگ جهانی دوم گریختند و آسایش را در خاورمیانه و سرزمین فلسطینی‌ها جستند، اینک در تقابل با شعله‌های خشم برحق رزمندگان جنبش‌های مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) و «جهاد اسلامی» سریع‌ترین راه نیل به سلامتی را گریز هر چه سریع‌تر از تل‌آویو و حیفا و مستقر شدن مجدد در اروپا می‌یابند. در همین ارتباط طی ماه‌های اخیر بسیاری از یهودیان متمول ساکن سرزمین‌های اشغالی شامل پزشکان، مهندسان و متخصصان به کشورهایی همچون انگلیس کوچ کرده و آنجا رحل اقامت افکنده‌اند، به‌طوری‌که تل‌آویو این روزها بیشتر به شهر اشباح شبیه است تا محل زندگی عادی و رایج. هر مسافری که به سرزمین‌های اشغالی می‌آید به‌سرعت درمی‌یابد که وحشتی گسترده بر این منطقه حکم می‌راند و جوخه‌های مجهز اسرائیلی از دست اقدامات متهورانه گردان‌های عزالدین قسام (بازوی نظامی حماس) در امان نیستند و گوشه پنهان و امنی می‌جویند. به خاطر همه این مسائل است که تشدید هر روزه بمباران‌های غزه بیش از پیش یک عمل سبعانه و محصول ذهن‌های بیمار و مغزهای جنگ‌طلب مستقر در تل‌آویو نشان می‌دهد و طبعاً شکست بزرگ اخلاقی و نظامی آنها را گواهی می‌کند؛ شکستی که شاید زمان دقیق آن نامشخص باشد اما در تحقق دیر یا زود آن کوچک‌ترین تردیدی وجود ندارد و رویدادی محتوم برای همه رادیکال‌های آدمکش در سرزمین‌های اشغالی است.
منبع: Middle East Eye