اما... این نقطه امن، این پناهگاهی که باید جان پناه میبود، جایی شد برای گرسنگی و تحمل سرمای زمستان و اکنون دو روز است شدیدترین حملات را متحمل میشود و هر لحظه از گوشهای صدای انفجاری برمیخیزد و باز هم سکوت مدعیان دروغین حقوق بشر است که بر سرشان آوار میشود. این است اندوه رفح... اندوهی که صدای ناله آن دل هر انسانی را به لرزه میاندازد...