در حافظه موقت ذخیره شد...
فضای مجازی
سعید مستغاثی در صفحه اینستاگرامش پستی درباره مراسم اختتامیه جشنواره ونیز منتشر کرده و درباره آن نوشته: «سارا فریدلند، فیلمساز یهودی - امریکایی با فیلم «تماس خانوادگی» دو جایزه بهترین فیلم اول و کارگردانی بخش افق‌های جشنواره ونیز را دریافت کرد.
او پس از دریافت این جوایز در مراسم اختتامیه گفت: «به عنوان یک هنرمند امریکایی - یهودی باید توجه داشته باشیم این جایزه را در حالی دریافت می‌کنم که سیصد و سی و ششمین روز نسل‌کشی اسرائیل در غزه و هفتاد و ششمین سال اشغال فلسطین را شاهد هستیم.
این مسئولیت ما به عنوان فیلمساز است تا از این فرصت‌ها برای جلوگیری از فرار رژیم یاد شده از مجازات در صحنه جهانی استفاده کنیم. من در همبستگی با مردم فلسطین و مبارزه آنها برای آزادی، در کنارشان ایستاده‌ام.»
اسکندر کوپتی برنده جایزه بهترین فیلمنامه در بخش افق‌ها برای فیلم «تعطیلات مبارک» نیز پس از دریافت جایزه خود گفت: «عمیقاً از دوران سخت ۱۱ ماه گذشته متأثرم... اینک انسانیت و اخلاق همگان با وجود نسل‌کشی مداوم در غزه، مورد قضاوت قرار می‌گیرد... همچنین در جریان فرش قرمز فیلم ایتالیایی «احساس بهتر»، لینو موسلا، بازیگر ایتالیایی تی‌شرتی با نوشته «فلسطین را آزاد کنید» به تن داشت و لورا مورانته دیگر بازیگر این فیلم نیز بادبزنی همراه داشت که پیامی به این شرح روی آن نوشته بود:«نسل‌کشی غزه را متوقف کنید.»
حضور آدم‌های کاربلد، برگ برنده«گل یا پوچ»
مهراب قاسم‌خانی، نویسنده کمدی نوشت: «من بیننده ریلیتی‌شو‌ها و گیم‌شو‌های ایرانی نیستم که بتونم بگم «گل یا پوچ» بهترین برنامه از این نوعه که ساخته شده، ولی در همون حد یکی دو قسمتی که از بعضی برنامه‌های مشابه دیدم، «گل یا پوچ» برام از هر چیزی که تا حالا دیدم جذاب تره. چرا؟ ابتدا به این دلیل که از نظر من اینکه یک برنامه مشابه برنامه‌های خارجی باشد ضعف محسوب نمی‌شود، ولی این برنامه در کنار اورجینال بودن، طراحی دقیق و حساب‌شده‌ای دارد و قوانینی که به این بازی سنتی اضافه کرده، نه‌تنها باعث شلوغی و شلختگی نشده، بلکه به هیجان و جذابیتش هم اضافه کرده است.
نکته دیگر اینکه به نظرم حضور آدم‌هایی که کارشان را بلد هستند و در آن تخصص دارند، برگ برنده اصلی این کار و نشان‌دهنده جسارت سازندگان این برنامه است که برای جذب مخاطب دنبال چهره‌های شناخته‌شده نرفته‌اند. نکته بعدی این است که به نظرم مهران مدیری بهترین انتخاب برای اجرای این برنامه است.
شاید هر مجری دیگری تلاش می‌کرد بیشتر خودنمایی کند و دیالوگ بگوید و جلب‌توجه کند، ولی مهران با اینکه می‌دانیم این توانایی را بیشتر از خیلی‌ها دارد، هوشمندانه عقب کشیده و اجازه داده فضای برنامه دست شرکت‌کننده‌ها باشد و... خلاصه که تبریک میگم به گروه سازنده «گل یا پوچ» و امیدوارم استقبال بیننده‌ها آنقدر باشد که حالشان خوب شود و فصل‌های بعدی را بسازند.»
چالش های«کارآموز» در هفته‌های باقی‌مانده به انتخابات امریکا
فیلم «کارآموز» ساخته علی عباسی، کارگردان ایرانی-دانمارکی درباره جوانی دونالد ترامپ، قرار است تنها چند هفته پیش از انتخابات ایالات متحده در امریکا و کانادا به نمایش درآید. اما این فیلم از روز اول چالش‌های بسیاری را از انتقاد تند کارزار انتخاباتی ترامپ تا عدم تمایل پخش‌کننده‌ها پشت سر گذاشته است.
ماجرای این فیلم از دهه ۱۹۸۰ آغاز می‌شود. در آن زمان ترامپ جوان کارآموز روی کوهن، وکیل امریکایی بود و همچنین تلاش می‌کرد در بازار املاک و مستغلات نیویورک نامی برای خود دست و پا کند.
این فیلم که برای نخستین بار در جشنواره کن به نمایش درآمد، از همان ابتدا با چالش‌های بسیاری روبه‌رو شد؛ هیچ کدام از استودیو‌های فیلمسازی برای نمایش آن پیشنهادی ندادند. همچنین تیم حقوقی ترامپ برای این فیلم، نامه هشدار‌آمیز فرستاد و درخواست توقف نمایش آن را کرد. چالش دیگر هم خروج دن اسنایدر، یکی از سرمایه‌گذاران اصلی از فیلم بود.
اما سرانجام، استودیوی فیلمسازی «برایرکلیف اینترتینمنت» هفته گذشته اعلام کرد، فیلم «کارآموز» علی عباسی روز ۱۱ اکتبر به نمایش در می‌آید.
علی عباسی، کارگردان ایرانی-دانمارکی این فیلم درباره فیلم «کارآموز» گفت: «سر تا ته این پروژه جنون‌آمیز است. هنوز هم کامل به پایان نرسیده است و شاید دیوانه‌وارتر هم بشود.» کارزار انتخاباتی ترامپ از همان ابتدا بشدت مخالف این فیلم بود. استیون چونگ، سخنگوی این کارزار این فیلم را «کاملاً تخیلی» خوانده بود. او نمایش «کارآموز» را در سینماهای امریکا «مداخله نخبگان هالیوود در انتخابات» عنوان کرد.
به نظر عباسی دست و پنجه نرم کردن با سیاست، از مسئولیت‌های او به عنوان یک فیلمساز است. او می‌گوید که اگرچه ترامپ همه جا حضور دارد، اما تاکنون تلاش‌های ناچیزی برای درک شخصیت واقعی رئیس‌جمهور پیشین امریکا انجام شده است.