جواب این سؤال بین پیشکسوتان و علاقهمندان به کشتی متفاوت است؛ برخی از قهرمانان کشتی معتقد هستند که علیرضا دبیر در پایان همین چهار سال برود و برخی دیگر با توجه به اقدامات مهم او در ساخت امکانات، خواهان حضورش در فدراسیون کشتی هستند.
علیرضا دبیر 26 تیر 1398 رئیس فدراسیون کشتی شد و حالا تیر 1402 دوره چهارساله او به پایان میرسد و شاید الان بهترین زمان برای قضاوت کردن درباره عملکرد علیرضا دبیر باشد. مهمترین کار علیرضا دبیر در این چهار سال اول مربوط به ساخت و سازهای زیادی است که انجام شد و کشتی ایران صاحب کمپ تیمهای ملی شد. امکاناتی که شاید تا 50 سال دیگر کشتی ایران از نظر زیر ساخت نیازی به ساخت و ساز نداشته باشد. کاری مهم و بزرگ که مهمترین دستاورد علیرضا دبیر محسوب میشود. البته عملکرد او به لحاظ فنی هم قابل حمایت است. زمانی که او فدراسیون کشتی را تحویل گرفت، کشتی فرنگی و آزاد ایران در بدترین شرایط ممکن قرار داشتند اما حالا هم در آزاد و هم در فرنگی حرفهای زیادی برای گفتن دارند. با وجود این شاید مهمترین نقد به علیرضا دبیر مربوط به استفاده از نیروی انسانی در کشتی باشد. بسیاری از بزرگان و قهرمانان کشتی به دلیل اختلاف نظر با رئیس فدراسیون کشتی از چرخه کار دور هستند. وقتی دبیر رئیس فدراسیون کشتی برخی از قهرمانان نامی مثل اکبر فلاح، حسن رحیمی و کمیل قاسمی به واسطه ارتباط نزدیک با مدیریت قبلی حاضر به همکاری با دبیر نبودند اما با این حال در کنار او بزرگانی مثل محمد بنا، حمید سوریان، مراد محمدی، غلامرضا محمدی و امید نوروزی حضور داشتند اما حالا بعد از گذشت چهار سال نه از نزدیکان رسول خادم خبری است و نه از دوستان نزدیک دبیر که در بدو ورود به فدراسیون او را همراهی کردند. برخی به خاطر همین روند اعتقاد دارند که علیرضا دبیر با وجود عملکرد قابل دفاع در فدراسیون کشتی بهتر است که دوران حضورش در کشتی را طولانی نکند. برخی از بزرگان کشتی مثل منصور برزگر اصلاً با برگزاری انتخابات در سال جدید مخالف هستند. پیشنهاد برزگر برگزاری انتخابات بعد از المپیک است و اعتقاد دارد که انتخابات کشتی تا بعد از المپیک به تعویق بیفتد و بعد کشتی رئیس خود را بشناسد. باید منتظر این چند ماه ماند و دید که علیرضا دبیر چه میکند؛ آیا به حرفی که در محافل خصوصی زده و خبر از نیامدن داده عمل میکند یا ترجیح میدهد به ریاستش در مجموعه کاخ گونهای که برای کشتی ساخته ادامه دهد.