با ترور رزم آرا در 16 اسفند 1329 مهد آزادی این واقعه را شادمانه استقبال میکند و با چاپ یک فوق العاده با عناوینی چون «رزم آرا هم در دریای سیاه نفت فرو رفت» به دفاع از شهید خلیل طهماسبی میپردازد تا جایی که اعلامیه آن شهید بزرگوار را نیز چاپ میکند و در مورد خلیل طهماسبی ضارب رزم آرا عنوان «قهرمان» را به کار میبرد و خواهان آزادی وی میشود.
از این تاریخ به بعد تنور مبارزات گرمتر میشود و صف آرایی مردم مبارز از یک سو و تلاش و تهدیدهای دشمنان ملت از سوی دیگر به سرکردگی دولت انگلیس و درباریان دست نشانده و نمایندگان و عوامل آنها در مجلس شورای ملی پررنگتر شده به اوج میرسد. همزمان با این حرکات، لحن مطبوعات مبارز آذربایجان نیز قاطعتر و افشاکننده تر از روزهای پیشین میشود. مجلس سنا به ناچار رأی مجلس شورای ملی را تأئید میکند و روز 29 اسفند 1329 اولین مرحله نبرد برای ملی کردن نفت را با پیروزی به پایان میرسد.
پیروزی مردم در نهضت نفت
مهد آزادی، با درج پیام آیت الله کاشانی به مناسبت پیروزی مردم در نهضت نفت، در اولین شماره بعد از پیروزی نهضت مینویسد: «به کوری چشم اخلالگران و بهرغم عمال و ایادی پست کمپانی نفت بر اثر مبارزات دامنه دار رجال برجسته ایران، صنعت نفت در سراسر کشور ایران ملی اعلام شد.»
مهد آزادی در نتیجه مبارزات مستمرش یکی از هدفهای عوامل دربار برای حمله و تخریب میشود تا آنجا که در قیام 30 تیر 1331 دفتر روزنامه توسط دار و دسته محمد دیهیم، که از سرکردگان فدایی شاه بود، مورد تعرض قرار میگیرد. متعاقباً آیت الله کاشانی پیشوای مذهبی نهضت نفت طی نامه ای به شادروان سیداسماعیل پیمان مدیر مبارز روزنامه مهد آزادی از خدمات و مبارزات مهم مهد آزادی در یاری رساندن به پیروزی نهضت ملی نفت قدردانی مینماید.