دبیر گروه تاریخ
شهید ژانی بت اوشانا بعد از حدود چهل سال به میهن بازگشت اما بازگشتی که همه فکر میکردند غریبانه است؛ چرا که وقتی آمد پدر و مادر او در فراغش آن قدر خون دل خوردند و چشمانشان به در منتظر و خیره ماند تا آخر از این دنیا پرکشیدند. درست است ژانی از خانواده اقلیتهای مذهبی و آشوری بود اما ملت ایران نگذاشت ژانی غریب بماند و مادرها و خواهرها، پدرها و برادرها در مراسم تشییع با چشمانی گریان به گونهای وی را بدرقه کردند که شد عزیز همه ایران.