« در ماه سپتامبر، قوه مقننه کالیفرنیا نسخه خاص خود از چنین سیاستی را تصویب کرد که فرماندار گاوین نیوسام گفته است آن را امضا خواهد کرد.از آنجایی که اکثر شرکتهای بزرگ در بسیاری از این حوزهها، اگر نگوییم همه، تجارت میکنند، قوانین جدید در سراسر جهان موج میزند و در مجموع نشاندهنده رژیم جدیدی است که به افشای داوطلبانه متکی نیست، بلکه از شرکتها میخواهد که حقایق سخت را در مورد اینکه چگونه با تغییرات آب و هوایی مواجه میشوند، بیان کنند.» «دنیای شرکتها بر سر این روند نوظهور تقسیم شده است. شرکتهایی که در حال انطباق با تغییرات اقلیمیهستند، از آن حمایت میکنند، این قوانین به مردم کمک میکند تا تشخیص دهند کدام کسب و کارها خوب عمل میکنند و با انجام این کار، معیارهای جدیدی برای شرکتها و صنایع ایجاد میشود. از سوی دیگر، برخی از شرکتها میترسند که این افشاگریها موضوعات منفی را در مورد عملیات آنها آشکار کند. شرکتهایی که ادعا میکنند از آسیبهای ناشی از آب و هوای شدید مصون هستند، مجبور خواهند شد با دقت بیشتری فعالیت خود را ارزیابی و آسیبپذیریهای خود را به طور عمومی تصدیق کنند. در همین حال، شرکتهایی که به دروغ ادعا میکنند که در مرحله گذاربه عبارت دیگر «رهبری شستشوی سبز» هستند، فریب خود را آشکار خواهند کرد.»
مقالهای که در اوایل سال جاری در مجله Science منتشر شد، شکاف گستردهای را بین شرکتهای با بهترین و بدترین عملکرد در مورد کربنزدایی نشان داد. محققان دادههای 15000 شرکت دولتی در سراسر جهان را بررسی کردند و هزینه پولی آسیبهای آب و هوایی را با سودی که ایجاد میکنند مقایسه کردند. آنها دریافتند که بدترین آلایندهها به طور قابل توجهی خسارات ناشی از آب و هوا را به اقتصاد جهانی وارد میکنند تا شرکتهایی که آلودگی کمتری دارند.
مایکل گرین استون، نویسنده این مطالعه، استاد اقتصاد در دانشگاه شیکاگو، این یافته را چنین خلاصه میکند: «برخی از شرکتها همان کارهای مشابه را به روشی کثیفتر انجام میدهند.»
به گفته تایم «مطالعه Science اسامی را نام نمیبرد، اما با اعمال قوانین افشا، به زودی میتوانیم نامها را روی اعداد قرار دهیم. از همان ابتدا، این اطلاعات باید به مصرفکنندگان و کسبوکارها در انتخابهای سازگار با آب و هوا کمک کند. شاید مهمتر از آن، رهبران آب و هوای قابل تأیید برای افکار عمومی را آشکار کند.»