ابراهیم یزدی با عضویت در نهضت خداپرستان سوسیالیست (۱۳۲۶) شروع کرد. با نخستوزیری مصدق، طرفدار نهضت ملی شدن صنعت نفت شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد، دستگیر نشد بلکه عضو نهضت مقاومت ملی شد و در روزنامه «راه مصدق» مینوشت. در سال ۱۳۳۹ دوباره عضو جبهه ملی شد و در 29سالگی به همراه خانواده ساکن ماساچوست آمریکا گردید. در آنجا به عنوان دبیر شورای مرکزی جبهه ملی ایران، شاخه آمریکا و عضو هیئت اجرایی و مسئول تشکیلات جبهه، عضو هیئت تحریریه مجله «اندیشه جبهه» ارگان جبهه ملی فعالیت کرد و بعدتر در تأسیس نهضت آزادی ایران شاخه آمریکا و تأسیس پایگاه «آموزش جنگهای مسلحانه» ابتدا در مصر و جنوب لبنان مشارکت داشت. وی خودش را به هواپیمایی که امام خمینی(ره) با آن به ایران میآمد رساند و به ایران بازگشت تا معاون مهدی بازرگان در امور انقلاب باشد. او بازجوی مقامات دستگیرشده رژیم سابق در مدرسه رفاه بود و با پایان یافتن عمر کوتاه وزارت کریم سنجابی، وزیر امور خارجه دولت موقت شد. در این دوره، وی پیشنهاد پس دادن هواپیماهای F14 و تجهیزات آمریکایی ارتش را ارائه داد که موفق نشد اما همه قراردادهای ایران و آمریکا را به صورت یکجانبه فسق کرد که موفق شد و میلیاردها دلار پول ایران نزد آمریکا را به آمریکا بخشید. آمریکا نیز به او پاسپورت و شهروندی آمریکا داد (1358). این شهروندی موجبات تعجب مطبوعات آن زمان آمریکا را فراهم کرد (تصویر 1). با تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران و کشف اسناد جاسوسان و رابطان سیا در ایران، دولت بازرگان استعفا داد. ابراهیم یزدی هم مجبور به استعفا شد و تقریبا از همان سال جزء مخالفان دولت و مردم ایران شد. علیرغم این، آمریکا ابراهیم یزدی را برای درمان هم به آمریکا راه نداد و وی درسال 1396 در ترکیه و پشت در سفارت آمریکا، درگذشت.