دلایل ناامنی پیست اسبدوانی بندر ترکمن از زبان فرماندار
بندرترکمن به‌عنوان یکی از پایتخت‌های اسبدوانی ایران، هر سال میزبان کورس‌هایی است که نه‌تنها ورزش، بلکه بخشی از هویت و فرهنگ این دیار را به نمایش می‌گذارد اما این بار، کورس بهاره این شهرستان که قرار بود صحنه‌ای برای رقابت و افتخار باشد، به جای شادی، با سکوتی مرگبار و اشک‌های همراهان امین محمدی، چابکسوار جوان پایان یافت.
به گزارش ایرنا، امید سقلی، فرماندار بندرترکمن به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. وی از زیرساخت‌های فرسوده، گاردریل‌های آهنی غیراستاندارد و دستورات اجرایی‌نشده و در عین حال از تلاش‌های هیات سوارکاری و امید به آینده‌ای ایمن‌تر برای این ورزش می‌گوید.
آیا پیش از این حادثه تلخ، سابقه مشابهی در مسابقات اسبدوانی بندر ترکمن رخ داده بود؟
تا جایی که ما بررسی کردیم، این اولین حادثه منجر به فوت چابکسوار در بندر ترکمن بوده اما در گنبدکاووس، در سال‌های گذشته، حوادث مشابهی رخ داده. باید اعتراف کنم که پس از آن حوادث، اقدامات اصلاحی قابل‌توجهی انجام نشده و این موضوع، خطر تکرار چنین فجایعی را افزایش داده است.
با توجه به حوادث مشابه در گنبدکاووس، چه اقداماتی برای رفع مشکلات زیرساختی انجام شده و چرا این اقدامات کافی نبوده‌اند؟
حقیقت این است که اقدامات خاصی برای رفع مشکلات زیرساختی پیست‌های سوارکاری انجام نشده است. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، گاردریل‌های آهنی قدیمی است که در پیست‌های بندر ترکمن، گنبد و حتی دیگر نقاط کشور استفاده می‌شوند.
این گاردریل‌ها نه‌تنها غیراستاندارد هستند، بلکه در صورت برخورد، می‌توانند خطرناک باشند. در کشورهای پیشرفته، از گاردریل‌های پی‌وی‌سی یا بادی استفاده می‌شود که ایمنی بیشتری دارند. اگر به کلیپ حادثه اخیر نگاه کنید، متوجه می‌شوید که استفاده از تکنولوژی روز شاید می‌توانست از این فاجعه جلوگیری کند.
علاوه بر این، نبود هماهنگی و همدلی بین نهادهای مختلف، مشکل دیگری است. هنوز تکلیف مدیریت مجموعه‌های سوارکاری مشخص نیست. به طور مثال معلوم نیست این مجموعه‌ها تحت نظارت سازمان توسعه و تجهیز اماکن ورزشی هستند یا خیر.
بودجه‌ها و هزینه‌ها هم شفافیت لازم را ندارند. این مسائل باعث شده که پیست‌ها به استانداردهای جهانی نرسند. به نظر من، اینجا نیاز به یک اراده ملی و حمایت جدی از هیات‌های سوارکاری است تا این نواقص برطرف شود.
چرا با وجود دستور وزیر ورزش و جوانان در سال ۱۴۰۲ برای واگذاری مجموعه‌های سوارکاری به هیات‌های محلی، هنوز این دستور هنوز اجرا نشده است؟
این یکی از مطالبات اصلی ما به‌عنوان فرمانداری و اهالی منطقه است. طبق دستور وزیر ورزش و جوانان در سال ۱۴۰۲، قرار بود مجموعه‌های سوارکاری گلستان، شامل پیست‌های گنبدکاووس، آق‌قلا، و بندرترکمن، به وزارت ورزش و سپس به هیات‌های سوارکاری شهرستان‌های مربوطه واگذار شود. این واگذاری می‌توانست تصمیم‌گیری‌ها را محلی‌تر کند و به هیات‌ها امکان دهد که نواقص را سریع‌تر برطرف کنند اما این دستور مسکوت مانده و اجرایی نشده است.
بارها این موضوع را پیگیری کردیم اما هنوز پاسخی روشن دریافت نکرده‌ایم. اگر این مجموعه‌ها به هیات‌های محلی واگذار شوند، دست‌وبال آن‌ها برای مدیریت و رفع مشکلات بازتر خواهد بود.
نتیجه تأخیر در این واگذاری، همین اختلافات و کمبودهای زیرساختی است که شاهدش هستیم. شاید اگر این واگذاری زودتر انجام شده بود، امروز شاهد چنین حادثه‌ای نبودیم. مطالبه ما این است که هرچه سریع‌تر تکلیف این موضوع مشخص شود.
پیش از برگزاری کورس اخیر که به این حادثه تلخ منجر شد، آیا بررسی‌های ایمنی و فنی لازم برای پیست، اسب‌ها، چابکسواران انجام شده بود؟
بله، هیات سوارکاری بندرترکمن در حد توان خود بررسی‌های لازم را انجام داده است. وضعیت اسب‌ها و چابکسواران به‌طور مرتب رصد می‌شود و این بررسی‌ها به‌صورت منظم انجام می‌شود اما باید توجه داشت که برخی نواقص زیرساختی، مانند گاردریل‌های غیراستاندارد یا کمبود امکانات ایمنی، خارج از توان هیات شهرستانی است و نیاز به بودجه و حمایت در سطح ملی دارند.
بااین‌حال، باید تأکید کنم که مسابقات بندر ترکمن با نظم و دقت بسیار برگزار می‌شود. تمام کورس‌ها سر وقت اجرا می‌شوند که نشان‌دهنده تعهد و تلاش هیات سوارکاری است. اما مشکلات زیرساختی همچنان پابرجاست و تا زمانی که این نواقص برطرف نشود، نمی‌توانیم ادعا کنیم که پیست کاملاً ایمن است.
آیا در این حادثه، قصوری از سوی نهاد یا فردی رخ داده است؟
برای پاسخ دقیق به این سؤال، باید منتظر نتایج بررسی‌های رسمی باشیم. فدراسیون سوارکاری یک کمیته حقیقت‌یاب تشکیل داده که در حال بررسی موضوع است. کالبدشکافی اسب در جریان است تا مشخص شود آیا دوپینگ یا مشکل دیگری در کار بوده است.
این نشان می‌دهد که فدراسیون کار خود را جدی گرفته است. تا زمانی که نتایج این بررسی‌ها اعلام نشود، نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم که قصوری رخ داده یا خیر اما به‌طور کلی، این حادثه نتیجه کمبودهای زیرساختی و نبود استانداردهای لازم است. اگر پیست‌ها ایمن‌تر بودند، شاید امروز امین محمدی در کنار ما بود.
برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی، چه برنامه‌هایی برای ارتقای ایمنی پیست بندرترکمن در نظر گرفته شده است؟
مهم‌ترین اقدام، اصلاح زیرساخت‌هاست. همان‌طور که گفتم، گاردریل‌های آهنی باید با گاردریل‌های پی‌وی‌سی یا بادی جایگزین شوند. این مشکل نه‌تنها در بندرترکمن، بلکه در گنبد و دیگر نقاط کشور هم وجود دارد. این گاردریل‌های قدیمی خطرناک هستند و باید به‌روز شوند. همچنین، واگذاری مجموعه‌ها به هیات‌های محلی و تصمیم‌گیری در سطح استانی می‌تواند به رفع سریع‌تر نواقص کمک کند.
علاوه بر این، بحث آموزش بسیار مهم است. ما با هیات سوارکاری صحبت کردیم و آن‌ها هم دغدغه آموزش دارند. آموزش‌های منظمی برای چابکسواران و مربیان برگزار می‌شود اما باید سطح این آموزش‌ها بالاتر برود.
دعوت از مربیان ملی و حتی بین‌المللی می‌تواند کیفیت کار را بهبود بخشد. این موضوع به‌ویژه برای رده‌های سنی پایین‌تر اهمیت دارد تا چابکسواران جوان با استانداردهای جهانی آشنا شوند.
آیا برنامه‌ای برای آموزش تخصصی‌تر به چابکسواران و مربیان، به‌ویژه در رده‌های سنی پایین‌تر، وجود دارد؟
بله، آموزش یکی از اولویت‌های ماست. هیات سوارکاری بندر ترکمن در حال حاضر برنامه‌های آموزشی خوبی دارد و این کار را با جدیت دنبال می‌کند اما معتقدیم که باید مربیان و مدرسان در سطح ملی و حتی کلاس جهانی به منطقه دعوت شوند.
این کار می‌تواند سطح کیفی چابکسواران و مربیان را به‌روز و جهانی کند. در حال حاضر، آموزش‌ها در سطح شهرستان به‌خوبی انجام می‌شود اما با حمایت بیشتر، می‌توانیم کیفیت را بالاتر ببریم. هدف ما این است که چابکسواران جوان ما نه‌تنها در ایران، بلکه در مسابقات بین‌المللی هم بدرخشند.
پس از این حادثه، وضعیت برگزاری مسابقات اسبدوانی بندرترکمن چگونه خواهد بود؟
مسابقات بندرترکمن تعطیل نشده و طبق برنامه کورس بهاره و تابستانه ادامه خواهد داشت. اما به احترام مرحوم امین محمدی، که از چابکسواران بسیار خوش‌اخلاق و محبوب بود، مراسم یادبودی در روز جمعه، ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، در پیست سوارکاری بندرترکمن برگزار خواهد شد.
این مراسم فرصتی است برای گرامیداشت یاد این عزیز و همدردی با خانواده و جامعه سوارکاری. ما امیدواریم که با اصلاح زیرساخت‌ها و افزایش ایمنی، بتوانیم این ورزش را با افتخار و بدون چنین حوادثی ادامه دهیم.
انتهای پیام/