همکاریهای میدانی اولویت روابط بینالملل در دوران جنگ

نوذر شفیعی استاد دانشکده مطالعات جهان در یادداشتی نوشت: دیدار عباس عراقچی با وزیر خارجه و رئیس جمهوری روسیه را صرفاً میتوان در چهارچوب روابط دیپلماتیک و ارتقای سطح هماهنگی جهت تحولات جاری و آتی در جنگ ایران و اسرائیل تصویر کرد.
اقدامات دیپلماتیک ایران همسو با تلاشهای میدانی که رزمندگان ما در عرصه موشک و دفاع انجام میدهند نباید مسکوت باشد و این پویایی و تکاپو اقدامات مفید و ارزشمندی است که در زمان جنگ میتواند تا حدی باعث کاهش آسیب به کشور شود. از این رو باید این امر را مدنظر داشت که انتظار از کشوری مثل روسیه برای مداخله نظامی در این جنگ چندان محلی از اعراب ندارد. به دیگر سخن هرچند من به عنوان یک شهروند ایرانی این انتظار را از یک متحد راهبردی دارم که در ایام دشواری تمام قد در کنار کشورم بایستد اما واقعیت میدان چیز دیگری است و این کشورها ملاحظات خاص خود را در زمینه امنیت بینالمللی دارند. ضمن اینکه تجربیات گذشته نشان داده است که روسیه در روابط ایران و آمریکا ظرفیت بالایی برای میانجیگری و سازندگی ندارد و این طبیعی است که کشورها در روابط بین الملل برپایه منافع ملی خود عمل کنند. در عین حال تجربه فعلی به ما کمک خواهد کرد تا درک روشن و واقع بینانهای از موضوع اتحاد و روابط راهبردی در روابط بینالملل داشته باشیم. در این راستا تأمین نیازهای دفاعی در شرایط بحران، همکاریهای تکنولوژیک و امنیتی در این عرصه بخش قابل توجهی از این روابط است. اقداماتی نظیر ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جاری و ارائه پیشنویس قطعنامه محکومیت حملات آمریکا و اسرائیل به ایران به خودی خود اقدامات مثبتی در روابط بینالملل است اما باید توجه داشت که در زمان جنگ اقدامات و همکاریهای میدانی در اولویت نخست است.ایران آنلاین
انتهای پیام/
انتهای پیام/