دوری از خانواده و خبرهای بد، بچهها را بهم ریخته بود
جلوه: تیم ملی روزهای قشنگی را رقم میزند
ورزش
107157

تیم ملی والیبال بعداز نتایج نه چندان دلچسب در روزهای تلخ ، هفته دوم را با شکست صربستان میزبان هفته دوم لیگ ملتها شروع کرد. نتیجه ای که با تقویت روحیه بازیکنان، تیم ملی والیبال به روزهای اوجش برمی گردد.
مهری رنجبر _ خبرنگار گروه ورزشی: تیم پیاتزا ساعت ۱۸ امروز در بازی سوم به مصاف آلمان می رود. اما مهدی جلوه ملی پوش جامانده از لیگ ملتها درباره هفته اول و وضعیت بد بچهها در برزیل، حرفهای جالبی دارد. او این روزها با صلاحدید پیاتزا تک و تنها تمرین می کند تا برای جام جهانی آماده شود.
سه باخت و یک برد تیم ملی در هفته اول لیگ ملتها را چطور ارزیابی میکنی؟
تیم ملی والیبال ایران تقریباً سه، چهار سال خیلی متفاوتی را در لیگ ملتها داشته است. امسال با پوستاندازی، بازیکنانی در ترکیب تیم قرار گرفتند که تجربه بازی در تیمهای نوجوانان و جوانان هم نداشتند. البته پیاتزا با تیم جوان و باانگیزه بالا خیلی بهتر کار میکند. تیم ملی در هفته اول متأثر از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران در برزیل بازی میکرد. همین مسأله تأثیر منفی روی روحیه بچهها گذاشته بود. من با هر کدام که صحبت میکردم، متوجه میشدم چقدر حالشان بد بود. دوری از خانواده و شنیدن خبرهای نگران کننده بدجوری آنها را بهم ریخته بود. با این حال تیم روند رو به رشدی داشت و بازی به بازی بهتر شد. تیم ملی هفته اول را با برد اوکراین تمام کرد و هفته دوم هم شروع خوبی با شکست صربستان داشت. سبک بازی بچهها روانتر شده و به امید خدا و دعای خیر مردم نتایج خوبی میگیرد.
تو با بچهها در آن روزها صحبت میکردی؟
من با بردیا سعادت، مرتضی شریفی و محمد ولیزاده صحبت کردم. البته به خاطر وضعیت اینترنت، خیلی دیر پیام آنها را دیدم. بزرگترین مسأله دوری آنها از خانوادههایشان بود و اینکه نمیدانستند چه اتفاقی میافتد و هر لحظه فکر میکردند آخرین لحظه زندگی خانوادههایشان باشد، روزهایی که خیلی به بچهها سخت گذشت. به هر حال ریکاوری باخت به خودی خود خیلی سخت است چه برسد به این اتفاقات ناگوار که شرایط را سختتر کرد. اما بچهها سعی میکردند با تمرکز تنها والیبال بازی کنند. همه بچهها غیرتشان را گذاشتهاند تا اسم ایران را در دنیا بالا ببرند و روزهای قشنگی برای والیبال رقم بزنند.
تو به خاطر مصدومیت به لیگ ملتها نرفتی؟
مصدومیت من کامل خوب شده و حتی همان زمانی که تیم میخواست برای هفته اول برود وضعیتم ثابت شده بود و خیلی دوست داشتم کنار تیم باشم اما با صلاحدید پیاتزا در تهران ماندم و تمرین میکردم. پیاتزا مرا برای جام جهانی میخواست و با شدت گرفتن تجاوز رژیم صهیونیستی وقتی تمرین در تهران شدنی نبود، به شمال رفتم و تنهایی آنجا تمرین میکردم تا از برنامه عقب نمانم و در جام جهانی کمک حال تیم باشم.
باشگاه کرهای دراین مدت جویای احوال تو بود؟
باشگاهم خیلی اصرار داشت تا به کره بروم. البته قبل از شروع تجاوز اسرائیل گفتند، بروم کره و با پاسورشان تمرین کنم اما فدراسیون ایمیل زد که بازیکن ما در حال تمرین و آمادگی برای جام جهانی است.
ایران آنلاینانتهای پیام/