صدای عدالت، حقوق ملت و وفاق ملی

ایران آنلاین: اما نکته مهمی که به گفتار آقای پزشکیان در دور دوم انتخابات افزوده شد، تأکید بر «حقوق ملت» بود؛ حقوقی که شامل زنان، جوانان، دانشگاهیان، قومیت‌ها و سایر گروه‌های اجتماعی می‌شد. این تأکید بر حقوق ملت، علاوه بر عدالت اجتماعی که بارها با ارجاع به نهج‌البلاغه و آموزه‌های امام علی(ع) مطرح می‌شد، باعث شد بخش‌هایی از جامعه که پیش‌تر احساس می‌کردند حقوقشان نادیده گرفته شده، به سمت او گرایش پیدا کنند؛ بویژه زنان، جوانان، دانشگاهیان، قومیت‌ها و گروه‌های حاشیه‌ای جامعه، با این رویکرد به آقای پزشکیان رأی دادند و او را به پیروزی رساندند.
در این میان، آقای پزشکیان تلاش کرد گفتمانی را شکل دهد که بتواند هم عدالت اجتماعی و هم حقوق ملت را محقق کند. او مفهوم «وفاق اجتماعی» را به عنوان راهی برای رسیدن به این اهداف مطرح کرد. البته به نظر می‌رسد وفاق اجتماعی، بیشتر به عنوان یک کاتالیزور برای تحقق عدالت و حقوق ملت بود تا هدفی مستقل. در واقع آنچه آقای پزشکیان در پی آن بود، توافق و وفاق سیاسی بود که از مسیر اهمیت ‌یافتن حقوق ملت می‌گذشت.
حالا با گذشت یک سال از انتخاب وی به ریاست‌جمهوری اسلامی ایران و با تحمیل جنگ 12 روزه به ایران، شرایط کشور تغییر کرده و اولویت‌ها نیز دگرگون شده است. بحث‌های عدالت، حقوق ملت و توسعه تا حدی به حاشیه رفت و موضوعاتی مانند «وفاق اجتماعی»، «همبستگی ملی» و «حفظ هویت ملی ایران» در صدر قرار گرفت. در این شرایط، دغدغه اصلی این بود که کشور دچار فروپاشی نشود و آقای پزشکیان توانست نقش مؤثری در این زمینه ایفا کند.
اگر بخواهیم عملکرد یک‌ساله آقای پزشکیان را ارزیابی کنیم، می‌توان گفت او توانسته است، هم مدافع کیان سرزمین و اجتناب از ورود کشور به جنگ طولانی باشد و هم دغدغه صلح را دنبال کند؛ صلحی که به معنای تسلیم نبود، بلکه با هدف حفظ سرمایه‌های اجتماعی و آماده‌سازی جامعه برای مشارکت مثبت در تحقق حقوق اجتماعی‌شان دنبال شد.
در مجموع، آقای پزشکیان در چند عرصه موفق عمل کرده است:
۱. ایجاد وفاق و توافق سیاسی؛ در شرایطی که کشور با تهدیدهای داخلی و خارجی روبه‌رو بود و در حالی که بسیاری از فرماندهان و مدیران کشور هدف ترور قرار گرفتند، اجازه نداد جامعه دچار بی‌ثباتی و بی‌مدیریتی شود.
۲. اصرار بر خروج کشور از فضای جنگ و تلاش برای دستیابی سریع به آتش‌بس؛ این موفقیت صرفاً به دلیل خستگی طرف مقابل نبود، بلکه اراده جدی ایران و دولت پزشکیان نیز در آن نقش داشت.
۳. تلاش برای عبور کشور از شرایط بحرانی و حرکت به سوی آرامش و ثبات.
در پایان باید گفت، آقای پزشکیان توانست با تکیه بر گفتمان عدالت اجتماعی و حقوق ملت، وفاق و همبستگی ملی را تقویت کند و کشور را از بحران‌های جدی عبور دهد.