۲ هزار نفر دستگیر ولی بسیاری در فاصله کوتاهی آزاد شدند

ایران آنلاین: حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه شامگاه ۳۱ تیر، مصاحبه‌ای ۵۹ دقیقه‌ای با شبکه یک سیما داشت که نکات برگزیده از آن را می‌توانید در اینجا بخوانید:

• در جریان جنگ ۱۲ روزه تحمیلی و پس از آن، حدود ۲ هزار نفر دستگیر شدند... کیفرخواست تعدادی از این پرونده‌ها (افراد) صادر شده و به دادگاه رفته و برای رسیدگی در دادگاه نیز تعیین وقت صورت گرفته است؛ البته کیفرخواست تعداد قابل توجهی از پرونده‌ها نیز هنوز صادر نشده است. چون:

۱. بسیاری از این‌ها کسانی بودند که در فاصله کوتاهی آزاد شدند، چون نه جاسوس بودند نه با رژیم صهیونیستی همکاری داشتند؛ این افراد بعد از انجام تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات آزاد شدند.

مثلا: کسانی بودند که در شلوغی‌های پس از بمباران‌ها، مشکوک به نظر رسیده و دستگیر شدند؛ در شرایط جنگی، ظنین شدن‌ها و دستگیری‌ها به خاطر عکسبرداری و فیلمبرداری از محل حادثه، امری طبیعی است، اما چه بسا که برخی از این افراد دستگیر شده، اقدامات خود را در همراهی با دشمن انجام نداده باشند.

۲. رفع شبهه در خصوص برخی از این افراد آزادشده به صورت کامل انجام نشده باشد فلذا این دسته نیز با صدور «قرار» آزاد شدند.

۳. تعدادی از دستگیرشدگان نیز با رژیم صهیونیستی همکاری می‌کردند که البته سطح و نوع این همکاری‌ها متفاوت بود؛ برخی‌ها که دارای ارتباطات تشکیلاتی با رژیم بودند باید ابتدائاً تخلیه اطلاعاتی شوند و شرکای جرم آنها شناسایی گردند که این کار ممکن است مقداری زمان ببرد.

• در قانون ما پیش‌بینی شده که چنانچه فردی در زمان جنگ با کشور متخاصم همکاری داشته باشد باید دستگیر و محاکمه شود؛ بعضاً مجازات‌های برخی از این افراد، سنگین و تا حد سلب حیات است و در مواردی نیز مجازات‌های کمتر در نظر گرفته شده است.
• در جلسات شورای عالی قوه قضاییه که در زمان جنگ و پس از جنگ به صورت مرتب و مستمر در روز‌های دوشنبه برگزار می‌شود دستور داده‌ایم که پرونده‌های مرتبط با متهمین به همکاری با رژیم صهیونیستی، سریع، دقیق و مطابق شرایط جنگی پیش‌بینی شده در آیین دادرسی، مورد بررسی قرار گیرند؛
• (البته) ما موظف هستیم حتی در زمان بحران هم از مرز عدالت و انصاف خارج نشویم؛ من در عین حال که به همکارانم در دادسرا و دادگاه تاکید کرده‌ام پرونده‌های جواسیس و عناصر مرتبط با رژیم صهیونیستی را سریع و قاطع رسیدگی کنند ولیکن گفته‌ام که در رسیدگی‌هایشان، خدا، قانون، انصاف و عدالت را مد نظر داشته باشند.
• هجمه دشمن به قوه قضاییه به دلیل برخورد با جواسیس و همکاران رژیم صهیونیستی امری طبیعی است:.
• دشمن با حمله روز ۲۶ خرداد به جلسه شورای عالی امنیت ملی خیال می‌کرد که ایران فلج می‌شود و نظام و انقلاب دچار لطمه بسیار بزرگی می‌شود. مطمئن باشید چنانچه در جریان این حمله، تیرصهیونیست‌ها به هدف می‌خورد و سران قوا و جمعی از مسئولان در جریان بمباران جلسه شورای عالی امنیت‌ملی جانشان را از دست می‌دادند، باز هم کشور فلج نمی‌شد...وقتی که بمباران صورت گرفت، برق محل جلسه قطع شد و تاریکی حکمفرما گشت؛ صدا‌های فرود بمب‌های متوالی نیز غالب بود؛ با این وجود ذره‌ای ترس، هراس و نگرانی بر اعضای حاضر در جلسه عارض نشد و همه در آرامش و طمأنینه بودند.
• تنها به فاصله یک ساعت بعد از این اقدام دشمن، مسئولانی که در جلسه حاضر بودند و بعد از بمباران، مکان را ترک کرده بودند، جلسات کاری خود را در مکان‌های دیگر بدون وقفه برگزار کردند و با روحیه و انگیزه‌ای قوی‌تر و بیشتر نسبت به گذشته، کار‌ها و مسئولیت‌های خود را انجام دادند. اینچنین نبود که بعد از آن حمله، مسئولان حاضر در جلسه به پناهگاه یا خانه خود بروند؛ هیچ وقفه‌ای در انجام امور بعدیِ مسئولانِ حاضر در جلسه ایجاد نشد. پس از آن روز نیز چندین بار جلسه شورای عالی امنیت ملی با حضور سران قوا برگزار گردید.
• ما اعتقاد داریم که از دست دادن فرماندهان بزرگ و عزیز ما در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه یک خسارت بود، اما دیدیم که فرمانده معظم کل قوا، بلادرنگ افراد جانشین این فرماندهان شهید را معرفی کردند و هیچ وقفه‌ای در انجام امور صورت نگرفت و به سرعت، پاسخ تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا داده شد.
• نقش مقام معظم رهبری در اداره‌ی شرایط طی جنگ ۱۲ روزه یک نقش بی‌بدیل بود؛ ‍ به خصوص آنکه ممکن بود فرماندهان جدیدو تازه منصوب شده از برخی قوانین، مقررات و دستورات قبلی اطلاع کافی را نداشته باشند. طبیعی است که فرماندهان نظامی بدون نظر نهایی فرمانده معظم کل قوا، نمی‌توانند دست به اقدامی بزنند. نقش، دستورات و مدیریت فرمانده معظم کل قوا در حوزه‌ی نظامیِ جنگ ۱۲ روزه، بسیار پررنگ و برجسته بود؛ اساساً اعتقاد من این است که دو عامل اصلی «تدبیر، مدیریت و فرماندهی ولی فقیه» و همچنین «انسجام و وحدت ملی مردم» دشمن را در جنگ ۱۲ روزه ناکام گذاشت.
• شاید برخی گلایه‌ها از سوی عده‌ای تا پیش از جنگ تحمیلی اخیر وجود داشت، اما در خلال و پس از دفاع مقدس ۱۲ روزه، همگان وحدت و انسجام ملی مضاعف و کم‌نظیر شکل‌گرفته در جامعه ایران اسلامی را به وضوح مشاهده کردند؛ باید هر آنچه می‌توان بر دامنه و وسعت این وحدت و انسجام ملی و اجتماعی افزود و از اموری که به تفرق و تشتّت می‌انجامد پرهیز و اجتناب کرد.
• در خلال و پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه شاهد بودیم که خیلی از افرادی که به زعم خودشان به آنها نامهربانی شده بود نیز به میدان دفاع از ارزش‌های اسلامی و ملی آمدند؛ امری که حقیقتاً ارزشمند بود و باید بواسطه آن، به این مردم آفرین گفت؛ باید تمام تلاش‌ها را مصروف کرد تا آثار و برکات این انسجام و وحدت ملی تقویت شده، باقی بماند.
• یکی از الزامات و مؤلفه‌های حفظ وحدت و انسجام ملی، سعه صدر داشتن است؛ باید شرح صدر داشته باشیم؛ قرآن می‌فرماید «فَبَشِّرعِبَادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه»؛ خُب چنانچه ما شرح صدر نداشته باشیم و به محض شنیدن نظر مخالف، به سینه گوینده بزنیم و او را طرد کنیم، چگونه می‌توانیم به این آیه عمل کنیم و احسن اقوال را برگزینیم.
• ما در دادخواهی خود امیدی به مجامع بین‌المللی نداریم، چرا که معتقدیم در طول بیش از یک سال و نیم که از تجاوز به غزه و نسل‌کشی در این باریکه می‌گذرد، مجامع بین‌المللی کوچکترین اقدام مثبت و بازدارنده‌ای را علیه متجاوزین متوحش صهیونیستی انجام نداده‌اند و این مجامع در هنگامه تجاوز به بیمارستان‌ها، زندان‌ها و رسانه‌ها، سکوت اختیار کردند؛ با این وجود برای اثبات حقانیت خود، مبادرت به طرح شکایات علیه متجاوزین صهیونی و آمریکایی می‌کنیم؛ البته امیدواریم که یک قاضی مستقل نیز در محاکم بین‌المللی پیدا شود که رأی به محکومیت متجاوزین دهد و ما بتوانیم خسارات خود را از آنها دریافت کنیم.
• اعتقاد من این است که خود زندانیان در خنثی کردن توطئه دشمن در حمله به زندان اوین، کمک قابل توجهی کردند؛ در این ماجرا نه تنها دشمن به اهداف خود نرسید بلکه خود زندانیان و خانواده‌های آنها نیز این جنایت را محکوم کردند و حتی به صورت فردی و جمعی بیانیه دادند؛ در این زمینه شاهد بودیم که همه، یکصدا و یکپارچه دشمن را ناکام گذاشتند و توطئه‌های او را خنثی کردند.
• ما معتقدیم که مقوله‌ی مبارزه با فساد نباید منحصر به فساد اقتصادی باشد؛ بله درست است که مبحث فساد اقتصادی بسیار مبحث مهمی است و چه بسا فساد در سایر عرصه‌ها نیز ریشه در فساد اقتصادی دارد؛ اما نباید مقابله ما با فساد، منحصر به حوزه اقتصادی باشد؛ نکته دیگر آن است که مقابله با فساد باید بدون تبعیض و اغماض باشد؛ ایضاً مقابله با فسادی که از ناحیه کارگزاران نظام صورت می‌گیرد باید قاطعانه‌تر باشد؛ مؤلفه دیگر در مبحث مقابله با فساد آن است که میان فساد و خطا و اشتباه تمییز و تفکیک قائل شویم و به شرایطی که فرد در آن مرتکب فساد یا خطا می‌شود توجه داشته باشیم؛ همچنین باید به فرد فاسد فرصت جبران دهیم. ما معتقدیم که مبارزه با فساد باید علمی و تخصصی باشد؛ نباید شیوه برخورد با فساد، خود مفسده‌برانگیز باشد.