از آزمایشگاه تا سکوهای قهرمانی با پیاده‌روی
قهرمانی و لذت در۹۰ سالگی
دکتر آلن پویزنر، استاد دانشگاه و قهرمان پیاده‌روی رقابتی، روایت می‌کند چگونه ورزش، ماجراجویی و لذت باعث شده تا در ۹۰ سالگی همچنان در اوج بماند.
فرخ حسابی _ گروه ورزشی: دکتر آلن پویزنر، استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی کانزاس و قهرمان بین‌المللی پیاده‌روی رقابتی، نمونه‌ای کم‌نظیر از تلاقی علم، انگیزه و نشاط در زندگی سالمندی است. او که امروز ۹۰ سال دارد، هنوز هفته‌ای ۴۵ کیلومتر پیاده‌روی می‌کند و به‌تازگی مدال طلای ۳۰۰۰ متر را در مسابقات جهانی مسترها در فلوریدا کسب کرده است.
پویزنر، پیاده‌روی را در ۵۰ سالگی و به شکلی کاملاً اتفاقی آغاز کرد. ورود او به باشگاه هارتلند ابتدا جنبه تفریحی داشت اما خیلی زود به علاقه‌ای جدی و پایدار تبدیل شد. او در سال‌های ابتدایی حتی در مسابقه‌ای نفر آخر شد، اما آن تجربه نه‌تنها او را دلسرد نکرد، بلکه تبدیل به انگیزه‌ای برای پیشرفت شد. امروز او قهرمان است، اما خودش می‌گوید الگوی اصلی‌اش زنی بود که در ۷۵ سالگی شروع به مسابقه کرد و تا ۹۵ سالگی رقابت می‌کرد.
او پیاده‌روی را ترکیبی از ورزش، روابط اجتماعی و کشف طبیعت می‌داند؛ از پیاده‌روی در کنار دریاچه گرین لیک در سیاتل گرفته تا دیوار چین، سواحل برزیل و رود دانوب. پیاده‌روی برای پویزنر فقط حرکت فیزیکی نیست؛ سفری درونی و بیرونی است که ذهن را آزاد و بدن را جوان نگه می‌دارد.
در کنار مزایای جسمی، او از اثرات ذهنی این ورزش هم صحبت می‌کند. برخلاف بسیاری، هنگام پیاده‌روی موسیقی گوش نمی‌دهد. سکوت، حضور ذهن و توجه به طبیعت برای او جنبه‌ای از «ذهن‌آگاهی» است؛ هرچند خودش، آن را با این اصطلاح نمی‌نامد.
پویزنر دو قانون طلایی برای تازه‌کارها دارد: آسیب نبینید و لذت ببرید.او نه‌تنها در ورزش، بلکه در حرفه آکادمیک خود هم همین اصل را دنبال کرده و هنوز هم به پژوهش علمی مشغول است، حتی بدون دریافت حقوق و فقط به دلیل علاقه. دکتر پویزنر نماد پایداری و اشتیاقی است که می‌تواند تا ۹۰ سالگی هم الهام‌بخش باقی بماند.
انتهای پیام/